AŞKLAR HAYALLERLE BAŞLAR

"Asla!"

Güneş,bana sabah olduğunu haber edercesine ışıklarını çekingence yüzüme tuttu.Birden kuşlar şarkı söyleyip kulaklarımı doldurdu.Dünya sanki ayaklarımın altındaydı.Artık özgürdüm!Yumuşak yorgan bedenimden düşerek yeri boyladı.Ayağa kalkıp birden dans etmeye başladım. Ve birden o geldi.Yaklaştı,yaklaştı...Kollarını açıp bana sarıldı,bende ona.Çok mutluydum!Hayat demekki artık banada gülümsüyordu.Taki o cırtlak ses kulaklarımı doldurana kadar .

"Yavrum kafayımı yedin?bırak şu yastığa sarılmayı.Aaaaa!"

Rüyaymış lan.Bende ne güzel sevinmiştim.Resmen duygularımla oynandı.

"Offfff!Beş dakika daha!"

"Yavrum.Hadi kalk!Bak patronun seni almaya gelmiş!"

Ağır hareketlerle yatakta doğrulup anneanneme baktım.

"Patronum almayamı gelmiş?"

"Hıı"

Ayağa kalkıp pencereye ilerledim.Perdeyi aralayıp kapatmam bir oldu.Melihin ne işi vardı?Kesin iddia meselesi için gelmişti.

"Of !Uykumun içine etmeyi başardınız tebrik ederim!" Diyip kendimi yatağa attım.

*
*
*
*

Kapıyı açıp anneannemi öptüm.Kapıyı kapatınca Melihi görmemiş gibi yapmaya başladım.

"Alo !Duygu burdayım!" Diyip kendini göstermeye çalıştı.Bende kollarımı göğsümde kavuşturup baktım.

"Aaa burdamıydın?Görmemişim.Egondan gözükmüyosunda(!)"

"Birileri iddiayı unutmuş galiba.Hemen kaybetmek ne kadar acı verici" Dahada yaklaşıp cevap verdim.

"Birileri iddianın şuan başlamadığını unutmuş galiba.Küçük bir beyne sahip olmak ne kadar acı verici! "

"Cümlende hata var!Düzeltsen iyi edersin!"

"Ah!uyardığın için sağol.Beyinsiz olmak diyicektim!" diyip arabasına bindim.Oda şaşarak baktı.Şaşkınlığını kaybedince arabaya binip ofise doğru yol aldık.

Yol boyunca hiç konuşmadık.Arabadan inip ofise girerken Melih kolumu tutup sessizce konuştu.

"Hazır ol.İddia başlıyor.O kelimeleri sana tek tek yutturucam"Diyip odasına ilerledi.

Odama girip oturucakken kapı çaldı.

Açıp baktığımda orta yaşlı bir kadın la karşılaştım.

" Buyrun?"

"Melih bey sizi çağırıyor" diyip gitti.Allah Allah?Ne istiyicekki.Kanka kesin bu çakal jojuk seni iddia için çağırıyor.Tekin ol.İyi hatırlattın iç ses.Kesin onun için çağırıyor.Gidip görelim bizde.Odamdan çıkıp Melihin odasına ilerledim.Kapıyı tıkladım.

"Gir!" sesini duyunca bodoslama daldım.

"Yavaş!" dediğinde üstünde hiç bişey olmadan konuştu.Fesatlaşmayın sadece tşörtü yok.

Ellerimle gözlerimi kapadım.

"Ne bilelim!Gir diyince giriliyoda ondan girdik."

"Neyse zaten bana yardım etmen gerek hadi gelde yardım et" Dediğinde gözlerimi ısrarla açmamaya çalışıp ilerledim.Sert bir şeye çarpınca geriledim.

"Ah! Burada ne zamandır dolap vardı?"

"Öhöm öhöm"gözlerimi açtığımda çarptığım şeyin Melih olduğunu anladım.

" Pardon.Öküze çarpmışım.Yanlış alarm."Melih tek kaşını kaldırarak baktı.Haydaa iddia yı unuttum!Düzeltmeye çalıştım.

"Yani eeeeeeeeeeee yaniiiii burası Hindistan değilmiydi?Hani öküzlere tapıyorlar ya." Yüzümü buruşturarak devam ettim.

"Seninde t-tapılası bir güzelliğin var yani." Diyip sırıttım.Birden elime anahtar verip konuştu.

"Yarın ofise benden önce gelip odamı topla sonrasına bakarız"

"N-nasıl yani?"

"Nasılı falan yok.İddiayı kaybettin. Hadi ben kaçar yardımcı görünümlü asistanım " Diyip çıktı.

"Hayır!!!!Asla kaybetmemeliydim iddiayı!!!Olamaz!!!" Diyip dizlerimin üstüne çöktüm.Ve kollarımı açarak

"İsyaaaaannnnnnnnnn" diye bağırdım.

Biliyorum yine kısa oldu fakat nedenini bilmiyorum ama ben uzun yazamıyorum.Bu yüzden her gün yeni bölüm yazmaya çalışıcam!