Kazayla Aşk

Yeni bir yaşam

Geçen gün bir banka oturmuştum.Yanima bir kiz oturdu ağlıyordu bende kötü birşey oldu sanmıştım.Ne oldu deyince kız bana " sevgilimden ayrıldım ama onu çok seviyorum"demişti.Tabi benim sinirler zıplamıştı sanki bu insanlar bana bilerek yapıyor gibiydi. Ben sinirle"kızım sen nasıl birşeysin ya bunu için ağlanır mı bırak gitsin ya değer mi bir annenin yerini tutar mı o pislikler ,dünyada o kadar acı varken sen bunun için mi ağlıyordun.Sağlığın yerindeyken annen yanındayken " kızı o an yanımdan kovmuştum.Kız tam gideceği sırada bana bakarak "öldü benim annem öldü "demişti. O an o kadar utanmıştım ki yaptığımdan kızın arkasından özür dilemek için koşsamda yetişemedim.Aslında dinlemeden çok fevri davranmıştım.Tekrar banka geri oturduğumda yanıma yaşlı bir amca oturkuştu. Bir süre beni izledikten sonra "ağlama kızım bu hayatta herkes hata yapabilir kimileri bedelini çok ağır öder sende bunlardan birirsin "demisti."o az önce giden kızı gördün mü annesini kaybedince senin gibi hayata küsmemiş aradığı sevgiyi o kişide bulacağını zannetmiş ama yanılmış ,senin gibi pes etmemiş belki yanlış kişiyi seçerek hata yapmış ama bu hatalardan ders çıkararak doğru yolu bulacak peki sen napacaksın daha kendine güvenin bile yok hiçbirşey yapmak için çaba göstermiyorsun dedi. Ben ise "zaten hata yapmaktan korkuyorum amca "dedim Bana "kızım herşeyi hata yaparak öğreneceksinn hata yapmaktan korkma hayatın güzel yanları da var grençliğini böyle çürütme dedi ve yüzüme bile bakmadan arkasını dönüp gitti.Hava bayağï soğumuştu ,bankatan kalkıp adımlarımı hızlandırmıştım .Eve doğru yürümeye başladım.Eve geldigimde babam yarı sarhoş ayağa kalkmış bana bakıyordu.Evin hali zaten berbattı,resmen çöplüğe dönmüştü .ama umrumda değildi.Yorgun olduğum için hemen odama çıkip uykuya daldım. Uyandığımda derin derin nefes aldim saat 2:00ydi.Rüyamda ilk kez annemi görmüştüm.Bu cok güzl bir duyguydu ona sarılmıştïm.Annemin yaninda ise o banktaki yaşlı amca vardı .Annem bana dogru gülümseyerek "kızım birtanem yeter artik kendini harap etme sen böyleyken ben mezarda huzurlu değilim beni düşün annem"demişti.O yaşli amca ise "Hadi Nur artık toparlan kendine bir ugras bul ve asla pes etme hayat engüzel yanlarıyla senibekliyor"dedive ikisi bir anda kaybolmuştu. Uyandığımda üstüm başım ter içindeydi.Sabaha kadar uyuyamadım anlamsızca etrafabakıp gülücük saçıyordum .İlk defa bu kadar mutlu hissediyordum.Annem bana kırgın değildi ve haklıydı ve tekrar gözümü kapatarak annemi tekrar görme umuduyla uyudum.Sabah oldugunda hiçbirşey görmemiştim. Ama hala mutludum kendime bir karar verdim artık değişecektim. Kendimi güldüğüm zaman suçlu hissetmeyecektim artık.İçimde hala bir korku olsa da bu korkuyu yenmeliydim.Hicbirsey için geç kalmamıştım. Hemen yataktan kalkıp duş aldim.Elbiselerimi giyip mutfağa doğru yoneldim Güzel bir sofra hazırlayıp bir not bırakmıştım babama "baba bugun kitabim için bir yayineviyle anlaşmaya gidiyorum şok olduğunu biliyorum kahvalti olayina bundan sonra boyle"dedim.Annemi kaybettikten bir sure sonra annemle ilgili şiirler yazmaya başlamıştim.Edebiyat hocam bende bir yetenek olduğunu kesfetti ve beni kompozisyon yarışmasına girdirmişti.OYarışmafda 1.olmuştum.Sonra ilerletmem için bana birdefter hediye etmişti.İçimdeki acıyıhep odeftere yazardım.
Bigun kendimi fazla kaptirmisim ki defterim bitmisti. Yazdiklarimi hocama goturmek icin hazirlanmaya baslamistim. Siyah bit tisort altima siradan bit kot giyip babamin bana alfigi ayakkabilari da giyip yola koyulmustum. Acaba ne diyecekti hayatimda ilk defa yeni yeni duygular heyecanlar hissetmeye baslamistim.
Ama bu sefer babmin arabasiyla gitmek istedim. Eve geri donup anahtari alip tekrar yola koyuldum. Artik kendimi suclu hissetmiyordum. Muzigi son ses acip virajlarda cok hizli gidiyordum. Bu beni daha da heyecanlandırıyordu bir an önce gitmek istiyordum.Calan telefonuma bakmak icin gozumu yoldan ayirdigim ve o sesi hatirliyorum.