Ah roza kaybettim kendimi yalnızlıklarımın içinde...
Duygularımı kaybettim roza...
Acılarımı kaybettim...
Gülmüyorum artık roza , düşünebiliyor musun gülmüyorum !
Tiyatroyu da gitmiyorum artık , ateşe verdim tüm repliklerimi roza...
Ah roza bir bilsen ne haldeyim !...
Biliyor musun rozam Okumayı da bıraktım, kitaplarıda terkettim kaç zamandır...
Yazmıyorum artık rozam , defterim kirli kalem ucum ise kırık ve renksiz...
Notalarımı kaybettim roza , bir ses bile Değilim artık...
Dayanamıyorum artık seslere rozam , pencerem hep kapalı perdelerim ise hep çekili...
Ölüm de korkutmuyor beni roza öyle genç falanda hissetmiyorum kendimi...
Sadece düşünüyorum roza sadece düşünüyorum, oda neyime yarayacaksa artık !
Rüyalarım Hep dertli ve kederli rozam...
Ufuk çizgim ise hep Şafak vakti...
Günlerim bulutlu gözlerim ise hep yağmurlu roza...
Bilmiyorum roza tüm bildiklerimi neden bildiğimi bilmiyorum...
Götür beni roza mavi önlüklü kara lastikli günlerime...
Çocuk gülüşlerime , saf Dileklerime ve amaçsız Zamanlarıma götür beni rozam...
Özledim roza at sırtından rüzgarla yarışmayı gökkuşağı ile sohbeti...
Sende Düşmüyorsun artık düşlerime rozam....
Seni de terkeyledim terkedelişlerimin arasında...
SAY...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimdeki AN'lar...
PoesíaHerkesin bir AN'ı vardır , Aşktır benim an'ım, Gözyaşıdır , Korkudur , Hüzündür bazen , İşte bütün bu anlarımı seninle paylaşıyorum bakarsın seninle aynı AN 'da buluşmuşuzdur. Haydi kapa dünya ya gözlerini ve oku içimizdeki AN'ları...
