Oh Luhan's Revenge ; hunhan

12| Wolf

LUHAN'S POV

Hinihintay ko na may mararamdaman akong kakaiba, kahit kuryente man lang wala akong naramdaman.

“ Wether you like it or not you will come with me! ” Tinanggal ko yung pagkakahawak niya sa braso ko at tumingin ng masama sakanya. Pagod na pagod na ako. Tama na. Pagod na akong isipin siya at aalagan araw-araw eh ako naman dito ay kapalit ng mga pag aalaga ko sakanya ay puro sakit lang ang ibinibigay niya saakin. Iisipin ko na naman ang sarili ko. Alam ko naman pag sasama ako sakanya ngayon sasaktan na naman niya ako pag naka uwi na ako and I'm so tired of his sh*ts! Araw-araw na lang ba akong magsasakripisyo para sakanya? Hell no.

“ Sasama ka saken o- ” hindi ko na siya pinatapos pa.

“ At ano ha? Sasaktan mo na naman ako? Pagod na pagod na pagod na ako sa mga pinangagawa mo niyang kabit mo saken! Tao din ako Sehun hindi ako hayop na itrato niyo na parang hayop! May karamdaman ako at bawat sapak at suntok na ginagawa niyo saakin ay parang pinapatay ako ng buhay! Kaya please...TAMA NA!! UMALIS KA NA WAG KA NANG MAGPAKITA PA SAKIN ULIT! AYAW NA AYAW KO NANG MAKITA PA YANG PAG MUMUKHA MO! ” Pinilit ko ang sarili ko na wag umiyak at maging malakas. Kailangan na mukhang maging malakas ako sa harapan niya.

“ Ano ba yang pinag sasabi mo Luhan? Baliw ka na ba? Ako? Gagawin yun sa'yo? Hahahaha. ” pagsisinungaling nito at may gana pa talaga itong tumawa. Hindi ko na kinaya pa at lumapit sakanya at sinampal siya.

Halatang nagulat ito sa pagsampal ko sakanya.

“ What the hell is that for?! ” naka hawak ito sa pisngi nito at namumula na ito sa sobrang galit.

“ Get the hell out of here Sehun kung ayaw mong ako pa ang kumaladkad sa'yo papalabas. ” sabi ni Kris sa likuran ko.

Tiningnan niya muna kaming dalawa at napangisi. Naikuyom ko yung kamao ko sa sobrang galit.

“ Hindi pa tayo tapos. Babalikan kita Luhan. Hindi kita tatantanan, asawa parin kita tandaan mo yan. ” Pagkatapos niiya itong sabihin ay tumalikod na ito. I sigh in relief.