O akşam sabah erken kalkacağım için her zaman ki gibi akşam erken yatmaya karar vermiştim. Ama ne zaman böyle düşünsem bir şekilde kararlarım bozuluyor bir türlü erken uyuyamıyordum. Üstümü değiştirip yatağıma girmiştim ki,annemle babamın kavga seslerini duydum. Bazen duyardım. Ama çok nadir olurdu. Ya da ben böyle biliyordum. Evlilikleri hakkında annemle babam olmalarına rağmen hiçbir şey bilmiyordum. Ne kadar soru sorsam da bu konu hakkında bişey anlatmaz hep geçiştirirlerdi.Özen gösterirlerdi üzülmeyeyim,kavga ortamında büyümemeyim diye. Umursamayıp yatmaya çalışsam da olmadı. Bir türlü uyuyamıyordum. Sesler gitgide yükseliyor ve bitmiyordu. Merakıma yenik düşüp merdivenlere beni görmeyecekleri bir yere oturdum ve konuştukları konuyu dinlemeye başladım.
Konuyu tam olarak bilmediğim için pek kavrayamıyordum. Daha dikkatli dinlemeye başladım. Yaptığımın doğru olmadığının farkındaydım. Merakıma yenik düştüm ve dayanamadım. Annem babama,babamda arasıra anneme bağırıyordu,babam sadece gerektiği zaman cevap veriyordu geri kalanında ya susuyor ya da anneme karşılık veriyordu. Ses tonu yüksek bir şekilde. 17 yıllık hayatımda babamla annemi ilk defa bu halde görüyordum. İkisinin de bu kadar sesini yükselttiğine ilk defa şahit oluyordum ve korkuyordum. Açıkçası bu durumdan. Odama çıkmak istemiştim ama o kadar çok merak ediyordum ki kalmayı tercih ettim.
5 dakika sonra kapı çaldı. Bir anda panikleyip beni görmelerinden korkarak yukarı çıktım. Kalbim çok hızlı atıyordu,ellerim titriyordu. Seslerden anladığım kadarıyla gelen Elif ablayla Salih abiydi. Annemle babamın lise yıllarından beri tanıdıkları dostları olarak gördükleri kişilerdi. Aynı zamanda üst kat komşularımızdılar. Kavga seslerini duydukları için gelmiş olmalılardı. Yavaş ve dikkatli bir şekilde yerime tekrar gittim. Beni görmeyeceklerinden emin olduktan sonra eski yerime oturdum ve konuşulanları dinlemeye başladım.
Elif abla annemi teselli ediyordu. Salih abi de babamın sırtını sıvazlıyordu. Annem bir anda "yeter artık herşey bir yere kadar benim de bir sabrım var. Ama bu son yaptığı her ne olursa olsun ne yaşanırsa yaşansın bir kadına yapılmayacak birşey" dedi ve gözyaşlarına hakim olamayıp tekrar ağlamaya başladı. Babam anneme karşılık olarak "ben seni hiç sevmedim içimde hiçbir zaman sana karşı en ufak duygu bile olmadı aramizdaki tek bağ deniz" dediği an şoklar içindeydim ne yapacağımı,ne düşüneceğimi,nasıl davranacağımı bilmiyordum. Bir çıkmazın içine girmiştim adeta. O an ordan uzaklaşmak istedim. Ama babamın anneme ne yaptığını öğrenmek ve babamın aralarındaki tek bağın ben olduğumu söylerken ne demek istediği öğrenmeden ordan uzaklaşmayacaktım.
Elif ablayla Salih abi araya girdi. Bu sefer onlar konuşmaya başladılar. Annemle babamı sakinleştirmeye çalışıyorlardı. Ben ise merdivenlerde oturmuş ne yapacağımı bilmiyor ve korkuyordum. Elif abla "o gece ikiniz içinde felaketti. Olmamalıydı şimdi pişmanlığını yaşıyorsunuz." Deyince taşlar yavaş yavaş oturmaya başlamıştı beynimde. Lise yıllarından konuşmaya başlamışlardı. Babamla annemin neden bu kadar erken evlendiklerini hep merak etmişimdir. Şimdi sorularımın cevaplarını almaya başlayacağım sanırım. Annemle babamın aileleri çok yakınmışlar birbirlerine,babaannemler anneannemlerin yanına gidermiş misafirliğe. Aynı şekilde anneannemlerde babaannemlere.
Aileler bu kadar yakın olduğu için evlenme ihtimalleri yüksekti. Sonra anladım hiç de düşündüğüm gibi gelişmemiş olaylar. Lise de son yılbaşını kutlarken annemle babam baya içmişler ve sarhoş olmuşlar. O partide annemle babam yakınlaşmışlar. Öğrendiğim kadarıyla babamın o zamanlar da bir sevgilisi varmış. Ama aile sorunları yüzünden yurtdışına gitmek zorunda kalmış. O gece aslında hiç olmaması gereken bişey olmuş ve annemle babam birlikte olmuşlar. O günü ikisi de karar alarak hiç olmamış gibi davranmaya başlamışlar. Bir süre sonra annem hamile olduğunu öğrenmiş ve babama söylemiş. Babam önce aldırmak istemiş ama annem böyle bişey yapamayacağını söylemiş. Babam da kabul etmek zorunda kalmış. Evlenmek zorunda kalmışlar. Çünkü aileler bunu öğrenselerdi daha kötü bir sonuç olabilirdi. Babaannemler ve anneannemler ne kadar şanşanlı bir düğün isteselerde annemle babam kabul etmemişler ve sade bir düğün töreniyle evlenmişler.
Daha fazlasını duymak istemediğim için kalktım ve odama doğru gittim. Kapının kapanma sesini o anki psikolojiyle düşünemediğim için sert bir şekilde kapattım. Annemler kapının sesini duymuş olmalıydılar ki odama doğru gelen ayak sesleri duydum. Üstümü değiştirmeden direk yatağın içine girdim ve göz yaşlarımı ellerimle sildim. O sırada annem kapıyı çalarak içeri girdi. Yanıma geldi ve yatağımın kenarına oturdu. Başımı okşadı,ellerimi öptü. Ağladığını hissesiyordum. O farketmiyordu ama benim de gözlerimden yaşlar boşalıyordu. Annem yataktan kalktı. Kapının kapatılma sesini duydum. Sanırım tekrar aşağıya inmişti. Annem gittikten sonra yatağımda doğruldum duyduklarımı düşünmeye başladım. Daha doğrusu sindirmeye.
