Hoofdstuk 10

302 16 12
                                    

Liselotte slikt en kijkt de dokter vragend aan. 'Er is helaas een infectie opgetreden. Deze infectie is niet geheel ongevaarlijk, u zal dus hier moeten blijven tot de infectie weg is.' Liselotte haar mond valt open. Ze kijkt Bram aan. 'Jij kan dit Lies! Echt, ik geloof in je.' Liselotte knikt. 'Hoe gaat deze behandeling gebeuren?' vraagt Bram aan de arts. 'Mevrouw van Kempen zal via een infuus antibiotica binnenkrijgen.' 'En hoe lang gaat het duren?' volgt Liselotte. 'Meestal duurt het twee week. Maar we hebben ook gevallen dat het in een week al klaar is.' antwoordt de arts. 'Ooh, dan maak ik er een halve week van!' zegt Liselotte breeduit lachend. Bram en de arts kijken haar serieus aan. 'Niet grappig? Oké niet grappig...' zegt ze.
Even later heeft de arts de kamer verlaten en zitten Liselotte en Bram samen op het bed. 'Bram.' 'Ja liefste?' 'Ga je naar Carla?' vervolgt ze. 'Ja, ik ga straks denk ik even heen.' antwoordt Bram. Even valt het stil. 'Denk je echt dat Fenna het is Bram?' 'Ik weet het niet Lies, ik weet het niet.'

Bram stapt het bureau binnen, en ziet gelijk Fenna zitten. Ze lacht vriendelijk naar hem. Bram trekt zich er niks van aan, zet zijn blik op oneindig, en loopt door. Drie keer klopt hij op de deur van Carla. Hij krijgt geen antwoord, maar treedt toch binnen. Dan ziet hij dat Carla aan de telefoon is, en gaat hij even zitten. Carla legt op. 'Hoi Bram, wat is er?' 'Carla, we moeten praten.' 'Brand los!' antwoordt Carla. Bram verteld het hele verhaal van de avond ervoor. 'Wij denken dat Fenna degene was die op ons heeft geschoten.' 'Waarom!?' vraagt Carla geschokt. Dan vertelt Bram alles wat er vooraf was gegaan in het bos. 'Bram, ik moet je wat vertellen...' zegt Carla.

Moordvrouw - TranenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu