Hayat

   Başlıktan da anlaşıldığı gibi hayat işte doğumla başlar ölümle biter. Doğduğumuzda hiçbirşeyin farkında değilizdir ve bütün herkesin ilgisi sizin üzerinizdedir. Birde 5 sene sonrasını düşünün... Artık kendi ayaklarınızın üstünde durma zamanıdır. Çünkü artık okula başlıyorsunuzdur.
   Okula başladınız 8 sene sonra teog var. Çok stresli bir dönem. Dersten kafanızı kaldıramadığınız dönem. İyi bir liseyi tuttirdunuz herşeyiniz mükemmel gidiyor ama karşınıza öyle biri çıktı ki unutamayacağınız. Aklınızdan bir saniye bile çıkmayacak bir insan. Evet hoşlandığınız kişi... Zaman geçtikçe daha çok sevmeye başlayacağınız, ama ona açılamadığız biri. Siz ona açılmadığınız halde birilerinden öğrenir onu sevdiğinizi ve size nefret duymaya başlar. Size kötü davranır. Sizde bişey diyemezsiniz. Evde ağlar durursunuz onun için ama o bunun farkında bile değildir. Onun yüzünden dersleriniz bile düşer. Her şey gittikçe kötüleşir. Sonra çocuk da sana tutulur ve senin üzüldüğunün zamanla farkına varır. Çünkü aynı şeyleri o da yaşar. Sonra gelir sana açılır. Üniversiteyi bitirirsiniz ve evlenme kararı alırsınız her şey müthiş bir şekilde ilerler. Eşiniz işe başlamıştır. Bir şirketin genel müdürlerindendir. İşe giderken aniden bir kaza olur ve eşiniz ölür.
   O zaman bence hayat sizin için bitmiştir.