KADERİM

R

25•04•2016

    Dün hiç bir şey olmadı. Sakin bir gün geçirdim hep ev deydim ve film felan izledim. Annemler gezmeye gitmişti tabiki de, neyse keşke her günüm dün gibi olsa.

    Sabah kalktım ve okul için hazırlanıp duşa girdim. Sırtım da ki yara hızlı bir şekil de her geçen gün daha da iyi oluyordu. Duştan cikip odama girip hazırlandim. Annem kahvaltı yap felan dedi ama iştahım yoktu bu sabah ben de dişlerimi fırçalayıp, ev den çıktım.

     Normal bir yolculuktan sonra okula geldim. Ama bu gün okula girdiğim de sanki hiç çıkamayacak gibi oldum. Dans gösterim var ve çok heycanlıyım yarın herkez izlicek.

     Kendi kendime yarın ı düşünüyordum, konferans salonun da tek başıma bilgisayara filaşımı takmak için gitmiştim. Keşke gitmeseydim.

    Filaşı taktım ekrana bakmamla sayıların harflerin karışması bir oldu. Zaten sonra okul un bahçesin de ambulansın için de buldum kendimi, yine aynı şey olmuştu artık yeter ya hasta zanediyorlar beni, hep dışlicaklar zanediyorum ama tabi dışlamıyorlar.

    Bu gün ilk defa serviste bir şeyi anladım buraya yazamam ama o kişiye bunu söylicem. Bana şans dileyin demicem çünkü benim şansa ihtiyacım yok ben kendi şansımı hep kendim yaptım.