Ten Uyumu

Bölüm 9

      Saat 10 olduğunda ikimizde pert durumdaydık.Anı yaşamak böyle olsa gerek aklımıza ne geliyorsa sadece onu yaptık.Haliyle aşırı derecede yorulduk ama olsun buna değerdi.Eve doğru giderken Melis bana ''Sana borçlandım.'' dedi.Gülümseyerek ''Saçmalama Melis ben sadece sana verdiğim sözü tuttum o kadar bunda abartılacak bir şey yok.'' dedim.Birbirimizi yavaş  yavaş alışmaya başlamıştık.Melisin de bana alıştığını hissedebiliyordum.Eve geldiğimizde kendimi direk yatağa bıraktım ve uykuya daldım.

      Sabah olduğunda göğsümde bir ağırlık kolumda bir uyuşma hissetmiştim.Gözlerimi açıp baktığımda Melis benim göğsüme yatmıştı.Ben dünkü yorgunlukla Melisi unutmuştum.Direk kendi yatağıma geçip yatmıştım.Kızda içeride yatamayacağı için benimle yatmak zorunda kalmıştım.Şu an hiç bozulmasın istiyordum.Sanki bedenen ve ruhen huzura kavuştuğum andı bu an benim için.Melis hazır uyurken fırsattan istifade saçlarına bir öpücük kondurdum.Kokusunu içime çektim.Cennetten bir parça gibiydi adeta.Tek suçu şansızlığıydı.Başka hiç bir suçu yoktu.Daha sonra Melis uyanmaya başlamıştı.Onun uyandığını görünce hemen uyuyor taklidi yaptım.Şu halimizi görünce ne yapacak merak ediyordum.Çok azcık gözlerimin arasından görebiliyordum.Hani gözlerinizi olabildiğince kısarsınız ya işte o şekilde Melisi izliyordum.Melis uyandıktan sonra bana bakıp tebessüm etti.Sonra yanağıma bir öpücük kondurdu.Uyuduğumu düşünerek yaptı büyük ihtimalle bunu.Biraz önce benim yaptığım gibi.Melisin bu hareketi beni çok mutlu etmişti her an yataktan kalkıp sevinç çığlıkları atabilirdim fakat uyuyor numarası yaptığımdan dolayı bu pek uygun olmazdı.Sonra yanımdan kalktı ve banyoya gitti.5 dakika sonra geri dönüp mutfağa girip bir şeyler yapmaya başladı.Melis gerçekten çok güzel yemek yapıyordu.Anlatılmaz yenir denecek cinstendi.Bu uyuma rolü iyice canımı sıkmıştı.Yeni uyanıyormuş gibi yapıp yataktan kalktıktan sonra banyoya yöneldim.Kendime geldikten sonra hemen mutfağa gidip Melise ''Günaydın'' dedim.Melis de her zamanki tatlılığı ile ''Günaydııın' dedi.Onun bu halleri benim yanıp kül olmama sebep oluyordu.''Bu gün kahvaltıda ne var bakalım.'' diye sordum tebessüm ederek.''Menemen var '' dedi.Uzun zamandır evde kahvaltı etmediğim için haliyle menemen nedir unutmak üzereydim.''Bakalım becerebilecek misin '' . ''Yemek konusunda rakibim  yok '' dedi gülümseyerek.''Vaay , demek öyle '' ,  ''Aynen öyle '' ,  ''Görelim bakalım '' dedim.5 dakika sonra masaya gelip ''Bak bakalım beğenecek misin. '' dedi.Abartısız söylüyorum hayatımda yediğim en güzel menemen diyebilirdim.Melis gerçekten dediği kadar vardı.Tek kelime ile muhteşemdi.Tabi amacım onu birazda olsa kızdırmak olduğu için ''Yani fena değil daha iyisi olabilir.'' dedim.Bunun üzerine Melis bana bir tane zeytin fırlattı.''Tekrar bak istersen '' dedi.Bir kaşık daha aldıktan sonra ''Biraz daha güzelleşmiş sanki '' dedim.''Sevindim afiyet olsun '' dedi.Birlikte geçirdiğimiz her an çok eğlenceliydi.Sanki ruh eşimi bulmuştum.Melis yavaş yavaş hayatımın merkezinde rol almaya başlıyordu.Ne kadar kendimi baskılamaya çalışsam da buna engel olamıyordum.Çok da engel olmak istemiyordum açıkçası.
      Yine mükemmel bir kahvaltının ardından artık hastaneye gitmem gerekiyordu.İşlerimi çok aksatmıştım.En sonunda hastaneden kovulacaktım.Odama gidip kendime uygun kıyafet arıyordum.Üstüme bir şeyler geçirip Melise ''Ben hastaneye gidiyorum bir şey olursa beni ararsın'' dedim ve kapıya yönelmiş giderken Melis beni durdurdu.Bana bakıp gülmeye başladı ve ''Tamam zevksiz olduğunu seni ilk gördüğümde anlamıştım ama bu kadarını beklemiyordum doğrusu , bu hal ne daha güzel bir şeyler giymeyi deneyebilirsin'' dedi.Bende gülerek ''Bak sen şuna demek ben giyinmeyi bilmiyorum öyle mi '' ,  ''Yani biraz öyle '' dedi ve beni kolumdan çekip odama geri götürdü.Dolabımı biraz kurcaladıktan sonra siyah bir pantolon üzerine de lacivert bir gömlek verdi.''Al bunları bir giy de görelim '' dedikten sonra odadan çıktı.Hemen verdiklerini giydim biraz daha oyalanırsam iyice geç kalacaktım.''Eee nasıl olmuş beğenebildin mi bu sefer ? '' diye sordum.''İşte budur '' dedi.Yine kapıya yönelip çıkıyordum ki bana ''Kaçta geleceksin ? '' diye sordu.Bu soruları duymak tuhafıma gidiyordu sonuçta ben yalnız yaşayan birisiydim.Bu soruyu en son üniversite yıllarımda annemden duymuştum.Tekrar duyunca ne kadar özlediğim bir soru olduğunu bir kez daha hatırlamıştım.''Bu gün nöbetim yok olabildiğince erken gelirim '' dedim.Yine tam çıkarken ''Kendine dikkat et.'' dedi.Bu cümleyide uzun zaman sonra ilk defa duyuyordum.Gülümseyerek ''Ederim , sende dikkat et.'' diyip çıktım.Apartmandan çıkana kadar yüzümde salak bir gülümseme vardı.Bunu nasıl fark ettin diye sorarsanız apartman görevlisi Memduh abi sağolsun o fark ettirdi.İçimden adama rezil oldum diye düşünürken bir yandan da gülmeye başlamıştım kendi halime gülüyordum.İyi ki bu ilginç davranışları arabada yapıyordum da kimsecikler görmüyordu.Sabahki kahvaltı Melisin benimle oluşu , evden çıkarken soruları benim havalara uçmama sebep olmuştu.Bu gün çok mutlu ve enerjiktim.
     Hastaneye girdiğimde Damlayı gördüm.Damla bana bakıp ''Ooo Serdar bu ne yakışıklılık böyle sen böyle giyinir miydin '' diyince biraz utanmıştım.O kadar kötü mü giyiniyordum hiç farkında değildim.Melisin eli değince farklı bir kişili olmuştum adeta.Damlaya gülümseyerek ''Ben her zaman yakışıklıyım Damlacığım lütfen bunu kıyafete bağlamayalım. '' dedim.Damla da bunun üzerine ''Tabiki Serdar yanlış söyledim özür dilerim bu gün daha bir yakışıklısın diyecektim.'' dedi gülerek.''Teveccühünüz efendim '' diyip odama çıktım.Odama çıkarken Necmiyi gördüm.Bu adam bile bu gün keyfimi kaçıramayacaktı.''Sonunda gelebildiniz Serdar Bey.'' dedi.''Geldim Necmi Bey bir problem yok ya inşallah '' dedim.Bana ters ters bakıp gitti.Daha sonra odamda oturup boş boş etrafa bakıyordum.Tam o sırada Arda geldi.
''Serdar Bey hoşgeldiniz şeref verdiniz efendim hastanemize '' dedi gülerek.

''Aman Arda illa abartıcan ya.''

''Nerelerdesin oğlum kaç gündür bir kayboluyorsun daha sonra çıkıp 10 dakika görünüp tekrar kayboluyorsun.''
''Sorma Arda başıma neler geldi bir bilsen.''

''Ne geldi anlat bakalım.''

''Sana Melis ile ilgili planlarımdan bahsetmiştim sende kabul etmemiştin hani hatırladın mı hain arkadaşım.İşte ben gittim bizim İdris Amcadan silah aldım bunların mekanı bastım , 2 tane adamı da topuğundan vurdum.Aliye silah çektim kızı alıp gidicem kimse karışmayacak dedim.Ardından ona verdiğim paramı da aldım.Tam çıkacakken kapıdan içeri bizim Çetin girdi.'' dediğimde.Arda donmuş kalmıştı.Ağzını açmış öylece bana bakıyordu.Hiç bir yaşam belirtisi yoktu.Sağ omzuna hafifçe vurunca kendine geldi.

''Naptın oğlum sen , ya başına bir şey gelseydi.Beni de çağırsaydın ya .''

''Doğru çağırsam hemen gelirdin ya kızı evine almayı bile kabul etmedin!''
''Serdar o başka bu başka neyse boşver bunu Çetin'in ne işi varmış lan orda ''

''İşte asıl olay o zaten oranın gerçek sahibi Çetinmiş.Bu pis işleri o yürütüyormuş.Tamam fakültede de böyle değişik bir çocuktu ama bu kadarını da beklemezdim.''

''Belliydi zaten o çocuğun değişik işler yapacağı , ee sonra noldu?''
''Sonra Çetini görünce biraz rahatladım durumu anlattım oda tamam kızı al para istemiyorum dedi.Bende kızı aldım geldim.''

''Nasıl yani kız şuan seninle mi ? ''
''Evet ve ben çok mutluyum.

''Serdar adına sevindim ama ailen ne olacak.'' dediğinde.Yüzüm düşmüştü.Ailemi hiç düşünmemiştim işin doğrusu.''Yapacak bir şey yok Arda ben farkına vardım ben kızı deli gibi seviyorum ve onu bırakmayacağım.Yıllar sonra gerçek aşkı bulmuşken geçmişi için onu bırakamam.Bana çok mu kolay sanıyorsun benimde kaldıramadığım şeyler var fakat bu onun suçu değil.Hayat bazen herkese iyi davranmayabiliyor.'' dedim.Arda da biraz düşündükten sonra ''Haklısın Serdar , ama ailenide düşünmek zorundasın sonuçta onlar senin annen ve baban.Bir çırpıda silip atamazsın bir yol bulmalısın onları da ikna edebilecek.''

    Doğrusunu söylemek gerekirse Arda da haksız sayılmazdı.Onlar benim annem ve babamdı.Onları hiçe sayamazdım bir yol bulmalıydım.İşin asıl zor kısmı şimdi başlıyordu sanki.Ama bununda üstesinden gelirdim.Ben nelerin üstesinden geldim.