Şöyle bir düşününce aslında ya da gözlemleyince etrafını anlarsın bazı şeyleri. Neden varolduğunu, yeryüzündeki amacını veya yeryüzünün amacını, gökyüzüde olabilir baktığında.
Bulut mesela. Nedir gerçek amacı? Yağmur nerden gelirde okşar başımızı. Bir cevabım var aslında. Tanrı. Gözyaşı. Mutlak şemsiye. Şöyle ki, Tanrı yarattığı Melek'lerin Şeytan'a dönüştüğünü görür. Üzülür, kızar. Ve ağlar. Gözyaşları olağan hızıyla düşer ki yeryüzüne, delip geçer her şeyi küçücük cüssesiyle. İşte tam bu sırada mutlak şemsiye yani bulut girer devreye. Düşen gözyaşını geçirir yumuşacık bedeninden. Gözyaşıda dayanamaz tabii. Delip geçmesi gerekirken okşar bedenimizi, ruhumuzu. Ve biz nankör yeryüzü insancıkları yine yapar yapacağını ve her şeye rağmen saklanır yağmurdan. Çünkü adı üstünde NANKÖR. Etrafımızda olup bitenleri göremeyecek kadar kör ve nankör. Yazdıklarım benim küçükken yağmur yağdığında hayal ettiklerimden ibarettir. Gerçekçiliği veya kanıtı yok. Sadece çocuk hayali işte. Fakat ben hala doğruluğuna inanırım. Ne de olsa aynı nankör insancıklar değil miyiz eninde sonunda. Yıllardır Kabil'in soyunu devam ettiren katilleriz. Benden küçük bir sır. Sonumuz yakın. Hangi şemsiye yüzyıllarca dayanabilir yağmura. Tanrı durmaksızın ağlarken eserine, bulut Nasıl dayansın koca kedere.
İnsancıklar görmemek için onca şeyi, aynanın ters tarafından bakar her zaman. Unuttuğumuz bir şey var ki o da Tanrı. Tanrı'nın zıttı mı olurmuş canım. Tanrı Tanrı'dır işte. Doğumumuzdan ölümümüze kadar tanıdığımız Yaradan. Değişmezki hiç. Tanrı varolduğu ve değişmediği sürece bizlerin sonuda hep aynı kalacak. İster aynanın düz tarafı ister ters tarafı. Sonuçta hepimiz gebereceğiz.
Giriş ve sonuç müjdelenmiştir insanlığa. Tanrı'nın bir lütfu ki gelişme bizlere kalmış. E tabii insanız biz. İyiyse eğer doldurduğumuz gelişme, muhteşem olan biziz. Fakat kötüyse eğer, bunun tek sorumlusudur Tanrı. İnsanız ne de olsa, masumuz her zaman, saf, temiz. Biz hiç kirlenir miyiz? Yağmur var nasılsa. Bir yağdımı tamamdır temiziz; Tanrı var nasılsa. Bir tövbe ettik mi tamamdır arınırız günahlarımızdan. İnsanız, affediliriz. İnsanız. Tanrı değil, İnsan. Sadece İnsan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TANRI BURDA
RandomBen bir kızım; papatyalara tutkuluyum. Ben bir kadınım; güllere aşığım. Ben bir insanım; Tanrı şahidim.