Smile (Completed)

Chapter 2

Zyra's POV

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA"

AnOng nakakatawa pag tumunog ang nagutom na tyan?! Nakakainis talaga tong lalaking to!

"C'mon lets eat!" Sabi nya, sumunod na rin ako super gutom na ko eh

"Aling Nene Karinderya, 24 hours"

Basa ko dun sa tarpaulin na nakasabit dun sa tindahan nya

"Tara?" Aya nya, tumango naman ako

"Ano gusto mo?"- sya

"Anything"-ako

"Sige" sabi nya saka umalis, ilang minuto rin bago sya bumalik na may dalang sobrang daming pagkain.

Inumpisahan nya na kumain. Di man lang ako inaya -_- mauubos nya na oh. Ayy o.a. dami kaya ng inorder nya

....

*brrrrrrrppppp*

"Oopppss thank you lord" sabi nya, dumighay kasi kami ng sabay, buti walang tao nakakahiya ginawa namin.

"Oh? Di ka man lang mag te-thank you?" -sya, kumunot naman noo ko. Pero tumawa lang sya

"Haha. Sabi kasi sakin ni mama pag daw dumighay dapat mag thank you daw kay lord kasi nabusog daw tayo at may nakain tayo" paliwanag nya, may naalala tuloy ako..

"Ok then. Thank you lord. Sorry na delay" sabi ko emotionally, napangiti naman sya at ginulo yung buhok ko

"Stop it! Im not dog!" Sabi ko pero tumawa lang ulit sya,

"Tara na? Hatid na kita 11 na pala ng gabi baka hinahanap ka na ng parents mo" sabi nya at nag umpisa na ulit kaming maglakad

Eh sya? Hindi ba sya hinahanp ng parents nya? Pa-cool lang sya ngayon ah.

Nung nasa tapat na kami ng bahay ko...

"Sige gud nyt! Alis na ko" sabi nya at tumalikod na

"Uhm wait! Ahh t-thank you nga pala" sabi ko sincerely with matching smile.

"W-welcome! Anytime my princess" feeling ko namumula ulit yung pisngi ko, ano ba yan!

"Ano, ingat" sabi ko at pumasok na sa bahay...

Did i just smile? Its been a long time since i last smile............

because of her! She promise me to stay with me forever but in just a snap... she's gone... my best friend..... my mom.... my instant buddy.... my everything!

I miss you mom.

I felt tears falling from my eyes. Lord. Bantayan nyo po mama ko ah! Pasaway yan.

Flashback....

"Mommy! Look oh! Its far! Galing!"

"Wow! Can i hold it?"

"Sure mom!"

"Wow! Ayyy! Waaahhh its flying away! I cant see it! Waaahh!! Huhuhuhuhu"

"Mom its ok, dont cry na. We can try another one pa naman"

"Really baby? Waahh thank you and sorry"

"Mom its ok. Basta wag kang gagaya sa kite na yun na bigla ka nalang iiwan ah. Promise me that you will stay by my side forever!"

"I'll promise baby, i love you mwah"

"I love you too mommy. Ok i'll teach you na kung pano mag palipad ng kite"

"Yehey!"

Mommy has an ID. Shes not normal, everybody tease me, my mom. But we dont care.. we love each other. Thats it. We dont care about the others.

Wala akong daddy, nowhere to find. Basta sabi ni mommy bigla na lang daw lumobo tyan nya tas lumabas ako, natatawa na nga lang ako eh.

I love my mom so much. Sya na lng kasi pamilya ko. Im just 6 years old. Pero mature na isip ko. Because it needed, pero kahit ganun naranasan ko pa rin naman maging bata. Dahil kay mommy, shes my best friend.. and i know hindi nya ko iiwan cause she loves me so much..

Until the hurtest day came....

"Mommy?! Mommy?! Hey wake up! I've bake cake for you! Its yummy! Hey! Mommy?! Taste it mom! Mommy! Its not time for jokes!! Hey mom!! W-wake up! Open your eyes mom! Mommy i love you! Do you love me? If yes then open your eyes!"

Gising ko kay mommy, naglalaro lang kasi sya tas ako nag ba-bake. Ng bigla akong makarinig ng nahulog dumiretso agad ako kay mommy and then i saw her... sleeping... yeah. Shes only sleeping, i know

Tumawag ako ng kapitbahay, nadapa na lahat lahat pero hindi! Kailangan ko ng tulong!

"Ate elsa! Tulong po! S-si mommy k-kasi-"

"Oh bakit patay na? Buti naman, lumayas ka na dito at baka sumunod ka sa nanay mo!"

MGA WALA SILANG PUSO!!! hindi nila ako nun tinulungan.. kaya bumalik ako sa bahay at kumuha ng pera, habang kumukuha ako ng pera....

*boooggsshh*

Nakarinig ako ng pumutok na malakas kaya pumunta agad ako kay mommy dala yung wallet na may pera.

Pagdating ko dun yung kusina nasusunog! Yung binake ko pala! Naiwan ko!

Hindi ko na kaya mawala yumg apoy kaya hinila ko na lang si mommy palabas, nahihilo na ko, ubo na rin ako ng ubo pero i try all my best para makalabas kami ng bahay

"M-mom! Ang bigat mo! Wake up na kasi para hindi na tayo *caugh* m-mahirapan! *huk* *caugh* m-mom! Im tired! M-mom i cant na.. *caugh*" bumagsak na lang ako sa sahig and before everything went black, i saw my mom smiling at me.

..

"Ija are you ok?" Tanong nung lalaki na di ko kilala.

"W-were's my mom?" Agad na tanong ko. Agad akong kinabahan nung umiwas sya ng tingin sakin.

"Hey! Answer my question stranger! Weres my mom?!" Nagwawala na ko. Patuloy pa rin sa pag kabog ng malakas yung dibdib ko

"Calm down ija. Your mom...."

"What?! Dont keep me waiting!!!"

"Shes gone"

Feeling ko bigla na lang gumuho mundo ko,

one day she came into my life, another day she promise me to stay with me forever and in the other day.... im crying..... because shes gone..

...

Lumipas ang mga araw na naging tahimik lang ako, cold at masungit. Inalagaan ako ni mike, yung bestfriend ng kapatid ni mama. Yung stranger sa hospital. When i was 13 he left me. He died because of heart attack. Katulad ng kay mom. Nahimatay pala sya nun kasi hineart attack sya.

Mag isa ako sa buhay, pinamana sakin ni mike lahat ng pera nya kasi nag iisa na lang din pala sya. Im standing alone. No friends, no boyfriends, nothing...

End of flashback...

Until that boy came into my life. Haayyy iiwan nya rin kaya ako? Ayy tongeks. Eh hindi ko nga sya kilala eh. Siguro bukas hindi na ko pansinin nun..

----
Ang saklap ng buhay ni zyra..
Sarap ipalamon sa daga yung kapitbahay nila.. haha!
Musta readers?
Vote and Comment..♥♥