Κοίτα μπροστά

κεφάλαιο 4

Χωρίς να μπορώ να αντιληφθώ τι συνέβενε με την ψυχολογία του πνεύματος, ο Ίαν μπήκε μέσα διακόπτοντας τις σκέψεις μου. Τον κοίταξα αμέσως μέσα στα μάτια με μία θλίψη.
Ίαν - Τι έχεις μωρό μου?
Εγώ - Είμαι στοιχειωμένη.
Ίαν - Τι? Μα αυτό είναι... Δεν μπορεί να συμβεί. Τι μου λές τώρα? Έχει πολλά χρόνια να εμφανιστεί ένα τέτοιο φαινόμενο.
Ο Ίαν δεν ήταν μάγος αλλά ήξερε τα πάντα για μένα και το ότι είμαι μάγισσα. Τον γνώρισα όταν ξεκίνησα το πανεπιστήμιο. Αφού είχαμε μία αρκετά μεγάλη σχέση του μίλησα για μένα. Τον εμπιστευόμουνα αρκετά κι έτσι αποφάσισα να του φανερώσω το τι είμαι. Υποψιαζόταν ήδη κάτι κι έτσι δεν του ήρθε τόσο απότομα. Στην αρχή φυσικά δεν μπορούσε να πιστέψει ότι υπάρχουν όντως όλα αυτά.

Πρίν τρία χρόνια
Ο Ίαν μπήκε στο σπίτι μου κρατώντας σακούλες με πράγματα για να μαγειρέψει να φάμε μαζί. Αφού τα ετήμασε όλα και έστρωσε όμορφα το τραπέζι, εγώ αργοπορημένη όπως πάντα γύρισα σπίτι από τη δουλειά μερικής απασχόλησης. Με το που μπήκα στο σπίτι και μύρισα το φαγητό κατευθύνθηκα αμέσως στην κουζίνα.
Ίαν - Μωρό μου γύρισες?
Εγώ - Ναι. Μμμ... Τι καλό θα φάμε σήμερα?
Ίαν - Έφτιαξα κοτόπουλο με κάρυ.
Εγώ - Τέλεια. Δεν βλέπω την ώρα να το φάω.
Ίαν - Άντε πήγαινε κάνε ένα μπάνιο και έλα να φάμε.
Εγώ - Δεν αργώ, μην ξεκινήσεις χωρίς εμένα.
Ίαν - Μην ανησιχείς μωρό μου. Για να φάμε μαζί το έκανα.
Εγώ - Τέλεια σ' αγαπώ.
Τον φίλησα και πήγα να κάνω ένα γρήγορο μπάνιο. Αφού βγήκα και φάγαμε, καθήσαμε μαζί στον καναπέ για να του μιλήσω.
Εγώ - Αγάπη μου, έχω να σου πώ κάτι πολύ σημαντικό. Εσύ, πρώτον δεν θέλω σε καμία περίπτωση να φρικάρεις και δεύτερον εμπιστέψου με.
Ίαν - Οκ. Θες να μου μιλήσεις για το τι είσαι έτσι?
Εγώ - Εεε? Μα...πώς ξέρεις εσύ για το τι ...
Ο Ίαν με διέκοψε.
Ίαν - Κάτι είχα υποψιαστεί. Υπήρξαν πολλές φορές που οι πράξεις σου και η αντιμετώπισή τους ήταν αφύσικη. Αλλά δεν ξέρω ακριβώς τι είσαι.
Εγώ - Ααα, ώστε δεν ξέρεις ακριβώς. Θα σου πώ ξεκάθαρα.
Ίαν - Άντε ντε, λέγε!
Εγώ - Είμαι μάγισσα Ίαν. Μάγισσα.
Ίαν - Μάγισσα?! Μάλιστα. Εμμμ, και περιμαίνεις να το πιστέψω τώρα αυτό. Οι μάγισσες είναι ένα παιδικό παραμύθι μόνο. Δεν υπάρχουν. Πές μου τώρα τι πραγματικά είσαι.
Εγώ - Ίαν, σου είπα. Μη φρικάρεις. Αλήθεια είμαι μάγισσα.
Ίαν - Θα συνεχίσουμε να παίζουν με αυτό το χαζό παιχνίδι?
Εγώ - Αλήθεια σου λέω. Εσύ σαν τι περίμενες να είμαι?
Ίαν - Δεν ξέρω. Ίσως από άλλη θρησκεία, βουντού ή κάτι τέτοιο.
Εγώ - Από άλλη θρησκεία? Βουντού? Τι είναι αυτά που μου λές τώρα? Όλα αυτά είναι βλακίες. Γι αυτό μου είπες να μην έρθω στην εκκλησία μαζί σου τις προάλες?
Ίαν - Ναι.
Εγώ - Κοίτα, είτε το πιστέβεις είτε όχι είμαι μάγισσα.
Ίαν - Κοίτα δεν μπορώ να παίζω για πολύ ώρα αυτό το παιχνίδι οπότε εγώ να πηγαίνω κι αν κάποια στιγμή αποφασίσεις να μου πείς την αλήθεια πάρε με τηλέφωνο. Οκ?
Ο Ίαν σηκώθηκε από τον καναπέ και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. Μόλις την άνοιξε σταμάτησε και γύρισε να με κοιτάξει.
Ίαν - Αν είσαι όντως μάγισσα για τι δεν με κάνεις να σε πιστέψω?
Εγώ - Γιατί θέλω να με πιστέψεις μόνος σου πραγματικά και όχι να σε κάνω εγώ.
Ίαν - Όχου, βαρέθηκα.
Πρίν φύγει εγώ σηκώθηκα από τη θέση μου εξοργισμένη και σήκωσα το χέρι μου ώστε να κλείσω την πόρτα. Η πόρτα υπάκουσε στο ξόρκι μου και έκλεισε με δύναμη. Είμουν πολύ οξύθυμη κι έτσι τα ξόρκια μου όταν είμουν θυμωμένη γείνονταν ανεξέλεγκτα και δυνατά. Ο Ίαν γύρισε και με κοίταξε απότομα.
Ίαν - Τι ήταν αυτό?
Εγώ - Σου είπα Ίαν. Κι εσύ δεν με πίστεψες. Με θύμωσες πάρα πολύ. Δεν θα το έκανα στη θέση σου...
Ίαν - Αλίσια τα μάτια σου!
Εγώ - Κατάλαβες τώρα ότι εννοώ το ό,τι λέω. Δεν θα σου έλεγα ψέματα για κάτι τόσο σοβαρό.
Ίαν - Δεν μπορώ να το πιστέψω. Δεν θα μου κάνεις κακό έτσι?
Εγώ - Μόνο άμα με θυμώσεις πολύ.
Ο Ίαν ήρθε και έκατσε ξανά στον καναπέ.
Ίαν - Υπάρχουν οι βρικόλακες και οι λυκάνθρωποι όπως και οι μάγισσες?
Εγώ - Όχι. Μόνο οι μάγισσες, φυσικά οι μάγοι και τα πνεύματα όπως επίσεις τα φαντάσματα.
Ίαν - Δεν είναι το ίδιο αυτά τα δύο?
Εγώ - Όχι καμία σχέση.
Ίαν - Πραγματικά έχω χάσει τη γη κάτω από τα πόδια μου αυτή τη στιγμή. Θύμισέ μου να μην σε θυμώσω ποτέ ξανά.
Εγώ - Θα κάνω ότι μπορώ...
Μείναμε στον καναπέ να μιλάμε για ώρες.

Σήμερα

Από τότε έψαξε διάφορα και έμαθε τα πάντα για το είδος μου. Δεν άφησε να του ξεφύγει τίποτα. Με αγάπησε γι αυτό που είμαι τελικά και όχι γι αυτό που νόμιζε παλιότερα. Πήγα με τον Ίαν στη βιβλιοθήκη πρίν καλά προλάβει να μπεί στο σπίτι και να τον εξολοθρεύσει το πνεύμα. Ο Ίαν μετά από τόσα χρόνια που έψαχνε ήξερε καλά που θα βρούμε το κάθε βιβλίο. Σκόπευε να δουλέψει κιόλας εκεί σαν βιβλιοθηκάριος. Μετά από ώρα ψαξίματος βρήκε ότι το πνεύμα αυτό δεν περιοριζόταν μόνο στο σπίτι αλλά ήταν μία ειδική περίπτωση. Λόγο της ανοιχτής πύλης το πνεύμα δεν έχει ανάγκη να περιοριστεί σε έναν χώρο αλλά να με ακολουθεί παντού.