kiralık aşk

7.bölüm

Sabah
Ömer gerindi koltukta boynu feci ağrıyordu gözleri sızlıyordu dün ki birber gazından aklına gelince tebessüm etti . Defnenin kendisinin gözlerine süt sürmesi , canı yansa bile onu mutlu etmişti. Koltukta oturur vaziyete geçti , yukarı çıkıp çıkma konusunda kararsızdı. Son bir hamle ile kalktı ve merdivenlere yöneldi. Adımlarını sessiz ve bir o kadarda yavaş atıyordu üst kata ulaştığında kapılara baktı . hangisi defnenin odası olabilirdi .Aralık bir kapı görünce o tarafa yoneldi , kapıyı tamamen açınca dağınık bir yatak ve Komidinin üstündeki herşeyin yerde olduğunu gördü. Oda da sanki kavga çıkmıştı.
" defne " dedi
Burada olduğundan emin olmak için. Ama ses yoktu bir defa bir defa daha seslendi defne kelimesinin ardı arkası kesilmiyordu . ses merdiven boşluğunda yankılanıp tüm odalara dağılıyordu. Merdivenlerden inen ömer evin içinde neredeyse 10 tur atmıştı. Sakin ol diye geçirdi içinden belkide markette , peki ya o odanın hali . kendi kendine içini yiyordu . hayır hayır kesin birşey oldu . telefonunu Çıkardı defneyi aradı. Telefonu yukarda çalıyordu.. Kahretsin
Bu sefer sinan'ın numarasını çevirdi .
"Sinan, defne şirkettemi "
"Günaydın,kardeşim ne bu telaş"
"Defne yok" kelimeler boğazına dizilmişti.
"Ne demek yok "sustu ömer birkaç saniye
"Yok işte " bu sırada evden çıktıkendi evine ilerledi.
" tamam kardeşim ben. Geliyorum yanina "
......

Ömer ,evin içinde volta atıp duruyordu.
" yok sinan, kız yok işte" yakasına yapışıp bağırdı.
... "Oğlum dur bi sakin ol " yatıştırmak için çabalıyordu sinan
"Bana sakin ol deme 2 gün oldu 2"
Defne 2 gündür kayıptı o sabah sırra kadem basmıştı.
Polis heryerde onu arıyor, ömer de tabiki evde durmuyordu.

Ömerin ağzından
Aklıma kerim geldi. Yerimden fırladım ye defnenin evine geldim sinan arkamdan koşturuyordu . anahtar ve benzeri birşey düşünmeden kapıya tekme atıp içeri daldım yukarı çıkıp. Defnenin telefonuna ulaşınca rehberden kerimi buldum . numarasini telefona kaydettim . sinan arkamda duruyordu hala .
"Sinan bizim şu bilişimci alicanla hala muhabbetin var mı ?"
"Var kardeşim de niye "
"Sen beni ona gotur niyesini öğrenirsin" evden beraber çıktık şükrü'ye kapıyı değiştirtmesini söyledim. Sinanla alicanın yanına yola çıktık.
Vardığımızda alican kulaklığını takmış bir şekilde önünde bilgisayar kendini kaptırmış birkaç insana bakıyordu. Sinan omzuna dokunup bize dönmesini sağladı.
"Ooo sinan naber dostum, hiç aklına gelirmiydik "
" deme öyle abicim ya ,durumlar kötü sana işimiz düştü "
Bana bakıp durdu alican
"Ömer noldu. Birşeymi var ?"
Bu soruyu sorunca içimdeki sıcak kül birkez daha tutuştu. Defne aklıma geldikçe midemdeki sancı etkisini vücuduma yayıyordu.
"Bir arkadaşımız kayıp" diyebildim sadece .
Alican endişeyle sinanla bizi süzdü
"Ben ne yapabilirim"
Ona aklımdaki planı anlattım. Ben kerimi arayacaktım onun yanında mı değilmi onu soracaktım sonrasında kerimin yerini tespit edecek ve onu bulacaktık tek duam kerimin yanındaysa ona dokunmamış olmasıydı. Defneye karşı hislerim çok farklıydı defne beni patronu olarak görüyordu ama yapabilecek birşeyim yoktu . planda tam olarak anlaştığımız da. Kerimin numarasını tuşladım.
Çalıyor
Çalıyor
Ve sonunda
"Alo, hakan sen misin? Ilacı getir artık kız durmuyor "
Bu sözleri duyunca kan beynime sıçradı . sakin olmalıydım. Defne yanındaydı şimdi birşey çaktırmayacaktım.
" ben galiba yanlış aradım,kerim'i aramıştım" dedim sinirimi bastırarak
"Benim " dedi şerefsiz.
Alican o sırada. Bulduğunu belirten bir işaret yaptı bana bende düşünmeden telefonu kapattım .
Sinan ve ben adresi alıp yola çıktık . sinan benim çok hızlı kullanacağımı bildiği için kendi geçti arabanın başına ama benden farkı yoktu. Ara sokaklardan geçerek ufak bir evin önünde durduk. Artık dayanamaz hale gelmiştim. Kapıyı açıp hizla indim sinan bana arkadan gideceğini ve sinirlerimi yatıştırmamı söylese bile takacak mecali kendimde bulamadım . bahçe kapısından girerek aralık olan camdan içeri girdim.
Defne"kerim allah aş-aşkına dur lütfen dur" diye bağırıyordu. Sinirlerime daha fazla hakim olamıyordum sinan da. Arkadan girmiş olacak ki tam koridorun ortasında göz göze geldik ayni anda odaya daldık . bir köşede bir adam oturuyordu ve yatakta kerim olduğunu tahmin ettiğim kişi defnenin üstündeydi. Sinan adama doğru giderken bende kerimi yataktan çektim. Yere yatırıp yumruklarken salak salak gülmesi beni deli ediyordu siren sesleri evin içine dolarken ağzı ve burnu kandan görünmeyen kerimi elimden aldılar. Defne yatakta üstü örtülü baygın bir şekilde yatıyordu. Üstünde sadece bir çarşaf vardı. Neler olduğunu düşünmek istemedim . onu çarşafa iyice sarıp kucağıma aldım polisler kerimi yaka paça alırken bende defneyi kucağımda arabaya götürdüm.
Defneye ne oldu 8.bölüm geliyor