kiralık aşk

10.bölüm

okul bizim okulumuz bu nasıl olabilirdi diye düşündü Defne . Ömer'e döndü, hayır bir saniye olamazdı . eskiden aşkından deliye döndüğü her şeyi onunla yaşadığı Ömer olamazdı.

''Ömer '' diye bir fısıltı çıktı dudaklarından.

'' neden '' dedi sonra sessizce.

Ömer ise Defne'ye bakıyor söylediklerini anlasa da üzüntüsünden bir şey diyemiyordu. Şuan bir seçim'in ortasındaydı ya onunla hiçbir şey konuşmaz yasak aşk yaşardı Defneden habersiz ya da her şeyi anlatır Defnenin tepkisiyle hareket ederdi. son kararla 

''Her şeyi anlatacağım.'' dedi bunu yapması gerekti çünkü.

''dinliyorum sizi'' dedi . uzaktı sesinden belli etmişti bunu, ne sanıyordu ki ömer o kadar olandan sonra boynuna atlamayacaktı tabi ki . Onun hala kendisine karşı bir şey hissedip, hissetmediğini bilmiyordu. 

~~~~~~~~

Artık her şeyi biliyordu kadın . sustu , uzun süre sustu. kızdı çok kızdı yapması gerekenleri geçirdi aklından  , bir bilinmezlik vardı kafasında ,bir sürü soru işareti ..... Ömer'e döndü 

''anladım , şimdi eve gidebilir miyiz?''.

Ömer şok olmuştu. Nasıl hiçbir tepki vermiyordu.

''nasıl yani, hiçbir şey söylemeyecek misin ?''.

 ''ne diyebilirim ki Ömer bey ''. dedi. 

Ömer'in canı yanmıştı. Bey kelimesini kullandığına göre Defne'nin aşkı bitmişti.

''neyse Defne gidelim ''. dedi. 

arabaya ilerleyip bindiler. Siteye gidene kadar hiç konuşmadılar. arabada ölü bir sessizlik hakimdi . Ömer'in kalbinde büyük fakat sadece kendine ait olduğunu düşündüğü aşkı vardı yarım kalmış, hatta Defne için tamamen bittiğini düşündüğü bir aşk ..

''iyi geceler''. Defne'nin kırılmış sesinden çıkan son cümleler . Ömer'i kavurmaya yetmişti..
..
Defne eve girdi. Dedesi kimdi neden boyle birşey  yapmıştı . Ömer . Ondan bahsetmek bile istemiyordu. Bundan sonra ona asla  yakınlaşmayacaktı. Asistan-patron ilişkisi olacaktı sadece kesinlikle öyle olmalıydı.
Odasına çıkıp yatağına uzandı. Düşündü "hala ömer var mıydı kalbinde veya aklında?" bunun kendine sorduğu en aptalca soru olduğunu düşündü. Onu bırakıp gitmişti küçüktü ama anlatabilirdi. Bu kadar kızmazdı. Örtünün altına girdi yarın yeni bir başlangıç olacaktı onun için ömerden vazgeçilmiş bir başlangıç.
~~~~~
Kalktı ,hazırlandı. Yine herzamanki gibi özenli ve güzel olmuştu. Ömer'in evine doğru ilerledi. Kapıyı açtı mutfağa gitti. Dolaptan cevizi,kuru kayısıyı ,reçelleri ve salatalıkları çıkardı. Salatalıkları soyup ,doğradıktan sonra ayrı bir tabağa koydu ve tepside duran tabağın yanına bıraktı. Yumurta ve kahveyi hazırladıktan sonra masaya yöneldi. Tepsiyi masaya bıraktı, iki dakika geçmeden ömer de gelmişti.
Dikkatlice süzdü defne'yi herzamankinden güzeldi sanki bu gün
"Ellerine sağlık defne" dedi konuşmak istediğini belli ederek .
" afiyet olsun Ömer Bey " dedi sona vurgu yaparak..
Sinirlendi bir an ama hakkı yoktu.
"Arabada bekle istersen." dedi
Defne sesini çıkarmadan kafasını salladı ,hızlı fakat yumuşak adımlarla kapıdan çıktı. Kapıyı kapatırken bile bir heyecan vardı içinde , neden Peki neden ona karşı hissiz biri olamıyordu. Arabaya binip
"Günaydın şükrü abi ". Dedi.
"Günaydın Defne nasılsın" dedi şükrü.
"Valla şükrü abi hiç iyi değilim. Ben istemedikce garip garip olaylar oluyor. Anlamıyorumda ne yapıcağımı kestiremiyorum. Bilmiyorum yani. Anlıyorsun beni değilmi?" dedi hızlı konuşmasıyla. Şükrü bey anlamamıştı. Kafasını sallamakla yetindi. Defne kollarını göğsünde birleştirip bir of sesi çıkardı yanaklarını şişirerek.
15 dakika sonra ömer de arabaya bindiğinde şirkete doğru yola koyulmuşlardı.
Sessiz geçen bir yolculuğun ardından ,şirkete girip asansörün önünde durdular. Ömer konuşmak istercesine ağzını araladı,ne söyleyeceğini bilemediği için tekrar kapattı. Biraz durdu sonra
"Birşey söyle artık ,kız,bağır ama lütfen birşey söyle " dedi.
Defne ne diyeceğini düşündü. Kararına uyacak mıydı? Ondan ,çocukluk aşkı ömerden vazgeçebilecek miydi?
"Düşünmek istiyorum." dedi
Ömer kırılmış ümitlerini gizleyerek
" tamam , lütfen bu düşünme sürecini işe yansıtma " dedi. Neden böyle aptalca birşey söylediğini bilmiyordu bile. Defne asansöre binmekten vazgeçip merdivenlere yöneldiğinde yanlış bir şey söylediğini anlamış fakat geç kalmıştı.
~~
Mükemmel bir kasfetle evin önünde durdu adam. Kapıyı çalıp çalmama konusunda kararsızdı yaklaştı eve,içeriyi görmek için cama uzattı kafasını ,hole bakan camdan içeriyi süzdü. Zile uzandı ,elini bir kez dokundurdu. Geri çekilip üstünü ve fötr şapkasını düzeltti. Üzerinde ince beyaz çizgileri olan siyah bir takım elbise vardı. Biraz bekledikten sonra güzel sarışın bayan kapıyı açtı.
"Buyrun hikmet bey , hoşgeldiniz."
"Doğru yere gelmedim sanmıştım ,kararsız kaldım bir an"
"Yok efendim,doğru yer " bayan sevimli bir gülümseme sergileyip mutfağa ilerledi.
Hikmet bey ise adamlarının ayarladığı evin salonuna geçip,telefonunu eline aldı.
"Alo oğlum takipte misin?" dedi. Aldığı cevaba sevinen hikmet bey arkasına yaslandı. Derin bir nefes alıp telefonu kapattı.
~~~
İşler bitmiş herkes evlerine dağılmaya başlamıştı. Defne masasına oturmuş kendisine gelen iş teklifine bakıyordu. Daha iyi bir konuma gelebilirdi hatta kendine araba alma fikrini bile gerçekleştirirdi. Kararını verdi ömerden vazgeçmesi en doğru karardı ve bu kararı uygulaması için bu iş teklifi harika bir fırsattı. Çekmeceden bir adet beyaz A4 kağıdı çıkardı,istifa dilekçesini yazmaya başladı.

Ömer odasında bir tur atıp defnenin odasına baktı. Elinde bir kağıt vardı ve masasından kalkmıştı defne ,kendini toparladı hemen ömer sandalyesini çekip oturdu. Defne sözleşme getiriyordu imzalatıp gidecekti büyük ihtimalle... Kapı çalındı ve kapı aralandı
"Girebilirmiyim ömer bey " dedi defne
"Tabi ki " dedi ömer
Defne girdikten sonra kapıyı sakince kapattı. Ömer'in masasına yaklaşıp kağıdı masaya koydu.
Ömer kağıdı aldı okudu,Defneye baktı.
"Gerçekten bunu istiyor musun defne " diye sordu...