Hikari (The Nerdy Bitch)

CHAPTER 2 ✔

Napatalon ako ng kaunti ng ibagsak ni Shane ng malakas ang pintuan ng kwarto namin. Nuana akong pumasok kaya hindi ko makita ang mukha niya dahil nasa likod ko siya.

Ayaw ko sanang mag ka eye to eye contact kami kaya di ko na siya nilingon kaso sa kasamaang palad he walked passed me just so he could get in front of me.

Taena. kunot na kunot pa iyong noo niya.

"Ano bang problema mo at hindi mo ginalaw ang pag kain mo"

Dahil ata sa kaba ko di ako nakaimik. Bakit ba kasi titig na titig siya saakin na para bang sasakalin niya ako any time. Hindi ko tuloy alam paano sakaniya sasabihin hindi naman kasi ako iyong tipo ng tao na nag eexplain.

"Hikari ano ba?! kinakausap kita!"

Nagulat ako ng sumigaw siya kaya ayun obvious masyado iyong gulat ko.
Napahawak pa ako sa puso ko na feeling ko kumawala na sa kalawakan.

Napatingin nalang ako sa sahig kasi mapula na iyong mata niya medyo.

"I'm sorry." Maingat na sabi ko nalang.

I don't really know kung anong meron sakaniya, that makes me a coward na hindi naman ako ganito nag papatawa ata ako. Pinalaki akong walang takot sa katawan so why fear him?

Ilang minuto ko pang pinag laruan iyong sintas ng damit ko para lang kumalma iyong kalbog ng puso ko.

He was silent for a moment na akala ko nag iipon lang siya ng bad energy para maibuga niya saakin.

But he shocked me when he calmly said, "Go and get some sleep." bulong niya sa mahinhin na boses saka siya tumalikod na at nag lakad palayo saakin.

Nag labas ako ng hininga na kanina ko pa ata pinipigilan. Hindi ko na tiningnan kung saan siya pupunta dahil baka bumalik pa hihi

Silipin ko nalang kaya? Baka mamaya nasa likod ko na pala paktay na.

Nakita ko siyang nakatayo sa may pintuan namin lalabas na ata

Bobo ka self pintuan yan palabas alangan lalabas nga siya bobo.

Ng pipihitin na niya ang doornob ay bigla siyang napalingon saakin kaya agad agad akong nag busy busyhan nag hanap ng pweding galawin mag kunyari na di ko nakitang nilingon niya ako.

Dont make Eye contact to avoid conversation mode ka self please lang.

Takte mukhang di pa tapos iyong sermon session niya hayop na nilalang ito.

Laking pasasalamat ko ng hindi siya nag salita, tinitigan lang talaga niya ako. Ilang sigundo pa iyong titig niya na parang galit na hindi ko maintindihan hindi naman kasi kunot iyong noo niya para masabi ko na galit nga siya at mas lalong hindi siya worried kasi hindi naka point downward iyong kilay niya putcha rin kasi itong lalaking ito hirap basahin. Parang reseta lang ng doktor.

Pinutol ko ang titig session niya dahil napaka awkward na.

"Saan ka pupunta? Lalabas ka? Di ka ba matutulog agad?" Mabilis pa ang pag bigkas ko sa bawat kataga dahil sa natataranta ako sa titig niya.w

Syet. Bakit ba ako nag tatanong? Kitang galit sayo yung tao. Dapat nanahimik nalang ako baka mamaya neto mapansin na naman niya ako tapos baka may nakalimutan siyang e sermon.

Hindi naman ako desmayado dahil sinagot niya iyong tanong.

"Ill be on the office for some paper works."

Napahawak ako sa puso kong kay bilis ang tibok ng sumara na ang pintuan at tuluyan ng nawala sa paningin ko si Shane.

Dahil nga sa rapid pa iyong takbo ng heartbeat ko ay nabigla ako ng mag ring iyong phone ko specifically iyong second phone ko, the phone
that I use to contact my friends and gang mates etc. Iba rin kasi yung phone na ginagamit ko pang contact Kay Shane.