รักนะยัยเซ่อของผม

เราเลิกกันเถอะ

ย้อนไปเมื่อสองอาทิตย์ก่อนหน้านี้
ณ ห้างสรรพสินค้า

~ไลน์ ~
พิม ส่งข้อความถึงคุณ
"ถึงแล้วน้าา พิมถึงยัง "
"พิมขอโทดน่ะเอ น้องพิมป่วยกะทันหันน่ะ ขอโทดน่ะ "
"ไม่เป็นไรพิมคราวหน้าค่อยมาดูหนังด้วยกันก้อได้ ไปดูแลน้องเถอะ "
"งั้นพิมไปก่อนน่ะเอ พิมรักเอน่ะ "
"คร้าบบ ดูแลตัวเองดีๆน่ะ "
"คร้าา "

งั้นก้อเดินเล่นดีกว่าไหนๆก้อมาแล้วนิ ล้า ลั้น ลา ลั้น ลา ลั้น หล่า
อร่อยมั้ยเตงง
อร่อยสิถ้าตัวป้อนให้ก้ออร่อยหมดแหละ
ไม่ต้องมาปากหวานเลยน่ะ เขินน่ะเนี้ย

ทำไมเสียงมันคล้ายๆจังว่ะ
ควับ (-_- )( -_-)
พอหันหลังไปเท่านั้นแหละคับ

" พิม"
"เอ "
"ไอ่นี่มันเป็นใคร"
ตอนนี้ผมหันหน้าไปปะทะกับพิมแล้วก้อชู้ ตอนแรกที่ผมหันไปแล้วเจอพิม ผมสตั้นไป3วิเลยคับแต่พอตั้งสติได้เท่านั้นแหละ อารมณ์ก้อผมเริ่มเดือด
"พิมรู้จักมันด้วยหรอ " ไอ่หน้าจืดถาม
" ....... "
เงียบทำไมล่ะ ตอบไปสิว่ารู้จัก ในเมื่อพิมไม่ตอบงั้นผมตอบเอง
"รู้จักสิรู้จักดีด้วยแหละ เพราะกูคือแฟนพิมไง "
"กูไม่เชื่อ "
~ตุ้บบ ~
แม่งมึง นี่คือหมัดแรกสำหรับมึงที่แย่งแฟนกุไป
~ตุ้บบ ~
นี่คือหมัดที่สองที่มึงทำหน้ากวนตีนใส่กู
~ตุ้บบ ~
นี่หมัดที่สาม เพื่อความสะใจ
"เอหยุด"
"ทำไมเป็นห่วงมันมากนักหรอ"
" ..... "
"เงียบ ไม่ตอบ แสดงว่าใช่ "
"เราคงโง่มากในสายตาของพิมเนาะ "
ตอนนี้อารมณ์ผมเริ่มเย็นลงแล้วล่ะฮ่ะ เพราะพิมไม่ชอบคนใช้กำลัง ในเมื่อจะได้แยกกันแล้วขอให้มันจบแบบดีๆหน่อยล่ะ กัน
"คือเรา.. ขอโทษ "
"ขอโทษแล้วได้อะไรขึ้นมา ขอโทดแล้วความรู้สึกดีๆที่เรามีให้พิมมันจะกับมามั้ย "
อารมณ์โกดเริ่มกลับมาอีกครั้งนึง ผมหวังว่ามันจะจบได้ดีน่ะ
"เราขอโทษ "
"เราขอโทษน่ะเอ "
"เราขอโทษ "
พิมวิ่งมากอดผมจากด้านหลัง ผมรู้สึกผิดจังที่ทำให้คนที่เรารักต้องเสียใจ แต่พิมก้อไม่เห็นจะสนใจความรู้สึกของผมนิ แล้วทำไมผมต้องสนด้วย
"พิมปล่อย "
"บอกให้ปล่อยงัย "
พิมคงตกใจ รีบปล่อยผมทันที
"ในเมื่อคบกันต่อไปก้อไม่ได้มีอะไรดีขึ้นมา "
"เราเลิกกันเถอะพิม "
"เอ "
"เออย่าไป นะ อึก ๆ อื้อ ๆ เอ อย่า ไป ไหนน่ะ หื้อ ๆๆ "
ขอโทษน่ะพิมที่เราต้องทำให้เทอเจ็บ แต่เราก้อเจ็บเหมือน เจ็บเหมือนใจมันจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ผมพยายามกั้นมันเอาไว้แต่มันก้อไม่เป็นผลเพราะอยู่ดีๆก้อมีน้ำไหลออกจากตา พิมจะรู้ไหมว่าผมเจ็บแค่ไหน แล้วต่อไปผมจะใช้ชีวิตยังงัยโดยที่ไม่มีพิม สุดท้ายไม่ได้จากกันแบบดีๆแบบที่คิดเอาไว้แล้วเปิดเทอมนี้จะมองหน้ากันติดมั้ยน่ะ