heart snatcher (short Story)

Chapter 15 *the Truth*

it's six in the morning.... di ako nakatulog.... basta ang alam ko lang papunta ako kay james.... gusto ko malaman yung totoo....

pagdating ko sa bahay nila james...

"nasa taas sya, kanina ka pa nya hinihintay.." si phil

"umakyat ka na at wag nang tumanga!" si edward...

umayat ako papunta sa kwarto ni james.... pagpasok ko nakita ko sya nakatalikod... hawak nya yung picture naming dalawa....

umupo ako sa tabi nya....

"Mela, I already talked to my parents, i told them i will not marry sofia, not today, never in the future." then he look at me....

"Jam... pinutol nya yung sasabihin ko

Mela listen to me first, i want you to know the truth, so that i dont need to hide....

tumahimik ako....

Mela mahal kita.... mahal kita matagal na..... simula pa nung mga bata tayo, kaso noon wala pa akong lakas ng loob n sabihin sayo, kasi nahihiya ako, kaya lagi kita inaasar, pero simula pa lang bata tayo alam ko ikaw na, dati tinanong nila phil kung bakit di ko sila pinapakilala sa long lost crush ko, pano kita ipakikilala sa kanila ang alam nilang pangalang ng crush ko, hikari, di ba yun naman ang tawag ko sayo... yung lapis na pink sayo talaga yun, kahit hanggang ngayon di ko pa din maibigay.... binili ko yon para sayo, sabi ko sa sarili ko,balang araw house and lot ang ibibigay ko sayo, yang cross stich di mo ba nahalata ikaw yan, picture nyo yan ni kyna pinadala nya sakin nung grade five kayo, nagplay daw kayo, 3 years kong pinaghirapan yan, sabi ko sa sarili ko, blang araw maipagmamalaki ko na, may nagawa ako para sayo na hindi ko kinailangan ang pera ng magulan ko, pagbirthday mo, taon taon nagpapadala ako sayo ng kung anu ano, nung sinabi ni kyna na tinatago mo daw yun tuwang tuwa ako... sabi ko sa sarili ko... buti na yung di mo alam na sakin yun nanggaling kasi baka itapon mo lang... this year wala akong pinadala sayo kasi sabi ko ngayong birthday mong to... sarili ko yung regalo ko sayo.... kaya kinantahan kita... kaso namis interpret mo... wala na naman akong chance para magtapat sayo, nung grade six tayo... umuwi ako dito, kinausap ko si tita popz.. sinabi ko lahat ng nararamdaman ko para sayo... sabi nya sakin masyado pa tayong bata.. pagtapos ka na daw mag-aral bumalik daw ako dito at kung mahal pa din daw kita tsaka daw kita ligawan... kaso si kervin gustong pumunta dito.... nasira ang plano ko, napabalik ako dito ng wala sa panahon, at alam ko di ko mapipigilan ang sarili ko na magtapat sayo... pero bago ako bumalik dito pinakilala sakin si sofia, sabi nya gusto nya ako,pero di ko sya pinapansin, pero pinagtapat sakin ni daddy yung sakit ni sofia, she's dying, pero alam ko kahit ganon ayaw ni sofia na pakasalan ko sya ng napipilitan lang ako... kasi sabi nya hindi rin sya lubos na magiging masaya, hindi ko sinabi sa'yo, oo naglihim ako sa'yo kasi hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa'yo ang mga bagay, pero kung....."

"tapos ka na ba inaantok na ako" pinutol ko yung sasabihin nya then humiga ako sa kama nya... niyapos ko din sya habang nakaupo s'ya "james ok na, sapat na yung narinig ko hindi mo na kailanagan magpaliwanag, kahit kailan di mo kailangang itago ang sarili mo, kasi minahal kita kung ano ka, kahit na masungit ka, siraulo ka, barumbado ka, ikaw yan, hindi ko mababago yan, at kung hindi ka ganyan, baka hindi rin kita minahal, at dahil mahal kita tanggap ko lahat"

"mahal kita mela, mahal na mahal"

Mahal din kita james, tulog na tayo, inaantok na talaga ako

Ang pagmamahal, hindi mo pwedeng pigilan, pag nagmahal ka, minahal mo sya kung ano sya, hindi mo pwedeng pagbaguhin ang isang tao para lang sayo, ang pagmamahal buo yang binibigay, hindi nawawala lalong hindi nababawasan, alam ko mga bata pa kami ni James at marami pang mga bagay ang pwede mangyare samin, pero alam kaya naming harapin ang mga pagsubok na darating na magkahawak kamay.

Ang kwento namin sy simple lang, ngunit ito ang aking patunay na pwede kang maging masaya sa mundo na napakaraming problema... ang magulang ko, hindi perpekto ang pagsasama pero ngayon natutuhan ko na pagnagmahal ka tatanggapin mo kahit ang pinakamadilim na bahagi ng buhay ng taong pinakamamaha;l mo....

*****

A/N: ang pag-ibig dumadating ng di natin inaasahan, hindi mo to pwedeng piliin, hndi mo pwedeng sabihin na iyon ang mamahalin mo, kung nagmamahal ka at titingnan mo ay gwapo sya, o kaya mayaman sya.... hindi pagmamahal yan, kundi natutuwa ka lang na may tao kang maipagmamayabang, masakit isipin na marami ngayon ang naniniwala sa mga salitang mas mataas ang utak sa puso kaya dapat maging praktikal ka, kapag ba mahirap, hindi mo na pwedeng mahalin, pag ba panget, mahirap mahalin, ang yaman at pisikal na kaanyuan ay pansamantala lamang, kaya laging isipin na ang dapat mahalin ay yung may mabuting kalooban, hindi nga sya mayaman pero alam natin na gagawin nya ang lahat upang mabigyan ka ng kaligayahan.