Duydugum ses beni cok tedirgin etmisti sen kendi dunyanda karanliga hapsoldu dedi ben bunu duyunca tepkim hic iyi dgldi ben burdan gitmek istiyorm diye seslendim hayir gidemessin kendi kaderin seni buraya surukledi diye konustu ben artik bu kaderimle oldukca caresiz kaliyordum.
Beni burdan cikartin ben nerdeyim diyip duruyordum ama bos yere nefesimi tukettiyordum.
Artik sesin kesildigini farkettim benim icin yolun sonumu diye dusunceye kapildim dizimin ustune cokerek kendi kaderime yenildigim soyledim ve orda sessizce uykuya daldim ruya aleminde oldugumu fark ettim hersey cok garipti ruhlar aleminde gibiydim.
Bedenim sanki hic yok gibiydi hic acida hissetmiyordum cok guzel bie yer oldugu anladim .
Hemen ilerlemeye basladim ruya aleminden cikmistim sanki hersey cok guzeldi.
Kaderime yenilmem beni dogru yola itmisti artik kendi dunyamda daha iyi ve guzel yasama sekli olmustu..Inandigim yerde olmakta bu kadar guzeldi kendime yenik dusmem beni en guzel bicimde odullendirmisti .
Kendimi bu dunyamda daha iyi hissediyordu dogru bir yerde oldugumuda biliyordum buraya gelen dogru insanlarda yer aliyordu..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanliga Hapsoluş
Teen FictionGozlerimi actigimda olaganustu seyler gordugumu fark ettim dunyam adeta kararmisti . Baskalasmis hayatimla karsi karsi kalmistim sanki.huzunlu bakislarimin arkasinda bir korku vardi. Durdum be etrafima bakinmaya basladim yuruyerek karanligin dehseti...