İçimdeki Adam

5 2 2
                                    

Yasantim o kadar karisikti ki kendimi bilemeyen bir adam olarak yasiyordum.Dunyam bana adeta farkli geliyordu. Kucuk bir koy kasabasinda yasiyordum ailemle yasiyordum babam kendi isinde calisip didinip gecimimizi sagliyorduk hersey boyle oldugu gibi bende ailemle calisiyordum.bazen canım sıkılırım dolasmak icin motorsiklete binip cinar altina giderdim orda oturur dusunurdum suyun sesi ve sessizlik huzur verirdi adeta insana muzigi ufaktan acardim bura benim donum noktamdi bes alti saat otururdum burda dusuncelerimle hayal alemime dalardim.Cok ilginc dusuncelerim vardi bazen ben kendimden emin olamazdim bunlar dogru mu diye ama cokda uzucu hayallerde olur benim icin sonrasinda kalkip giderdim motorsiklete atlayip son hizda eve dogru giderdim. Eve geldigimde annem ev isleriyle ugrasirdim anneme sorardim bir ihtiyacin var mi diye annem oglum su bahceden biraz yemeklik malzemele getir de oglen icin yemek yapim tamam anne derdim hemen bahceden alip anneme verirdim . Evde anneme is yaptirmazdim yemek de yaprdim ara sira elimden geleni yapardim babam koyde her isi yapan bir adamdi oda bizim okumamiz icin elinden geleni yapardim .anne ve babamin hakkini hicbirzaman odeyemezdim tek care vardi onlarin istedigi noktaya gelmemdi tek istekleri oydu bende bunu yapacagima inaniyordum aradan cok uzun sure gecmistim ben tabiki cok calisip bir parapiskoloji uzmani olmustum ailem benle gurur duyuyordu annem ve babamin yuzu guluyordum bende cok mutluydum.Uzun sure sonra eve gidecektim hemen yola koyuldum otobuse binip eve dogru gidecektim. Saat gelmisti otobus biraz sonra kalkacakti yol uzundu otobus yavastan gitmeye basladi ben uyumak icin gozlerimi kapattim Icimdeki adami duydum o soyle fisildadi bana sen inandigin denizde martiyi bu guzellige inandirdin dusuncelerin cok agirdi ama beni anladin dedi bende soyle fisildadim ona herseyin en onemlisini ogrendim icimdeki adama guvendim oda duygularimi bana verdi.zaman cok hizli gecmisti eve gelmisti yol ustunde indim babam beni almak icin gelecektim.indim ve biraz sonra babam arabayla geldi beni almaya cok uzun sure sonra babami gorecektim biraz heyecanlandim babam arabayla gelince babam biraz dusmuz biraz yaslanmis ama bamam beni dunyamdi hemen birbirimize sarildik oglum hosgeldin nasilsin iyimisim dedi saol baba seni gordu daha iyi oldum hadi eve gidelim ozlemisim sizi arabay binip eve dogru gitmeye basladik biraz zaman sonra eve geldigimde annem ve kardesimi gordum annemin gozleri doldu beni gorunce annemle sarildik doyasiya beni ozlemistim cunku uzun sure sonra beni gormustum nasilsin annem dedim iyiyim oglum seni gordum daha iyi oldum dedi ozlemis beni belliydi annemle biraz sohbet ettik annem cok mutluydu canim oglum emeginin karsiligini aldim hedefine ulastim dedi sizin sayenizde annem ve babam dedim annemin ve babamin yuzunde tebessum hic dusmedi bende kendime soyle dedim icimdeki adam oyle merhametli ki beni bu dusuncelerle gerceklere ulastirdim bu adam hep benle yasayacak her aklima gelisinde seni anacak cok sey olacak kendimi senle anladim ve senle cozdum cok zaman gecti su hayatta benimle icimdeki adamim esrarengiz kisiligiyle tum hayaller gerceklesirmis bunu hic unutmadim. Tum insanliga icindeki adami sakin oldurme o senin umudundur....

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 05, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Karanliga HapsoluşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin