~Winter~

335 25 16
                                    

Fon müzik taladronun müziğine ait. Seveniniz var mı bilmiyorum ama şiddetle dinleyerek okumanızı tavsiye ederim. :)
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■

        "Kar en çok da;üşüyen evlere,         üşüyen yüreklere, üşüyen     çocuklara yağar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

        "Kar en çok da;üşüyen evlere,         üşüyen yüreklere, üşüyen     çocuklara yağar."

Benim yüreğime yağdı örneğin.
Belki de senin yüreğinde sararmış yapraklarını bir rüzgar ile dağıtan sonbahar, yerini kışa bırakıyordur benim gibi.
Belki de gülümsüyordur yaz. Gönlünün derinliklerinde uçurtmalarını uçuruyordur çocuklar, yüreğinin dar sokaklarından yürüyordur insanlar ve birileri bekliyordur yolda olan sevdiğini. Çünkü yaz böyledir sevdiğim.
Mutluluk getirir.
Sokağa dökülür konuşmalar, eğlenceler, aşklar, bekleyişler. Ama kış öyle değil.

Kış, hapseder insanı evine. En önemlisi içine hapseder, tam yüreğine. Yazın sokaklarda içini ısıtan o neşe o mutluluk, kışın sobalarda veya kaloriferlerde aranır. Evi ısıtırda onlar içini ısıtmaz.
Kış yalnızlık ister.
Bir kar tanesi olup erimek ister insan sevdiğinin yanağında. Aslında yağmurda daha bir anlamlı gelir, yüreği dünden ıslak kalanlara. İşte ben böyle mevsimleri seviyorum Dean. Oysa sen bahara aşıkken. Mevsimlerimiz bile uymazken, gelipte sevdim seni. Gökyüzü parçalanırken şimşekler eşliğinde, ben uçar gelirdim başucuna. Cennetten getirdiğim koku kaybolurken kanatlarıma damlayan her yağmur damlasında, ben o kokudan vazgeçerek gelirdim yanına. Cennet o kadar güzelki Dean. Ama sende onun gibisin. Babamın yarattığı her şeye hayrandım. Ama sana değil.
Ben sana aşıktım.

Beraber gülüyorduk, mutlu oluyorduk en içtenliğimizle. İşte bu cennetti. Bazen de nefret ediyorduk birbirimizden hiçtenliğimizle. Bu da cehennemdi. Cennette, cehennemde senin içindeydi. Ama ben senden hiçbir zaman nefret etmedim.
Edemedim Dean.
Seni her gördüğümde tekrar sevindim.
Gözlerine her baktığımda tekrar büyülendim.
Her gülüşünde buldum bütün mutlulukları.
Her ağladığında döküldü bir yaprak gibi kanatlarım.
Dua edişinde huzura erdim her zaman.
Benim bütün güzel ve kötü şeyleri sende bulmamdan kaynaklanıyordu bu kadar sevmemin asıl nedeni.

Ama ben unutamıyordum seni.
Her şeyi unutuyordumda seni unutamıyordum. Kirpiklerinin uzunluğunu, yeşil gözlerini, kumral saçlarını, fazla beyaz olmayan tenini.
Unutamıyordum.

Koştum. Dayanamayıp, anlattım sana.
Naziktin. Anlayışlıydın. Asla terslenmedin bana. Ama böyle yapmamalıydın Dean. Beni kendine daha fazla bağlamıştın. Sarıldın bana. Üstündeki kokuyu alıp saklamak isterdim her daim yanımda. Daha sonra elimi tuttun. Titreyen ellerimin karı erimişti bir anda. Sonrasında öptün dudaklarımdan. Öptün o bilinmezliğin ortasındaki kocaman boşluktan. Ben o boşlukta kayboldum. Seviştin benimle. Defalarca. Ben kendimi sana emanet ettim. Yüreğimi, aklımı, aşkımı, sevgimi, güvenimi, mutluluğumu sana bıraktım. Ben, benliğimi sana teslim ettim en masum halimle.
En aşık halimle.
En savunmasız halimle. Bir bedende iki ruh oldum ben seninle. Sen zaten içimdeydin. Sevişerek anlamadım ben bunu diğerleri gibi.

Ben hiç diğerleri gibi olmadım.
Seni aldatmadım.
Seni yalnız bırakmadım.
Seni savundum.
Senin yanında oldum.
Seni korudum.
Seni sevdim.
Sana değer verdim.
Sana güven verdim.
Sana güvendim.
Senden vazgeçmedim.

Benden neden vazgeçtin öyleyse?
Neden bırakıp gittin?
Neden bir yabancıymışım gibi davrandın her seferinde?
Neden yaptın bunu?
Neden?

Beni savunmasız bıraktın.
Beni güçsüz bir şekilde bıraktın.
Beni kanayan yaralar ile bıraktın.
Kanatlarım koptuğunda bile bu kadar acımamıştı canım.
Beni yapayalnız bıraktın.
Bana verdiğin bütün sözleri yüzüstü bırakarak gittin. Sam'i suçlamıyorum. O bilmiyordu. Ama sen biliyordun Dean. Her saniyesine kadar biliyordun.

Şimdi eski ben olamıyorum.
Kanatlarımla uçamıyorum.
Babam ile konuşamıyorum.

Bu yüzden "Cennete kar yağdı." diyorum içimden. Buraya kar yağdı Dean. Buz tuttu masumiyetler.
Ben buz tuttum.
Oysa kış mevsimini seviyordum. Ama artık sevmiyorum. İstemiyorum kar tanelerini. Yaz gelsin istiyorum. Erisin istiyorum bu kar.
Erisin istiyorum üstümü örten yalnızlık.
Erisin istiyorum içimdeki bu sızılar.
Seni istiyorum.

Ben seni istiyorum Dean.
Ne kışı istiyorum ne yazı. Ne de kırılan kanatlarımı.

Seni istiyorum.

Beni anlamaya çalış ve kalbinde saklamaya çalış.

■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
Okuduğunuz için çok çok çok teşekkür ederim. ^_^ Belkide sizin içinizdede vardır kış mevsimini seven birileri. :)
Hepinizi çok seviyorum ♥
O tatlı ellerinizle yorum yapmayı unutmayın olur mu? Beğenirseniz yazarım hem yine. Hadi çok konuştum. Öpüyorum hepinizi :**

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 01, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Snowflake heavenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin