UNUTTUN MU BENİ

1- iyi değilim

AFRA ASMİN

Sabah gözüme delecek gibi giren güneşle uyandım saat daha 5:12 geçiyordu. Kalktım ve yüzümü yıkayıp üzerime dün aldığım elbisemi giydim bugün yaz tatili bitiyordu kahvaltı hazırladım ve yedim babam ve kardeşim uyandımı bilmiyordum umursamadan Odama çıktım ve siyah dar paça ve mavi lakos giydim havalar soğumuştu hırka çıkardım ve giydim saat 7:25 geçiyordu evden çıktım ve okula yürüdüm karşıma birden özge çıktı ve çok korkmuştum

" gerizelalı insan bi haber verir "

" kanka ne haberi ya asıl haberlerim varkenn !!"

" ne oldu yine ?"

" semih bugün bize geleceeeek !!!"

" neden ?"

" of asmin yeminle modumu düşürmeye birebirsin heyecanlan aczık ya "

" neden dedim sadece özge"

" neyse , semihin babası benim babamla ortak bunu biliyorsun ve yemek için bize gelecekler "

" hmm iyi geçer inşallah"

" inşallah kanka inşallah ya "

" ee ne giyeceksin ?"

" bilmem alışverişe çıkarım belki "

" hmm iyi "

" sende gelsene ?"

" olmaz biliyorsun cezalıyım "

" ben babandan izin alsam ?"

" okadar tatlış bakma ama "

" hadi lütfen"

" sen izin istersin ama "

" tamam peki okay oley yaho "

" hadi sınıfa gidelim şebek "

" hadi "

Beraber sınıfa gittik ve herkes yerliyerindeydi sınıfın gıcık kızı bana döndü ve

" ooo asmin hanım gelmiş"

" alev uğraşma"

" ne o ? Korktunmu yoksa yerim seni ben korkma aşkitom "

" alev senin o barbie bebek kaynaklı saçlarını yolup ağzına tıkmamı istemiyorsan s.git "

" barbie bebek kaynaklı mı? Istersen bak bi "

" memnuniyetle bakardım ama mikrop bulaşır sonra hem belki aids falanda geçer ha ne dersin ?"

" salak derim "

" alev duydumki gogle amcaya beyni götüne kaçan ilk insan diyince sen çıkıyormuşsun ?"

" yaa kim demiş onu ?"

" ben " arkamdan bir ses duymamla oraya döndüm ve görkem olduğunu gördüm görkem alevin platonik aşık olduğu benim en yakın arkadaşlarımdandır . Alev bana baktı ve sinirlice arkasını dönüp gitti

" görkem bozdun kızı "

" banane benim ponçik kankama laf sokmaya çalışırsa bele olar "

Kahkaha attım ve oturdum özge yine kaybolmuştu kesin tuvalete gitmiştir.

Hoca girdi ve ders edebiyattı bu hocayı çok seviyorum aynı güliz ayla'ya benziyordu sordum ama asmin kafana ne düştü demişti bence hala benziyordu . Zil çaldı ve öğle arası olmuştu özge ile birlikte aşağı indik ve bahçede kavga vardı sanki biraz fazla büyüktü ve özgenin sesini duydum

"Oha semih !!"

Koşarak gitti ve bende peşinden gittim ama araya giremedik zaten ben uzaktaydım hemde banane semihten ?

Gittim ve kantine inip çikolata aldım banklardan birine oturdum ve etrafı izledim zilin çalmasına 25 dakika vardı kalktım ve okulun bahcesinde gezinmeye başladım telefonum çalıyordu

Yeşim

~efendim yeşim ?

~naber asmin ?

~iyi okuldayım ne oldu ?

~şey asmin ben seni okuldan almaya geliyorum

~neden nereye gidiyoruzda ?

~gelince anlatırım derse girme olurmu ?

~tamam

Telefonu kapattım ve oturdum yeşim benim babamın şimdiki karısı yani her ne kadar demek istemesemde cici annem aslında iyi bir kadındır ama ben ısınamadım işte babamla kaç gündür kavga ediyorlarmış kardeşim mehmet söyledi mehmet benim 15 yaşındaki kardeşim ve birbirimizi çok severiz her şeyinden haberim olur onunda benim tabii.

Sınıfa çıkıp çantamı aldım ve görkem

" nereye asmin ?"

" yeşim gelip alacak beni "

" hmm tamam "

" özgeye haber ver olurmu ?"

" tamam "

Baybay ettim ve bahçeye yeniden indim kavga hala devam ediyordu yeşim geldi ve

" ben bir izin alıp geleyim"

Dedi ve gitti.

Babam artık bizi fazla sevmiyor hissediyorum bunu hissettiriyor fazlasıyla hemde mehmette bunun farkında ama o şu an yeni manitasıyla ilgilenmekle meşgul oldugu için gözü hiçbirimizi görmüyor yeşim ise sakin ve daha iyi birisi oldu oda hamile zaten 5 aylık ve bir oğlu olacak her ne kadar onu sevmiyor olsamda kabullenmek zorundayım sonuçta babam onu seçti ve kendi kararı saygı duymak zorundayım annem 2 sene önce bir trafik kazasında hayatını kaybetti bende o trafik kazasında el bileğimi ve sol omzumu kırdım ama ölmedim peki neden aptal bir emniyet kemeri hayatımı kurtardı ve annem takmamıştı ve öldü bense bir gerizekalı gibi hayatıma kaldığım yerden devam ediyorum . Annem orada yatarken ben okul bahçesinde cici annemi bekliyorum.

Ayağa kalktım ve okuldan seri adımlarla çıktım yağmur bastırmıştı ve üzerimde sadece incecik bir hırka vardı herneyse bu önemlimi ? Tabikide değil
Bedenim benden bağımsız bir şekilde ilerliyordu ama nereye gittiğimle ilgili hiçbir fikrim yok gözlerimden yaşlar süzülüyordu ve yavaşladım sanki 250 kilo yükü üzerime yüklemişler zorla yürüyorum gibi hissediyorum aslında hissetmiyorum hiçbirşey. Kaybedecek neyim varki ? Arkamdan kim ağlar? Mezarıma gelipte kim göz yaşı döker? Gidişi olduda dönüşü olamadı diye kim der arkamdan ? Kim asmin diye ağlar? Kim pencere başında bekler ? Cevap = hiçkimse bukadar işte .

Kaya gibi bir bedene çarptım ve yere düştüm kafamı kaldırdım ve bir oğlandı bana sen salakmısın der gibi baktı ve " hastamısın sen önüne baksana " dedi

" özür dilerim "

Ayağa kalktım ve yürürken arkamdan seslendi

" iyimisin sen ?"

Ona döndüm ve psikopatça gülerek

" hayır..." dedim bana anlamayarak baktı ve önüme dönüp yürüdüm gerçektende iyi değilim .