My Sweet Comeback

Chapter 37

37: Hatred

TOHKA's POV

Violet stripes welcomed as as I opened my eyes.

It was not my room.

Not until I remembered what really happened.

It's was Sohee's

*Bzzzzz*Bzzzzz*

My phone vibrates.

Kinuha ko naman Ito at binuksan.

23 Messages RECIEVED

***

From: Matt

I'm Sorry.

***

From: Matt

Tohka please comeback.

***

From: Matt

I'm really sorry Tohka. I really do. Please don't leave us. Please comeback. We're really worried about you. Especially Tito at Tita.

***

Wow. Wow Lang ha? Worried? Talaga Lang ha?

May pakielam pa pala sila Sa Anak Nila?

Matapos nilang gumawa ng bagay na Hindi ko alam?

Wala silang pakielam sakin kundi para Sa kompanya Lang Nila.

At sila? Nag aalala?

Habang ginagawa Nila at pinaplano Nila to, inisip Nila ko?

Inisip ba Nila Ang kalagayan ko?

Alam nilang masasaktan Ako Pero Ano?

Tinuloy parin Nila.

Anong klase sila?

Hindi ko na tinuloy basahin Ang iba pa nilang message Dahil nag uunahang tumulo Ang mga Luha ko.

"Tohka?"

"Sis!" Pasok ni Sohee at Takbo papunta sakin

"Sis..." Punas niya ng Luha ko at niyapos ako.

"Shhhh... Ilabas mo lang. Andito Lang Ako."

"Nakakainis. Bakit ba kayalang mangyari to? Bakit tuwing nagiging masaya Ako, may nangyayaring Hindi maganda? Hindi ko ba deserve na sumaya?" Iyak ko

"Alam nating Lahat na sobra sobra mong deserve sumaya sis..."

"Pero bakit Ang sama ng kapalaran ko? Bakit ganto Ang buhay ko? Ayoko na Sis. Ang sakit sakit na. Pagod na ko Sa ganto. Lahat nalang iniiwan Ako. Lahat nalang sinasaktan Ako. Lagi nalang akong umuuwing luhaan. Hindi ba pwedeng maging masaya nalang Ako?" Hagugol ko

Niyapos Lang Ako ng mahigpit ni Sohee at pinatahan Ako

"Alam kong mahirap at masakit Sis, Pero sana kayanin mo. Para saan las na lagi kaming nandito ng Exo at Hindi kaiiwan? Kaya Ngiti ka na please?" Comfort niya

Tumango lang ako at pinilit ngumiti.

"Yan! Pero wag kang mag alala! Tutulungan kitang lumawak paying Ngiti mo!" Cheer up niya sakin at bumaba na

Ako naman ay naligo para mahismasan ng konti.

Naligo Ako at nagsuot Lang ng pajamas at Maluwag na t shirt.

I'm really not in the mood Kaya ganyan Lang Ang suot ko.

Ganto pala yung feeling na mag isa ka noh?

Yung feeling mo na wala Kang kakampi?

Yung tipong iniwan ka na nilang Lahat?

Yung mga Tao na pinagkatiwalaan ko ay sila pa ung nanakit sakin?

Sinayang Nila tiwala ko.

Sayang.

Sayang yung mga pinagsamahan naming Lahat.

Sana bago Nila ginawa to inisip man Lang Nila ko.

Kahit isang beses Lang.

Kung okay Lang Kaya si Tohka dito?

Kung magiging masaya ba Siya?

Ha. Ganto pala yung feeling na parang trinaydor ka?

Kala ko kakampi ko sila Pero Hindi naman pala.

Ang sakit Lang.

At heto nanaman Ako.

Umiiyak.

Kawawa naman Ako.

Naawa at Natatawa Ako Sa sarili ko.

Crazy isn't?

Naawa na ko Sa sarili ko Kung Bakit naging ganto Ang Lahat.

Bakit ko hinayaang mangyari to Lahat?

Bakit Ako nagkaganto?

Lagi nalang umiiyak at malungkot.

Nasan na yung Tohka na Ako dati?

Natatawa na nga Ako Sa sarili ko.

Right now I'm looking at my mirror looking at myself.

I look pathetic.

I look wasted.

I don't know what to feel. 

My tears are crawling down again to my cheeks.

I felt numb.

I feel anger.

No. I feel Hatred.

My heart is full of Hatred...