«1.bölüm»

70 9 11
                                    

...

" Tüm Istanbul Fen Lisesi öğrencilerine teşekkür ediyorum..."

"Hobaa başlıyor gençler hazır olun " dedi sınıfın neşesi olan Gökhan.

Sınıf kıkırdadıktan sonra dinlemeye devam ettik.

"Okulumuzun gurur kaynağısınız çocuklar, kimimiz ağladık, kimimiz güldük, kimimiz dersini dinledi, kimimiz dersinden atıldı, ama yinede çalıştık, uğraştık ve bir dönem sonuna daha geldik. Bu başarılarınızın devamını diliyorum."

Herkes müdürü dikkatlice dinliyordu. Nedeni ise dönem sonundan bir diğer dönem sonu dışarıya çıkmasıydı sanırım.

"Okulda ki başarılı öğrencilerimizin isimlerini okumak için sayın Gökçe Aksu yu kürsüye davet ediyorum"

Bir alkış tufanından sonra...

"Merhaba çocuklar, okulumuzun en iyi üç öğrencisini açıklıyorum.

1. öğrencimiz

Henna İyem, tebrikler

Tekrar alkışlar yükseldi

2. öğrencimiz

Berkay Gün, tebrikler ...

Ortamdan sıkılıp oturduğum yerden kalkmıştım

Ve 3. öğrencimiz

Asya Gazel, tebrikler.

Ne ! Ben mi ? İyi de bu çok saçma

Öğrencilerimizi tebrik ediyorum"

Hızlı adımlarla salondan çıktım. Ağır plastik kokusundan kurtulmuştum şimdi.

Okulun dışına çıkıp bir bank aradım. İlk gördüğüme oturmaya karar verdim. O kadar yorulmuştum ki bank a oturmak yerine uzandım. Gözlerime gelen güneş uykumu getirmişti.

...

"Hey, Asya uyan "

Dileğin sesini duymamla yerimde sıçramam bir olmuştu.

Yüzümü buruşturup "ne var?" Der gibi yaptım.

"Kızım gel şu salona seni çağırıyorlar"

"Off, gidelim"

Yerimden kalktım ve Dilek ile koşarak okula gittik.

Salona girdiğimde Gökçe hoca gelmem için el işareti yapıyordu.

Koştuğum için biraz kızarmıştım. Yavaş adımlarla herkesin arasından geçtim. Sonunda kürsü çıktı karşıma.

Bir iki adımdan sonra merdivenler bitmişti. Şimdi tek kalan arkamı dönmekti. Kalbim deli gibi atıyordu.

Beni zorlasada dönmeyi başardım. Yüzümü kaldırmamla kalbimin daha hızlı çarpması bir oldu. Soluğum kesilmişti.

Binlerce göz bize bakıyordu.

Henna'nın durumdan etkilendiğini sanmıyorum. Gülüp millete el sallıyordu.

Berkay ise, o da benim gibi heycanlanmıştı.

"K-kalbim du-duracak"diyebilmiştim zorda olsa.

"Benim kalbimde zaten sorun var. Bayılacak gibiyim."

"Şşş, hayır. Şimdi derin nefesler al ve bana bak. Karşıya bakma"

Söylediklerimi tek tek yapıyordu. Derin derin iç çektikten sonra başını bana çevirdi.

Senden Bana KalanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin