23.

867 34 18
                                    

Volgende dag.
Pov Jade.

Ik word wakker en rek me uit. Ik gaap en wrijf in mijn ogen. Ik kijk op de klok en zie dat het half tien is. Het is vandaag zaterdag, mijn favoriete dag van de week. Ik pak mijn mobiel en check of ik nog berichten heb. Nope. Lekker vriendloos. Ik doe mijn mobiel aan de lader en loop naar de badkamer. Ik stap onder de douche en was mijn haren en lichaam. Als ik klaar ben zet ik de kraan uit en droog me af. Ik doe mijn kleren aan en doe een beetje make-up op. Ik spuit wat deo en parfum op.

Vandaag gaan de meiden en ik een jurk kopen voor het schoolbal of schoolfeest. Iedereen noemt het weer anders. Als we de jurk hebben gekocht gaan we eten bij een pizza restaurant, de moeder van Jesy had een tafel voor vier personen gereserveerd voor ons.

Ik ga naar beneden. "Hey mam." Zeg ik als ik haar zie zitten op de bank met onze kat Micky op haar schoot.

"Hey Jade." Zegt ze glimlachend. "Ik had croissantjes in de oven gedaan. Ik denk dat ze nog wel warm zijn."

"Dankjewel mam." Zeg ik glimlachend. Ik loop naar de keuken en pak een croissantje die ik besmeer met chocopasta. Ik doe wat chocomelk in een glas en pak mijn bordje en mijn glas, en loop naar de woonkamer. Ik ga naast mijn moeder zitten en eet mijn croissant. "Hey Micky." Zeg ik tegen haar als ze op mijn schoot staat. Ik aai haar kopje terwijl ik door eet. Ze draait een paar rondjes en gaat uit eindelijk op mijn schoot liggen. Als de bel gaat springt Micky van mijn schoot. Ik drink snel mijn chocomelk op en neem mijn bord en glas mee naar de keuken. Ik loop naar de deur. "Hey meiden." Zeg ik glimlachend. "Ik moet mijn tanden nog poetsen. Kom maar binnen." Zeg ik.

De meiden komen binnen en doen de deur dicht.

Ik ren naar boven en poets mijn tanden. Ik spoel mijn mond met mondwater en trek daarna mijn schoenen aan. Ik ren naar beneden en doe mijn leren jasje aan. "Ben klaar." Zeg ik tegen de meiden als ik de woonkamer binnen loop.

We lopen naar buiten en stappen op de fiets naar de stad. We zetten onze fietsen bij een fietsenstalling. We lopen naar een winkel toe met alleen maar jurken. Van gala jurken tot bruidsjurken. We kiezen allemaal een paar jurken uit die we leuk vinden en we lopen naar de pashokjes. We passen de jurken. Na een tijdje hebben we allemaal een jurk gevonden.

 Na een tijdje hebben we allemaal een jurk gevonden

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Jurken van Perrie, Leigh-Anne en Jesy.

We betalen de jurken en we gaan naar het restaurant waar de moeder van Jesy heeft gereserveerd. Het is namelijk nu al half zes. "Het zou dan hier moeten zijn." Zegt Jesy.

"Pizza restaurant!" Zeg ik blij.

We lopen snel naar binnen en we krijgen een tafel aangeboden. We lezen de menu kaart. Even later komt er een ober. Het is een meisje van onze leeftijd, gok ik.

"Wat mag het zijn?" Vraagt het meisje.

"Voor mij een pizza Hawaï met Ice Tea." Zeg ik.

"Twee pizza Salami's met cola, en wat voor drinken wil jij?" Vraagt Perrie aan Jesy.

"Ice Tea." Zegt ze.

"En ik wil graag een pizza Mozzarella met een cola citroen." Zegt Leigh-Anne.

Het meisje knikt en ze schrijft nog wat op. "Dat komt eraan." Zegt ze glimlachend en ze loopt weg.

🌸

"Girls, waarom schrijven we geen liedje?" Vraagt Leigh-Anne.

"Waar over?" Vraagt Jesy.

"Geen idee." Zegt Leigh-Anne. "Gewoon. Wat in ons op komt."

We zitten nu met zijn vieren in Perrie's kamer in onze pyjama. We hadden bedacht dat het leuk zou zijn om met zijn allen te logeren bij iemand. "Misschien kunnen we een liedje maken dat gaat over dat wij zijn wie wij zijn. En dat je gewoon jezelf mag zijn enzo." Zeg ik uit het niets.

"Jaa! En dan is de titel We Are Who We Are." Zegt Perrie hyper en ze klapt in haar handen.

Ik pak mijn telefoon en zie dat ik veel berichtjes heb van de jongen. Ik open ze later wel. Ik klik op notities. "Kom maar op met de tekst." Zeg ik. Ik typ eerst de Titel.

"We are who we are, who we are." Begint Leigh-Anne.

Ik typ het op mijn telefoon.

"I know, I know, I never be perfect." Zegt Jesy.

"Maar je bent wel perfect!" Zegt Perrie.

"Het is voor het liedje." Zegt Jesy. Ze slaat Perrie zachtjes en lacht.

"I know, I know, I never be perfect. I know, I know, but..." Begin ik, maar stop, omdat ik niks weet.

"But I'm gonna work it." Zegt Perrie.

Ik knik en typ het.

Een uurtje later hebben we ongeveer de helft van het liedje. We besluiten om een andere keer verder te gaan.

🌸🌻🌴

The unknown boy ꕥ Dutch version ꕥ LM & 1DWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu