Hoe De DYTG Mijn Leven Veranderde...❤️

Bezoek

POV Rosalie

Waar ben ik.. Wat is er gebeurt.. Wat is dit.. Ik deed mijn ogen open en ik zag dat ik in een.. ZIEKENHUIS LAG?!

De deur werd geopend en er kwam een jong meisje binnenlopen in een verpleegsters pakje.

"Hallo, jij bent vast Rosalie". Ik wou wat zeggen maar het enigste wat er uit kwam was een vaag schoor geluid.

"Oh gossie toch, probeer maar niet te praten hoor. Trouwens ik ben Lieke, ik verzorg je in de tijd dat jij hier bent. Het kan misschien een week zijn of een maand". Ze pakte een glas water en gaf het aan mij.

Toen ik het water op had zei ze dat er over een uurtje bezoek voor me zou zijn. Ze verliet de kamer en deed de deur dicht... Wat is er gebeurd, ik kan me vaag herinneren dat ik achterop op de fiets zat van Nathan. Wacht is Nathan gewond. Ik begon me zorgen te maken, ik keek om me heen maar ik zag dat ik als enigste in deze kamer lag. Ik ging maar weer gewoon liggen omdat ik knallende koppijn had.

*word geklopt op de deur*

"Hey Roos, Hoe gaat het?!" Nathan liep naar binnen gevolgd door zijn moeder en de mijne. Ik wou praten maar het kon gewoon niet. Ze pakten een stoel en zette doe voor mijn bed en gingen der op zitten.

Na dat mijn moeder weg ging en die van Nathan bleef Nathan bij me. Hij was super boos op zichzelf. Ik pakte een papiertje en schreef er wat op

Je hoeft niet boos op jezelf te zijn, ik ben allang blij dat jij nog leeft.

Ik gaf het papiertje aan Nathan en ik zag een glimlach op zijn gezicht komen. Hij liep naar me toe en gaf me een kus en een knuffel.

Lieke kwam binnen lopen met een dienblad met eten en een kan water der op.

"Als je wilt mag je mee eten Nathan".

"Als dat mag eet ik maar al te graag mee". Nathan pakte een tafel en zette die voor ons neer en Lieke zette daar het dienblad neer met eten.

Na het eten merkte ik dat ik moe werd, vreemd omdat ik haast niks heb gedaan.

"Wi-l je hier blijven?" Met een vaag geluid kwam dat uit mijn keel maar Nathan begreep wat ik zei.

"Wil je dat ik bij je blijf slapen?".

"J-a".

Het bed was groot genoeg voor ons tweetjes en we hoefden alleen nog te vragen of Nathan hier mocht slapen.

Lieke kwam de kamer binnen lopen en Nathan vroeg of hij mocht blijf slapen.

"Natuurlijk mag dat alleen moet je goed op Rosalie blijven letten, als er wat is moet je me gelijk gaan opzoeken".

"Welterusten alvast Rosalie en Nathan".

Heeft er iemand ideetjes voor het volgende hoofdstuk? <3 Rosalie