The love of an enemy(filipino love story)

Chapter 5

"Luke! Wala ka ba pasok ngayon? Tumayo ka na dyan malalate ka na!" Sigaw ng mom ni luke.

"Ano oras na ba ma?" Luke asked.
"7:00am na!"

Napabalikwas si luke sa higaan nya..

"Nako may quiz nga pala kami! Sayang yung review ko pag umabsent ako!" Luke told to himself.

Pagdating ni luke sa room....

"Goodmorning mam sorry im late!" Sigaw ni luke.

Laking gulat nya ng wala pa yung prof sa loob ng room.

"Oh tol, aga mo ata ngayon ah? 8:30 pa quiz natin wag kang tanga hahahaha" sabi ng tropa nya.

"Ay haha akala ko 7:30 pasok natin ngayon. Sensya ah wala eh nag aral to pare eh haha." Luke said.

"Sus! Nag aral o mangongopya kay karen? Hahaha" sabat ng isa pang tropa ni luke.

Hinanap ni luke si karen pero wala pa ito sa room..

Luke's POV
Papasok kaya yun? Ano kaya nangyari dun? Pag tritripan ko pa naman ngayon yun dahil may quiz kami. Hayaan mo na.

"Ok class lets begin your first quiz." The prof said.

Only 30 mins left...

"Goodmorning mam sorry im late! Can i take the quiz?" Karen asked.
"Sure ms. Pineda. But take note. You only have 30 mins to answer the quiz." Her prof said.

Paupo na si karen ng biglang hilain ni luke ang upuan... Bumagsak si karen sa sahig...

"Araay! Arrgghh! Ano ba problema mo ha?! Mangongopya ka lang kaya mo hinila yung upuan eh!" Sigaw ni karen.

"OHHHH!!! Thats true thats true!!!" Sigaw ng mga tropa ni luke.

"Ms. Pineda tama na yan. Mr. Romero go to my office after your quiz." Utos ng prof.

Nag tinginan mata sa mata si luke at karen. Natahimik si luke pagkatapos nya tawanan si karen.

"Uyy ok ka lang ba?" Via asked karen.
"Oo mejo masakit lang paa ko natapilok kasi sa sahig. Siraulo talaga yung luke na yun" karen replied.

Kaya nga eh konti nalang talaga sakin yun" sangayon ni via.
"Karen!" Sigaw ng boses sa likod ni karen at via.

"Uyy miggy!! Halika dito may papakilala ako sayo."karen replied
"Miggy si via bestfriend ko. Via si miggy." Karen added.

"Hi miggy! Di sinasabi ni karen may kaibigan pala syang pogi hihi" bati ni via.

"Luh di naman haha" pahumble ni miggy.
"Oh ano una na ko umuwi ah. Wala na ko klase eh. Bye!" Paalam ni karen sa dalawa.

While karen is heading back to her bike...
"Karen.." A voice behind her.

"Ano ginagawa mo dito? Pag tritripan mo nanaman ako? Ano binutas mo gulong ng bike ko noh? Okaya itutulak mo ko mam....." Natigil sa pag sasalita si karen ng takpan ni luke ang bibig nya.

"Karen wag ka muna mag salita. Gusto ko lang mag sorry sa lahat ng nagawa ko sayo ok? Kanina naging zero score ko dahil sa ginawa ko sayo. Sorry. Di na kita ulit pag tritripan. Wala naman ako balak mangopya kanina." Paliwanag ni luke.

"Nako siguraduhin mo lang. Sige na uwi na ko. Araaay tekaaa.. Ang sakit ng paa ko. Ikaw kasi." Karen said.

"Bakit? Dun sa pagbagsak mo kanina? Pano ka mag bibike nyan? Hatid na kita?" Luke asked.

"Pano? Di naman motor to noh. Tsaka wala car mo ngayon ah?" Karen asked back.

"Oo coding eh. Angkas ka nalang sa harap ako na mag mamaneho ng bike."

"Siguraduhin mong di tayo sesemplang ah. Hahaha" panigurado ni karen.

"Oo naman. Tara sakay na. Haha" anyaya ni luke.

Masaya ang dalawa habang papunta sa bahay ni karen.

"Thankyou sa pag hatid luke. See you tomorrow bye!" Pasalamat ni karen.

"Sige no problem. Bye! Bukas ulit" luke replied.

Karen's POV
Anong bukas ulit sinasabi nito? Ihahatid nya kaya ako ulit bukas? Di siguro. Ang saya pala ng nakaka close mo yung dati mong kaaway. Sana wala na ako makaaway sa school.

Luke's POV
Hay salamat naman at di na galit sakin si karen. Masaya pa nga sya kanina habang hinahatid ko sya pauwi. Ang gaan sa loob ng may kaibigan.
--
End of chapter 5

Tuluyan na nga kayang magkaayos si luke at karen? Hhhmm.. Abangan nyo! Haha :)

Pls vote po! Hahaha.