Sessizlik

Sessiz ol... Bu senin içindekini dışına yansıtma şeklin.Sessiz ol kişiliğin gelişsin. Sessiz ol ki herkes sesini duysun. Sessizlik senin kişiliğini yansıtır. İletişim için yalnızca ses değil sessizlik gereklidir. Sessizlik boş bir kağıdın üzerine resim yapılması gibidir. Kağıdı büyük bir özenle düzenlersin ya, işte o çevrenin seni tanıma aşamasıdır. Şöminenin önündeki sıcak sohbeti önündeki beyaz kâğıda yazıp anlatmayı düşünmek gibidir sessizlik. Sonunda ise resim çizerken boya dökülür ya duyduğun hissin açıklamasıdır sessizlik. Sessizlik insanın yaşamına anlam katan, küçük bir kuşun narin tüyü kadar önem taşır. Gürültüsüz ortam değildir sessizlik, huzurlu, fikri yoğunluktur aslında. Çiseleyen yağmuru izlerken büyük hayaller kurup yazı yazmaya çalışırken karanlıklarda çakan şimşektir sessizlik. Kelime değildir sessizlik. Olumsuzluk değildir asla. Yaşama biçimidir, hayattır, felsefedir sessizlik. Boya o çizilen kağıdın aşağısına doğru süzülerek akıp giderken biter o huzurlu, güven verici, sıcak sessizlik. Sessiz ol ama mutlaka ses ver savaşa, zulme, hayata sırtını dönmüş sessiz insanlara...