Just Like A Fairy Tail

Chapter 3 ( lunch date )

" Buti dumating ka" nakangiti niyang bati sa akin

Lumayo na siya sa akin at naglakad agad naman akong sumunod sa kanya. Patuloy lang kame sa paglalakad ng bigla siyang huminto sa akin.

" what are you staring at?" Mataray kong tanong pero nginisihan niya lang ako

" wala lang napansin ko lang maganda ka pala kahit nakasalamin ka" deretsyuhan niyang sabe

Parang nabuhusan ako ng malamig na tubig sa narinig ko, he was the second man who say that i'm pretty silang dalawa lang ni dad.

Hindi na ako nakapagsalita pa at hinawakan na niya ang kamay ko at muling naglakad, bawat dinadaanan namin ay may petals. Bawat lakad namin ay bumibilis din ang tibok ng puso ko. Takte manahimik ka nga puso!! Ang lakas parin ng tibok ng puso ko, naririnig kaya ni briant ito? Naku wag naman sana nakakahiya..

----

Briant POV

Grabe i can't believe it halos lahat ng mga babae sa school ginagalang ako tapos itong babaeng ito kung sigaw sigawan ako ganun nalang. Pero nakaka bilib itong babaeng ito palaban huh? Buti nalang at tahimik siya ngayon nung sinabihan ko siyang maganda natulala siya. For sure kinilig iyon. Pero maganda naman kase talaga siya kahit may makapal siyang salimin she's still beautiful at hindi siya tulad ng ibang babae na naglalagay pa ng make up para lang mapansin ng ibang lalaki , she's just simple but beautiful.

Agad naman akong napahinto ng nakarating na kame sa pinaka lugar ng surpresa ko sakanya, it looks so simple merong mga lobong pula sa sahig at yung iba ay nakalipad sa mga walls naman ay may nakatapal na heart colored paper. Mabuti nalang at na ayos ka agad nila ito ng isang oras.
Agad naman akong napatingin sa kanya na tila tulala parin na parang binuhusan ng malamig na tubig ng malamit na kame sa table ay bigla kong binitiwan ang kanyang mga kamay nagulat naman siya at hinanap ako agad naman akong nagsalita.

" have a seat " pagyaya ko sakanya at tinulak ang upuan agad naman siyang umupo at ngumiti.

" thank you" maikli niyang sagot

Agad din akong umupo sa aking upuan, ilang sandali pa ay dumating na si jacob para ilagay sa amin ang pag kain. Ilang sandali pa ay nagsimula na kameng kumain at walang umimik.

---

Nazi POV

Ngayon ay patuloy lang kame sa pagkain ng carbonara. Nakakagulat nga kanina ng may biglang pumasok na lalaki at inabot ito sa lamesa namin nuong una ayaw ko pang tikman yung carbonara cause i dont eat that the last time i eat that ay sumuka ako dahil sobrang tabang pero nung tinikman ko it's taste good parang expert chef ang nagluto i think pina order niya lang ito hindi naman halata sa mukha niyang nagluluto siya.
Hangang ngayon ay patuloy lang ako sa pagsimot sa natitirang carbonara sa plato ko kinain ko na rin yung tosted bread, habang siya patuloy parin sa pag kain ang hinhin niyang kumain at tahimik. Tanging ingay lang ng wall clock ang naririnig ko kaya nagtanong muna ako

" sino yung lalaking iyong nagbigay ng carbonara?" Diretsyo kung tanong

" bakit type mo?" Agad naman siyang ngumisi

" no way, sino nga yun?" Sagot ko sakanya

" he is jacob isa sa mga members ng grupo namin" agad naman siyang umayos ng pag kaka upo

" ah, he look so familiar" saad ko

" ah, ok" maikli niyang sagot

" sino ngapala ang nagluto ng carbonara?" Change topic ko

" ako, bakit anung lasa?" Tanong niya

" masarap" sagot ko

" ah, so do you like carbonara huh?" Tanong niya

" hindi naman, actually it is my first time na nasarapan ako sa carbonara" saad ko

" um, really? Buti nalang at gwapo ang nagluto kaya masarap ang luto ko" pagmamalaki niya

" ang hangin mo talaga no, try mo minsan magbawas" pambabara ko

" hahaha! Bakit ba ang sungit mo sa akin? Oh baka naman nagpapakipot kalang?" Pang aasar niya

" no way ang kapal mo talaga kahit kailan" saad ko

" hahaha! Ou na nga baka umiyak ka pa"

" whatever" maikli kong sagot.

Agad ko naman tinignan ang relos ko it's already 1pm kaylangan ko ng umuwi para makapag ready rin ako baka mamaya pumunta pa sina mommy sa bahay dahil week end na.
Tumingin naman ako sa pilyong lalaki at tahimik lang siyang nakaupo habang kumakain ng tosted bread

" uuwi na ako" agad naman siyang lumingon sa akin

" hahatid na kita" agad naman siyang may dinukot sa bulsa niya susi ng kotse niya

" no thanks, hihintayin ko nalang yung dryber ko" tumayo na ako sa umupuan at akmang maalis ng biglang hinawakan niya ang braso ko

" no ihahatid na kita sa ayaw at gusto mo" agad naman kameng lumabas sa pintuan sa likuran ng canteen

nanduon na rin nakapark ang isang sasakyan na black i think kotse niya iyon bago pa ako lumapit duon ay pinagbuksan niya ako ng pintuan
at agad naman akong pumasok sa loob malinis yung sasakyan agad naman siyang sumunod at pumasoj na rin sa loob.

" saan ka nakatira?" Tanong niya

" sa woodenfox village" sagot ko at agad niya na pinaandar ang sasakyan.

Habang nasa byahe ay tahimik kame abala ako sa pag sulyap kanya at siya naman sa daanan, minsan ay nahuhuli niya akong nakatingin sa kanya ngumingiti nalang ito as usual mabilis parin ang tibok ng puso ko
habang nakikita siyang nakangiti. Ang tahimik tanging tunog lang sa byahe ang naririnig ko

" why do you have to do these this?" Nagulat siya sa tanong ko at ngumiti

" isn't it obuse?"

" dahil niligtas ko ang buhay mo? Well kahit naman mag thank you ka sapat na sa akin yun" saad ko

" well thank you nazi but for me that word is not enough"

" para sayo oo pero sa akin oo, tama na yung ganito lang" sagot ko

" well you deserve it" sagot niya

Agad naman pumasok yung sasakyan niya sa village namin.

" saan kayo banda dito?" Tanong niya

" sa may brown na gate" sabay turo ko dito

Kaagad naman niyang inihinto ang sasakyan sa tapat ng gate namin.

" thank you ngapala sa lunch" pababa na sana ako ng pigilan niya ako

" sinduin kita ng 10am be ready ok? Number mo ngapala?" Sabay abot niya sa akin ng cellphone niya at tinype ang number ko

" sige una na ako ingat kanalang sa pag uwi " paalam ko at bumaba na umalis rin kaagad siya at pumasok na ako ng gate

Nakita ko kagad si yaya na may kaskype pero hinayaan ko nalang iyon dumeretsyo na ako sa kwarto at nagpahinga muna

Kring! Kring!

magisibg nalang ako ng may tumatawag sa cellphone ko at nung nakita ko ang pangalan its mommy

" mom" sabi ko.

" anak, uuwi na muna ako diyan next week ha sorry matatagalan pa kame dito sa singapore"

" ok mom, sige ingat po i love you"

" sige anak ikaw din i love you too baby" at agad naman nag end call

Nilapag ko muna yung cp ko sa tabi ko at humiga ulit, pag tingin ko ng iras sa wall clock ay 4pm na dumiretsyo muna ako ng banyo at naligo pagkatapos ay bumaba na ako ng kusina para kumain na.

Nakita ka agad ako ng iba naming katulong kaya iniganda na nila ako bg pagkain nung tinanong ko naman kung nasaan si yaya pressy ay umalis daw kaya kain lang ako ng kain pagkatapos ko ay umakyat na ako ng kwarto at nahiga ulit ilang minuto pa ay pumikit na ang mga mata ko at nakatulog na ako.