Sensizliğim
Her gece ağlayıp dua ederek uyuyorum artık. Çok şey değişti. Çok yoruldum artık. Gün sana başlarken sensiz olmaktan, kimsesiz olmaktan,bir türlü kendimi toparlayamayışımdan, hayattan. Hala seni seviyor oluşumdan pişman değilim. Giderek uzaklaşıyoruz birbirimizden. Gitmeni istemiyorum susuyorum söyliyemiyorum. Sen gitmemi ister gibi davranıyorsun. Ne olur bunu yapma. Benin senden başka kimsem yok. Yanında mutlu olduğum tek kişisin. Bana bunu yapma. Böyle yaptıkça ölüyorum. Bu yazdıklarımı sana söyleyemiyorum korkuyorum. Bu yüzden yazıyorum. Giderek tükeniyorum. Benim için yolun sonu gelmek üzere belki üzülürsün. Belki umursamazsın bile. Böyle nasıl sevdim seni hiç bilmiyorum. Saçına, kokuna, tenine, Gözlerine, kirpiklerine... Seviyorum işte. Sende beni sev istiyorum. Olmuyor ama olsun diyorum kendime. Senin haberin olmadan kaç kez öptüm seni, kaç kez sarıldım sana. Sana göre hiç yaşanmadı ama benim zihnimde her gün sarılıyoruz. Sana sarılmadan uyumuyorum mesela kokunu içime çekmeden uyumuyorum çünkü uyuyamıyorum. Bunları kimse bilmesede benim içimi yeşerten, umutlandıran, hayata bağlayan sebepler bunlar. Sende huzuru buluyorum. Ne olur gitme. Çaresizim tamamen. Bu yüzden her gece dua ediyorum işte.
bunları defterime yazarken buldum kendimi ve bir kez daha anladım sensizliğin ne demek olduğunu. Sanırım edebiyat dersine girmişiz birazdan da zil çalacak anlaşılan dalıp gitmişim yine çünkü derse dair hiç birşey hatırlamıyorum. Zil çaldı ve kafamı vuran sigarasızlıkla birlikte tuvalete yöneldim. Ve girip sigaramı yaktım.
Her dumanla birlikte uçup gitmesini istedim dertlerimin, ama olmadı. Sigaradan çok ben yanıyordum. Yalnızdım ve tek taraflı seviyordum hep ve sevdiğim kişi en yakın arkadaşımdı aslında. O beni dostu olarak görüyordu ama ben onu en yakın arkadaşım olarak ve sevdiğim olarak. Durumlar okadar karışıkki hikayeyi nereden toparlıyacağımı bile bilmiyorum. Bildiğim tek şey onu seviyorum.
Sanırım hikayeyi toparlıyamıcam arkadaşlar. Bu kitabı bu yüzden hergece yazdığım yazıları paylaşarak devam edicem.
YOU ARE READING
Yalnız
De TodoAslında tamamen benim hikayem. Homofobik bir toplumun içinde büyüyen, Ailemin bile homofobik olduğundan beri bunu kimseye açıklayamıyorum. Üstelik birini seviyorum onunda benim gibi olduğunu düşünyorum. Yaşamak istediklerimi yazacağım kısacası.
