Run away

“Zaak gesloten” De rechter slaat met haar beukenhouten hamer op de bank. Jody voelt een vlaag van opluchting aan d'r voorbij komen, die ze met een korte blik samen deelt met Sten. Alle rechtszaken van de afgelopen maanden zijn over, de rechter heeft gesproken, het vonnis is gezet. Jody, Sten en Annemarie staan op uit hun stoelen en draaien zich om richting de deur, Annemarie trekt haar twee kinderen tegen zich aan “Het is over, dit was het. Ik beloof jullie, geen drama meer” Jody drukt haar moeder en haar broer stevig tegen zich aan en voelt de tranen opvloeien, ze veegt ze in een snelle beweging weg en maakt zich los van Sten en Annemarie “Over en uit” ze probeert er een glimlach vanaf te brengen, maar het is allemaal nog te vers om erover te kunnen lachen. Sten doet de deur van de rechtkamer open en met zijn drieën lopen ze naar buiten.

Het is een regenachtige dag, de bladeren waaien over de straten en de bomen staan er kaal en verlaten bij. November, het kille begin van de winter is begonnen. Jody en Sten stappen achterin de auto en doen hun riemen vast. Annemarie stapt achter het stuur en start de auto. Ze rijden door de stad. Kijkende uit het raam denkt Jody na over het afgelopen jaar, kille stiltes, vreemde mensen door hun huis die afkomstig waren van allemaal verschillende onderzoeken, moordzaken en slachtofferhulp. November, de maand waar de kille winter begint, de maand wat voor Jody nooit meer hetzelfde zal worden.