steal my girl-harry styles (TH)

ไปเที่ยวกันไหม.

หลังจากที่คุณคุยกับแฮร์รี่ เขาก็หมดตัวอยู่ในห้องไม่ยอมลงมากินข้าว ในขณะที่แอนก็คิดมากเรื่องลูกของเขา "แจมม่าลูกว่าแฮร์รี่เขาจะโอเครไหมแม่เป็นห่วงเขามาก" แอนกล่าวด้วยสีหน้าเป็นกังวลระหว่างที่คุณนั่งฟังอยู่นั่นคนที่ถูกล่าวในบทสนทนาก็ลงมาจากบันได "แม่คุยไรกันอยู่หรอครับ" "อ่าวแฮร์รี่ลงมาแล้วหรอลูก แม่ว่าลูกควรใช้เวลาให้เป็นประโยชน์นะไหนก็ได้พักตั่ง1อาทิต"แอนกล่าว "ใช่พี่ว่านะแกควรพา(ชื่อคุณ) ไปเที่ยวนะเพราะเธอยังไม่ได้ไปไหนเลยตั่งแต่ที่มา". แจมม่ากล่าวพร้อมมาทางคุณ คุณงงกับสิ่งที่แจมม่าได้พูดออกไปพร้อมชี้มาที่ตัวเองคุณเห็นแฮร์รี่เงียบเหมือนครุ่นคิดอะไรอยู่คุณจึงโผ่ลพูดไปว่า"เอ่อคือฉันเกรงใจหนะคะเพราะมันเป็นเวลาพักของคุณแฮร์รี่" คุณพูดพร้อมสีหน้ากังวล "เฮ้ฉันก็อยากออกไปข้างนอกพอดีงั้นพรุ่งนี้10โมงเธอรีบแต่งตัวนะเราจะไปเที่ยวกัน" แฮร์รี่พูดพร้อมส่งสีหน้ายิ้มมาให้คุณ"ทุกคนแม่ว่าเราไปกินข้าวกันเถอะนะดูสิแจมม่าคงหิวแล้ว" บนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยของโปรดของแฮร์รี่แอนอยากให้แฮร์รี่นู้สึกดีขึ้นแต่ดูเหมือนว่าเขาจะฝืนทำเหมือนรู้สึกดีกับมัน แจมม่าก็พูดทำลายบรรยากาศอันเงียบขรึมถามเรื่องคุณเวลาคุณอยู่ที่ประเทศไทยทำอะไรบ้างมีงานอดิเรกอะไรแต่แฮร์รี่ก็ฟังอย่างเงียบๆเขาเหลือบมองคุณเล็กน้อย หลังจากกินข้าวเสร็จคุณจึงรีบไปอาบน้ำเพื่อที่จะโทรหาแม่สุดที่รักของคุณ "แม่คะหนูคิดถึงแม่จังอยู่ที่มันก็มีความสุขนะแต่ถ้ามีแม่อยู่ด้วยคงมีความสุขมากเลย" คุณพูดกับโทรสัพ"ปากหวานจริงลูกคนนี้แม่ก็คิดถึงหนูนะแต่แม่ว่าเราควรนอนได้แล้วนะจ้ะ"แม่คุณกล่าว"โถ่วแม่คะพึ่งได้คุยกันเองงั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้หนูโทรหาใหม่นะคะรักแม่ค่ะ"." แม่ก็รักหนูนะ" หลังจากที่คุณคุยกับแม่สักพักคุณเช็คทวิตเตอร์ไปเรื่อยๆคุณเกิดหิวขึ้นมาจึงลงไปหาอะไรนมกินในตู้เย็นระหว่างที่คุณเทนมใส่แก้วคุณก็ได้ยินเสียงคนลงบันไดมาคุณจึงคิดว่าเป็นแจมม่าก่อนที่คุณจะได้พูดอะไรคุณได้ยินเสียงคล้ายกับแฮร์รี่ที่คุยโทรสัพอยู่
"แฮร์รี่ฉันมีข่าวมาบอกนายเด๋วฉันส่งไปให้ทางโทรสัพ" คุณแอบดูแฮร์รี่ก้มลงดูหน้าจอโทรสัพด้วยสีหน้าเครียดปมเศร้าคุณเห็นท่าไม่ดีจึงไปเทนมอีกแก้วมาให้เขาดื่มคุณคิดว่ามันเป็นวิธีที่ดีแต่มันก็คงช่วยอะไรได้บ้าง "นี่คะคุณแฮร์รี่นมร้อนตอนดึกมันช่วยให้คุณรู้สึกดีขึ้นดีได้"คุณพูดพร้อมยืนแก้วนมให้แฮร์รี่ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแฮร์รี่รับนมจากมือคุณมา"ขอบคุณนะ มันน่าจะช่วยได้"แฮร์รี่พูดด้วยสีหน้าคลายกังวล "นั่งด้วยกันก่อนสิ"แฮร์รี่พูดขึ้นมองตาคุณด้วยแววตาที่บอกว่านั่งเถอะ คุณนั่งตรงโซฟาข้างแฮร์รี่"ฉันชอบเพลงคุณนะฉันจะรอฟังผลงานใหม่ของวันดีนะ" คุณพูดเพื่อทำลายความเงียบ แฮร์รี่มองคุณ" เธอชอบใครที่สุดในวงหละ"แฮร์รี่ถาม "เอ่อฉันเป็นแฟนคลับของคุณตอนฉันอยู่ไทยนะเพื่อนฉันกรี้ดคุณมากตอนคุณมาจัดคอนเสิร์ตที่ไทยฉันเก็บตังเป็นเดือนเพื่อที่จะได้ดูพวกคุณสิ่งมันเยี่ยมมาก"คุณพูดพร้อมดูยิ้มคิดถึงเมื่อก่อน "ฉันว่าเมืองไทยเยี่ยมมากฉันขอบคุณเธอนะที่ติดตามแต่เธอไม่กรี้ดฉันตอนเจอฉันตัวเป็นๆ?"แฮร์รี่ถามด้วยสีหน้าสงสัย"ฉันตื่นเต้นมากที่เจอคุณแต่ฉันเก็บอาการหนะเพื่อนฉันฝากให้ขอลายเซ็นคุณกับไนออลด้วยฉันฝากคุณไปได้ไหมคะ" "ไม่ต้องฝากหรอกเธอเอาไปให้เขาเซ็นเลย" "หะคุณว่าอะไรนะ?" คุณพูดด้วยสีหน้าแปลกใจ"เอ่อคือเราจะมีสัมภาษณ์กันที่รายการนึงนะเธอไปด้วยได้นะถ้าเธออยากไป" "มันเยี่ยมมากไปค้ะ"คุณยิ้มตอบแฮร์รี่ "ฉันว่าเธอขึ้นไปนอนได้แล้วหนะเดี๋นวจะตื่นสายเด็กน้อย" แฮร์รี่มองคุณ"โอเครคะฝันดีนะคะคุณแฮร์รี่"คุณพูดก่อนคุณจะขึ้นไปแฮร์รี่ก็กล่าวบอกคุณว่าขอบคุณสำหรับนมนะแล้วเอามือเช็ดมุมปากให้คุณเพราะนมติดปาก"เอ่อฉันไม่รู้เลยคะว่านมติดปากฉันอยู่ขอบคุณนะคะ"คุณพูดพร้อมวิ่งขึ้นบันไดไป "ฝันดีนะเด็กน้อย"แฮร์รี่พูดเบาตอนที่คุณขึ้นบันไดไปแล้ว. คุณรีบขึ้นห้องคุณเขิลมากที่เขาทำงั้น"ฉันต้องนอนไมาหลับแน่เลย"คุณพูดพร้อมยิ้มกับโปรเตอวันดี
----------------------------------------------------
"เธอแปลกดีแหะสำหรับผมนะเธอไม่เหมือนใครแต่ผมก็ไม่สามารถรู้สึกดีกับเธอได้เพราะผมยังรักเคนดัลอยู่แต่เธอก็ทำให้ผมรู้สึกหายเจ็บได้มันเป็นความรู้สึกที่แปลกมาก" แฮร์รี่นึกในใจก่อนที่จะขค้นบันไดไปยังห้องนอน.