Medyadaki Rüzgar. Ya bu çocuk beni mi takip ediyo napıyo. Onun beni görmemesi için Rüzgar' a döndüm. Rüzgar da yakışıklı çocuktu. Ne diyorum ben ya . İç ses bi sus. Zaten dondum bu ince kıyafetlerle. Ellerimi birbirine sürterek ısıtmaya başladım.Rüzgar üstündeki deri montu çıkartarak omuzlarımın üstüne koydu. Ona minnettar bakışlarımı yollayarak " Teşekkür ederim. Çok naziksin" dedim. O da çarpık bir gülüş atarak " Aslında hiç kimseye böyle bişey yapmadım sevinebilirsin. Benim eşyalarım değerlidir." diyip göz kırptı. Bende ona göz kırparak " Montunu alamazsın o zaman yakışıklı." dedim. O da yüksek sesli bir kahkaha attı. Yan bahçeden bir küfür sesi gelince ikimizde oraya döndük. Sinirli göz kapının önünde ceketinin cebinden bir şeyler arıyordu. O sırada babamın sesi geldi. Babama doğru döndüğümde evden Rüzgar'ın ailesiyle buraya doğru geldiklerini gördüm. Demek ki gidiyorlardı. Yanımıza geldiklerinde Rüzgar ayağa kalktı. Bana dönüp " Yarın sabah 8 de kapıda ol. Geç kalmak istemeyiz değil mi?" dedi. Bende " Evet istemeyiz" diyerek ona ölümcül bakışlarımı attım. Onlar arabalarına binip uzaklaştıklarında babam yan bahçedeki sinirli göze bağırdı " Alaz oğlum ne oldu?" diye soru sordu. Demek sinirli gözün adı Alazdı. Alaz beni görünce şok geçirdi ve babama doğru dönüp " Hiç sormayın Tuna amca anahtarımı bulamıyorum. Kapıda kaldım." dedi. Babam gülerek ". Yine bana kaldın yani." dedi. Ne yani Alaz bizde mi kalacaktı ve daha öncede mi kalıyordu. Babam Alaz' a " Hadi oğlum neyi bekliyorsun gel. Hem seni kızımlada tanıştırayım." dedi. Alaz bana göz kırparak bize doğru gelmeye başladı. Babam elini belime koyarak beni eve doğru yönlendirdi. Alaz da arkamızdan geliyordu. Eve girdiğimizde babam Alaz' a " Her zamanki oda da kalabilirsin" diyip göz kırptı. O sırada birinin telefonu çaldı. Babam elini cebine sokarak telefonu aldı. Bizden uzaklaşarak telefonla konuşmaya başladı. Bende sinirli göze dönüp " Paran mı yok git otelde kal bizde niye kalıyorsun" dedim.*Niye ki kalmasını istemiyo musun. Sadece ona umursamıyo numaraları yapıyosun ama ona tutuldun. Kendine itiraf etmemektede çok ısrarcısın ayrıca.* offfff. Bi sus be iç ses. Sen çok biliyon herşeyi. Seni öldürme imkanımız falan var mı? Ben iç sesimle kavga ederken babam yanımıza gelip " Benim acilen gitmem gerekiyor. İşlerle ilgili bir sorun çıkmış 1 haftalığına Antalya' ya gitmem gerekiyor." dedi. Ben şok olmuş bi vaziyette babama bakarken babam "Özür dilerim bir tanem seni yalnız bırakmak istemiyorum. Ama acil bir iş." ben babama ne kadar gitmesini istemesemde (çünkü 5 yıl aradan sonra onunla geçireceğim ilk gün olacaktı) " Sorun olmaz babacım" dedim. O esnada Alaz babama " Kızınız yalnız değil Tuna amca ben varım ya. Hem bugün yanında kalcam. Geri kalan günlerde de yan evdeyim yani." diyerek gülümsedi. Ayyyyy evet bi de bu vardı değil mi ? Bugün ben onla burda yalnız mı kalacaktım. Neden allahım neden. Babam Alaz' a " Rica etsem ben gelene kadar Almira' nın yanında kalır mısın?" dedi.
👣👣👣👣👣👣👣👣👣👣👣👣👣👣
ALAZDAN
Uçaktan inip hızla bizimkilerin yanına doğru gittim. Özlemiştim onları. Kardeşlerimdi onlar benim. Hayatta tek tutunağım. İzmir' e onları bırakıp asla gitmezdim. Ama babamın iş meselesi olunca işleri düzeltmek için gittim. Evet babamın tek varisiydim. İnsanlar zengin bir züppe olduğumu düşünüyo. Fakat ben asla paraya önem vermem. İstanbul'da
babamdan ayrı yaşıyorum ve onun özel okuluna gidiyorum. Farklı bir okulda okumayı düşünmüştüm fakat babam buna izin vermedi. Babamın sözünü tutmayı sevmesemde biricik annemin bana vasiyetini yerine getirmeliydim. Annemi yaklaşık 2 yıl önce kaybetmiştik. Babam, annemin ölümü üzerine kendini işlerine adadı. Eve zar zor gelir oldu. Bende ayrı eve çıktım. Yan komşum Tuna amca benim öz babamdan daha yakın geliyordu. Dertlerimi hep Tuna amcama anlatırım. Önceden hep anneme anlatırdım. Canım annem niye bıraktın ki beni. Niye benide yanında götürmedin. Havaalanına giderken arabanın önüne bir kız atladı. Hızla fireni çekip arabayı durdurdum. Kız da acele ederek arabaya bindi. Kıza sert bir biçimde " Ne yaptığını sanıyorsun. Ya ölseydin." diye bağırdığımda kız " Ama ölmedim. Şimdi acil havaalanına yetişmem lazım." dedi. Zaten havaalanına gidiyordum onu da götürebilirdim. Fakat arabanın önüne atlaması beni sinirlendirmişti. Ben daha birşey demeden kız " Lütfen bak her istediğini yaparım. Sapıklık hariç" dedi. Hoşuma gitmişti bu kız. Kızı incelediğimde anneme çok benzediğini gördüm. Sonra kıza dönerek " Eğer yapmazsan sana istediğim her şeyi yaparım" dedim. Bunu arabamın önüne atladığı için söylemiştim. Zaten bir daha bu kızı nerde görecektim. Havaalanına kadar hiç konuşmadık. Havaalanına geldiğimizde hızla inip gidecekken bileğini yakaladım ve onu kızdırmak için " Verdiğin sözü unutmadım. İstediğim şeyi yapacaktın." dedim. Bana çok beklersin bakışı atıp hızla gitti. Arkasından bakarak güldüm. Garip kızdı. Biletimi alıp uçağa doğru gitmeye başladım. Güvenlik görevlisi üstümü kontrol edip beni uçağa girebilirsiniz diyerek gönderdi. Uçağa bindiğimde yerime doğru ilerledim. İnşallah yanıma yaşlı biri oturmazdı. Uyuyup horlamalarından nefret ediyordum. Yerimi bulduğumda yanımda oturan kişinin yüzü bana dönüktü. Fakat bana tanıdık geliyordu.Yoksa bu, evet arabama binen kız yani benim ona uydurduğum takma adıyla mavi göz. Kulaklıkla müzik dinlediği için beni fark etmemişti. Kulaklığından dışarı müzik sesi çıkıyordu. Cem Adrian' ın şarkısını dinliyordu. Kulaklığın tekini kulağından çıkarıp bana dönmesini sağladım. Küçük bir şok geçirip bana sinirli bakışlarını yollayarak " Ne işin var senin burada" diye çığırdı. Yüzümü somurtup " Ne çığırıyosun kızım yanımda " dedim. O da " Sırf sözümü tutturmak için beni takip mi ettin?" demesine karşı güldüm. Gerçekten bu kızı sinirlendirmek hoşuma gidiyordu. ". Deli misin kızım sen. İşim gücüm yok seni mi takip edicem." dedim. O da "Deli olmadığım kesin ama senin için öyle diyemeyeceğim. Şimdi eğer yanımda oturuyorsan uslu durup beni rahatsız etmiceksin. Hele bi rahatsız et seni yolarım. Denemişliğim var." dedi. Aman çok korktum. Ona yav he he bakışlarımı gönderdim. O da önüne dönüp kulaklığını kulağına taktı. Bende telefonumu eline alarak internette takıldım. İstanbul' a geldiğimizde yanımdaki mavi göze döndüm. Gelene kadar uyumuştu ve hala uyanmamıştı. Onu uyandırarak uçaktan ayrıldım. Bizim tayfadan Batu beni sarstı ve " Abi hayırdır daldın gittin." dedi. Bende birşey yok dercesine bir bakış atarak " Zıbarı özledim. Oraya gidelim." dediğimde tayfa beni onayladı. Arabaya binip zıbara gittik. Bir kaç hatunla güzel bir gün geçirerek zıbardan çıktık. Tabi magazinciler olmazsa olmazımızdı. Onları eş geçerek korumanın getirdiği arabama atladım. Yorgun olduğum için eve gidecektim. Aklıma mavi göz geldi. Acaba o şuan neredeydi. Arabayı evin bahçesine park ederek arabadan indim. Kapının önüne gelerek anahtarımı aramaya başladım. Ama bir türlü bulamadım. Dışarıya sesli bir küfür ettikten sonra yan eve baktım. Tesadüf olamazdı değil mi? Ben onlara şaşkınca bakarken Tuna amca " Alaz oğlum ne oldu?" diye bir soru yöneltti. Bende Tuna amcaya " Hiç sorma Tuna amca anahtarımı bulamıyorum. Kapıda kaldım." dedim. Tuna amca gülerek " Yine bana kaldın yani" dedi. Doğruydu yine ona kalmıştım. Anahtarım olmadığı zaman babamın yanına gitmez Tuna amcaya giderdim. Bugün de onda kalacaktım. Ama bu sefer farklı olacaktı. Çünkü mavi gözde bizimle kalacaktı. Tuna amca " Hadi oğlum neyi bekliyorsun gel. Hem seni kızımla tanıştırayım." dedi. Onların yanına gittim ve birlikte eve girdik. Tuna amca bana "Yine her zamanki oda" diyip göz kırptı. Bende buna karşılık gülümsedim. O sırada Tuna amcanın telefonu çaldı. Bizden ayrılınca mavi göz bana dönerek " Paran mı yok git otelde kal bizde ne kalıyorsun" diye çemkirdi. Tuna amca yanımıza gelince iş için şehir dışına çıkacağını söyledi. Kızına yeni kavuşmuşken ayrılması kötü olmuştu. Bana dönerek " Rica etsem ben gelene kadar Almira' nın yanında kalır mısın"
