OYUNCU

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

                         Yavaş ye ağır hareketlerle uykunun verdiği sersemlik ve Gözlerimi açtım Kafamdaki Ağrı'da bana eşlik ediyordu

tabi bir çift koyu kahve gözler hemen önümde yemek tepsisisiyle dikiliyorduçok aç olmama rağmen gururum sebebiyle  yemeğe elimi uzatmadım
"ye"
verdiği Emir cümlesi ile sinir katsayım daha da arttı Emir cümlesinden başka bir şey bilmiyordu sert sesi itiraz istemedigini tamamen belli etmisti

yemeye hic niyetim yoktu adi herif sert yuz hatlari insanin korkmasına yeterdi kalipli vucüduna gerek yoktu tabi kac saatini spor salonlarin gecirmistir kim bilir dusuncelerimi bolen otoriter ses
"ye lan laftan anlamazmisin sen"
tabagi elime almamla yemeye baslamam bir oldu üzerimde sert bakışları hissederken sesimi çıkarmadım bu son kaşığına kadar bitirdim tadi guzeldi kim yapmisti acaba evde ondan baska kimse olmadigindan kendi yapmisti galiba

Tabii ona doğru uzattım bir şey demeden odadan ayrıldı saat kaçta Ne zamandır buradaydım Hiçbir fikrim yoktu hava tekrar kalmaya başlamıştı pencere sayılabilen küçük Kareden dışarıyı izlemeye başladım akşamın Selam verdiğini anladım  odayı turladım neden burdaydim ki ben? bir tek soruma cevap vermemisti

Ne zamana kadar böyle sürebilirdi ki? en kısa zamanda işkenceler sonrası ölücektim gram vicdanı olmayan birinin elinde yarını bekliyorum oda zifiri karanlıktı uykum yoktu kahretsin büün cabalamama rağmen uyuyamamıştım

Ayak sesleri duymamla dikkat kesilmem  bir oldu anladığım kadarıyla iki kişilerdi kahkaha sesi evi doldururken kulaklarını kapamak isteğiyle doldum  ama yapmadım

"Hadi ama "
Kızın bunu söylemesiyle
bin bir türlü sahne kuruldu
"Sana sus dedim "
Bu ses kahve göze aitti sert çıkmıştı
"Yapamamiçaksın gibi "
"Ölüm değil cezası bu kadar hafif sıyrıklarla olmaz ama "
Ses tonunda alayla karışık öfke hüküm sürüyordu ve anlamıştım ki bu konuşmanın konusu bendim