Işıkları kapayıp, gözlerimi açtım. İşte hayat maviydi. O küçük lambanın çıkardığı koca cızırtı, sanki hayatın haykırışıydı bana. Aslında pamuk şekerler pamuktan yapılmazmış. Düpedüz yalan. Denizin aslında mavi olmayışı. Daha bir sürü şey. Şimdi gözlerimi açsam, her şey kararacaktı. Lamba susacak, odayı boğacaktı. Ve duvarlar benden kaçacaktı. Gözlerimi kapayıp, lambanın sükunetinde boğulacaktım.
