Chapter 1

4 0 0
                                    

Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast,it is not proud. It is not rude, it is not self seeking, it is not easily angered, it keeps no records of wrongs. Love does not delight in evil but rejoices with the truth. It always protects, always trust, always hope, always perseveres.

LOVE NEVER FAILS..........

Grace POV

beep. beep

Happy Monthsarry Chie!

abot tenga ang ngiti ko ng mabasa ko ang text nya. Nakaka goodvibes sa umaga. Para akong bata na kilig na kilig. Paulit ulit kong binabasa ang text nyang yun.

April 8. Pinaka importanteng araw para sakin. Makalimutan ko na ang bday ko wag lang ang araw naming dalawa. Ang araw kung kailan ko sya sinagot. Ang araw kung kailan ko siya nakitang masayang masaya siya, na para siyang isang bata nanalo sa kalaro niya. Ang araw kung kailan parang ayaw na namin matapos at magkahiwalay pa..............

Kriing!! Kriiing! Kriiing!!

tsk ang ingay! nananaginip pa ko ei.
pagsilip ko sa relo...

Boom!!

waaahh! late na ko sa trabaho ko.. huhu. panaginip pa more.. -.- . haist.. hindi man lang ako ginising ng mama ko oh.

'oh anak tanghali na' bungad sakin ng mama ko.

' hindi ma, maaga pa. haist di man lang ako ginising' sabi ko sa sarili ko. hindi ko na pinansin ang nanay ko dahil malalate na nga ko. konting oras na lang at yun! Yari na ko.First day ko pa naman. Yay! badrecord men. -.-

Dali dali akong sumakay sa tricycle sa may paradahan. Isa sa mga nakakabadtrip dito sa mga trike driver namimili ng destinasyon. Haist ang mahal na nga ng pamasahe nila sila pa ang choosy. Mababadtripka lang ei. Kung may sasakyan lang ako ei di na talaga ko sasakay sa mga trike na to. Late ka na nga mas lalo ka pang malalate. Haist! pero no choice ei . Nasa pinaka loob kami ng village kaya kailangan mo pang sumakay ng trike para makalabas ng gate.

30 minutes.....

huhu. 30 minutes nalang natitira skin! nakuuu. napakatraffic pa. Kung may forever sa mundo ito yung traffic na yan! Grabe! buti pa traffic pumuporeber... +_+

pagtingin ko ulit sa aking relo.. 20 mins nalang..

hala ka! handa ko na ba tenga ko?? balita ko napakasungit daw ng magiging boss ko. wala daw nakakatagal dun. Grabe lang tinakot talaga ako nung nag iinterview sakin. Kaya nga daw nila ko tinanggap agad dahil need na talaga.Matagal ng bakante ung posisyon at walang gustong pumalit dun dahil nga daw sa ugali ng boss. Binalaan agad ako ng interviewer. Imbis na ieencourage ako tinakot pa ko. haist. Kung di ko lang talaga kailangan ng trabaho di ko na to tatanggapin ei. But I badly need this job...

eeeeeeeeeekkkkkk............

Aray ku po!! nauntog ako sa balikat nung lalaki na katabi ko sa jip, pano ba naman biglang preno ng driver. Tsk! di man lang nag inform oh.. arrgghh! 15mins na lang.. huhu. paktay na talaga ako nito.

Hinarang pa kami ng isang pulis dahil wala pala ung isang side mirror ng jip..

'bawal yan!' turo ng mamang pulis sa kanan ng jip

'eh sir nabasag po ei. lalagyan ko din naman mamaya' sagot nung driver.

' kailan nabasag?'

"kanina lang po may mga bata kasing nagbatuhan natamaan ho"

kanina?eh parang pagsakay ko dito wala na talaga yun ei. dapat magsasalamin kasi ako para makita kung mukang tao pa ko pero walang salamin talaga... hmmm.. si manong nagsisinungaling. hihi..

Perfect TimeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon