Seven years ago, hindi tayo nagsinungaling sa isat-isa. Nagtulungan tayong dalawa, parehas tayo kumuha ng kursong accountancy. Nagtapos tayo. Pero gusto mong matupad yung pangarap mong maging isang seaman, sinuportahan kita at nirespeto ko ang disisyon mo. Nakapagtapos ka ng seaman pero kailangan mong sumakay ng barko dahil kailangan mong mag training. Nung nakasakay ka ng barko sabi mo na hohome sick ka at namimiss mo na ako. Nung bumaba ka ng barko. Na miss kita at namiss na tin ang isat-isa. Na ayaw mo na akong umalis sa tabi mo. Nang aalis ka nanaman dahil para sa future natin ito kaya ka sumakay uli ng barko. Nang bumalik ka dito malamig pa sa yelo ang pakikitungo mo sa akin, madalas kang magalit kahit wala naman akong ginagawang masama. Kapag tumatawag ako nakukulitqn kana sa akin.
One day nag usap tayo at humingi ka nga space, nirespeto ko ang pag hingi mo ng space. Pero akala ko space lang ang hiningi mo... Pero nabalitaan ko na lang na may kasintahan kana pala sa barko at isa din pala itong pinay.
Seven years, sianyang mo dahil ipinagpalit mo lang ako sa five months. Mahirap talaga kapag nasa malayo ang mahal mo.
SEAMANloloko-KRITIAVEN
