Gecenin karanlığı çökmüş yer yüzüne. Hafiften yağmur çiselenir parklarda. Ve dumanında seni aradığım soğuk sigaramdan bir kül daha düşer mısralarıma. İsminin dudaklarımda sayıklanışında akan göz yaşlarım şimdi hayallerimi ıslatıyor.
Gece yarısı... Kavuşamadığımız şehri seyrediyorum . Bir dal daha eksildi hayatımdan. Yalnızlığımla baş başa sessizce haykırıyorum. Sesini duyan gelir yalnızlığımın. Kokusunu alan anlar kıskançlığımı.
Bulutlara bakışımdan bellidir seni özlediğim. Onlarda anlattıklarımdan ağlar. Bildiklerinden ıslatır oturduğumuz bankları.
Özlediğimi bildiklerinden. Dayanamazlar hiçbiri...
