Hayatın kuralıdır.
Senin canından can giderken o senin ne yaşadığını bilmez.
Beklersin , hep beklersin.
Yinede bir iştir beklemek.
Bekleyecek kimsen olmamasıdır zor olan.
Ne kadar kötü hissetsende bir zaman sonra onu beklemeyi de seversin.
Korkasın , haber dahi alamazsın.
Endişelenirsin ama o farkında bile olmaz.
Zaten aşk , asla sahip olamayacağın birini sevmek değilmi?
Belli etmemeye calışırsın.
Gülersin , hep gülersin.
Ama gözlerinden anlaşılır derdin.
Gülüşlerin değişir. Bakışların değişir. Hayatın değişir.
Zamana bırakırsın , sabredersin.
Bir umut beslersin , beklersin.
Korkar ve suçu kendinde arar olursun.
Sana göre aşk her şeye rağmen sevmek , inanmaktır.
Bu çölün alevli kumlarını yalnızca onun gözyaşları söndürür.
Bırak ve yanmaya devam et bence. Çünkü onun bir damla gözyaşı içindeki alevi büyütür...
