HAYAT ÖPÜCÜĞÜ

Bölüm 4

Ben galiba hayatımda ilk defa bu kadar heyecanlıydım.İçimdeki duygunun tarifi yoktu.Aslında okulun ilk günün olduğundan çok abartılı kıyafetler giymek istemiyordum.On dakika düşündükten sonra bir  T-SHIRT ve bir pantolon giymeye karar verdim.Yarım saat içinde saçım makyajım ve kıyafetlerimle tam bir pop stara benzemiştim.Artık okul saatim gelmişti ve ilk gün olduğu için beni okula babam götürecekti.Kahvaltımızı yapıp evden çıktık.Babam beni okulun bahçesinde indirip kendi iş yerine gidecekti.Arabadan indim ve okulun kapısının önünde durup bir süre okulu inceledim.Okul dışarıdan bakıldığında filmlerdeki gizemli okullar gibi gözüküyordu.Ama ben buna fazla aldırış etmeden okulun kapısından içeriye girdim.İlk günden okula geç kalmak istemezdim sonuçta.Sınıfımın nerede olduğu hakkında tek bir fikrim bile yoktu.Oradan geçmekte olan çocuğun birini durdurup müdürün odasını sordum.Çocuk birkaç saniye beni dikizledikten sonra müdürün odasının sağda olduğunu söyledi.Bu çocuk uzaktan bakıldığında ukala birine benziyordu.Buna fazla aldırış etmeden çocuğun gösterdiği yere doğru yürümeye başladım.Müdürün kapısını çaldığımda içeriden "GEL"diye bir ses duyuldu.Ben içeriye girdiğimde müdür beni tanımışçasına ayağa kalkıp beni boş koltuklardan birine davet etti.Ben müdürün gösterdiği koltuğa oturduğuma müdür ilk başta benim kaydımı yaptı ve sınıfımın nerede olduğunu söyledi.Müdürün odasından çıktığımda o ukala çocuk önümde duruyordu.Kendi kendime ne işi vardı bunun burada dedikten sonra ukala çocuğa aldırış etmeden yürümeye başladım.Çocuk peşimden koşup kolumu tuttu. Ben hemen kolumu kendime doğru çektikten sonra tepkili bir şekilde bağırmaya başladım.Çocuk benim bağırmamam için elini ağzıma kapattıktan sonra o ukala çocukla ilk defa göz göze gelmiştik.Ben utanarak elini ağzımdan çektiğimde çocuk tanışmak istercesine elini uzatıp adımı sormuştu.İstemezmişçesine elimi uzatıp;

"ADA" dedim.

Oda karışlığında "BURAK"diye yanıt verdi.

Ondan sonra bana adımla hitap ederek sınıfımın nerede olduğunu sordu?

11F diye yanıtladığımda yüzünde ufak bir gülümsemeyle sınıf arkadaşıyız dedi.

İçimde öfkeden çığlık atarken bir yandan da seviniyordum.Bu sevincin nedenini bilmesem de tarifini edemediğim bir duygu yaşıyordum şuan.

Offf ne saçmalıyordum ben şimdi diye kendi kendime kızarken sınıfın kapısına varmıştık bile.Sınıfın kapısını açtığımda arkamdan Burak'da geliyordu.Sınıf daha boştu sadece 3-4 kişi vardı.Birkaç saniye sınıfa göz gezdirdikten sonra yanı boş olan bir kızın yanına oturdum ve;

"MERHABA"dedim.

Burak hala arkamda yüzünde bir gülümseme ifadesiyle bana bakıyordu.Ona aldırış etmeden yerime yerleşmeye başladım.

Yanımdaki kız bana adımı sorduğunda ADA diyerek elimi uzattım.Oda bana elini uzatarak CANSU dedi.Biz tanışma faslındayken  öğretmen sınıfa girmişti. ilk gün olduğu için mi bilmem ama ders çok sıkıcı geçmişti.Evet sonunda beklediğim an gelmişti zil çalmıştı ve hızlıca çantamı sırtıma alıp dışarıya çıktım.Tam okulun kapısından çıkmak üzereyken, Burak kolumdan tutup

 -Bugün boş vaktin varsa buluşabilir miyiz?Dedi.

Evet biraz şaşırmıştım sonuçta daha 2-3 saatlik bir tanışmaydı bizimkisi.

-HAYIR.diye cevap verdiğimde "NEDEN"dedi.Ben böyle anlarda nasıl davranmam gerektiğini pek anlayamazdım.İstemsizce yürümeye başladım.