'Yemek yemeği bırak Olivia yoksa okula geç kalıcaksın.' Ablam aceleyle mırıldanıp ekmek dilimini hızlıca elimden aldı ve bana gitmem için işaret etti.
Bende dudaklarımı büküp sıkıntıyla iç çektim ve ardından başka bir çarem olmadığını anlayıp sandalyeden kalktım.
'Görüşürüzzzzzz!' Sonrasında evden çıkmadan önce seslendim.
Aslında bakarsanız bugün gelecek olan yeni öğrenciyi merak etmiyor değildim ama şu anda fazlaca uykum vardı ve gerçekten o çocukla uğraşacak ne halim ne de vaktim vardı.
Keşke dün bayan Anastasia'ya yoğun olduğumu söyleseydim ama söz vermiştim işte.Bundan kaçış yolum yoktu.Zor da olsa yapmak zorundayım.
'Olivia!' Bana doğru koşarak gelen kişiyi gördüğüm an donup kaldım çünkü şu anda gördüğüm kişi Alex'den başkası değildi.
Tanrım! Bu rüya olmalı!
Sonunda tam karşıma geçip bana sıkıca sarıldığın da rüya olmadığını anladım ve bende ardından ona kollarımı dolayıp sıkıca sarıldım.
'Tanrım! Alex sen gerçeksin!' Ondan ayrıldıktan sonra şaşkınlığım yüzünden kelimeler istemsizce döküldü dudaklarımdan.
'Evet,tabi ki gerçeğim Olivia!' Benim şaşkınlığıma gülüp benim sözlerime alayla karşılık verdiğin de ellerimi göğüs hizamda birleştirip kaşlarımı çattım.
'Hey,sakin ol bebeğim!' Sonrasında kendini affettirmek istercesine mırıldandı.
'Bu nasıl olur,yani sen ya da ailen- sizin dönmeyeceğinizi sanıyordum.'
'Evet,bizde öyle düşünüyorduk ta ki babam eski okuluma dönüp eğitimime devam etmemi söyleyene kadar.' dediğinde mutlulukla kıkırdanıp eski ve en iyi dostuma yeniden sarıldım.
*******
'Tamam,pes ediyorum.Bu şehirde özlemediğim tek şey bu okul.' Alex ile birlikte okul otobüsünden indiğimiz sıra mırıldandı.
'Sana söylemiştim.' diye ona katıldığımı belli edercesine konuştuğum da ise Alex pes ettiğini kabul edercesine ellerini hayava kaldırıp umursamazca salladı.
'Biliyorum bu konuda çok iyiyim.' Bilmişçe konuşup yürümeye devam ederken gülmemek için kendimi zor tutuyordum.
Tamam,şu anda oldukça saçma gözükebilir ama Alex okul otobüsündeyken bana öyle şeyler söyledi ki bir an gerçekten okulu özlediğini düşünmüştüm ama okula geldiğimiz de durum görüldüğü gibi ortadaydı.
Alexandra ve okul! Yan yana düşünülmecek tek ikili.
'Evet,gerçekten çok komik Olivia! Ha-ha.' Alex,kızdığını belli edercesine mırıldandığın da okula giriyorduk.
'Herneyse.' Sonra sakince mırıldanıp dolabımın önünde durdum.
'Peki,yeni dolabın nerede?' Alex sorum üzerine birkaç saniye düşündü.
'Galiba koridorun en sonunda ki dolap.' Sanat tarihi kitabımı çıkardığım sıra mırıldandı ve elimde ki kitaba bakıp anında dudak büzdü.
'Tanrım,ilk derslerimiz aynı değil.'
'Evet ama bir sonra ki dersimiz de beraberiz.' Alex'in moralini düzeltmek istercesine elini sıktım.
'Hadi ama! Gül biraz.En azından aynı şehir ve aynı okuldayız.Emin ol,bundan sonra ayrılmayacağız.' dediğim de onaylarcasına başını sallayıp hafifçe gülümsedi ve dolabına gitmeden önce bana sıkıca sarıldı.
Sonrasında bende öğrenci işlerine gidip yeni öğrencinin bilgilerini öğrenmek için kağıtlarla uğraştım.
Ve birkaç saniye sonra kapı açıldı.
'Yeni öğrenciye merhaba de!' Bayan Anastasia'nın sesi üzerine başımı ona doğru çevirdim ve anında hayranlıkla gözlerim açıldı.
'Merhaba Olivia.Ben Justin Bieber!'
