Tale 13

964 21 2
                                    

Abbie's POV







Pagkagising ko ay may mga taong parang nag babangayan at nag sisigawan. Sinilip ko ang mga taong yun. Nanlaki ang mga mata ko ng biglang suntukin ni Drew si Ejay. Lumabas ako at lumapit kay Ejay.







"Ano bang problema mo?! Bat nanununtok ka??!" Sinigawan at tinulak ko si Drew.






Ano nanaman kaya ang problema nya?! Akala mo kung sino. Nilapitan ko si Ejay at inalalayang tumayo.







"Ejay. Okay ka lang? Umuwi kana lang kaya. Hayaan muna sya. Akong bahala sa kanya." Tinignan ko ng masama si Drew. Hindi parin sya nagsasalita at nanahimik nalang sa tabi habang nakayukom ang mga kamao.






"Okay lang ako Bee. Hayaan muna sya. Gusto ng gulo eh." Sya.





"Gail! Come with me. I have something to discuss about with you." Tawag ni Drew sakin at pumasok na sa loob ng bahay.





"Sige na Bee. Pumasok kana. Uuwi na ako. Bye *bigla nya akong hinalikan sa pisngi.*" Natatawa syang umalis at pumasok sa kanyang sasakyan at tuluyan na syang umalis.







Papasok pa kaya ako sa bahay o pupunta nalang rin ako sa kabilang bahay? Oo. May isa pang bahay dito kung saan makikita mo sa bandang likod. Nakakatakot ang mukha nya. Hahha😂 parang mangagain ng tao.








Sa sobrang pag iisip hindi ko namalayan na may tao na pala sa likod ko.





"I know your not going to follow me. So i decide to talk it about here. So... where on earth have you been?" Tanong nya.






"Namasyal lang naman kami." Sagot ko sakanya ng hindi nakatingin sa kanya.







"And you did'nt inform me? You know what! I've been calling and texting you for how many times! You did'nt reply?! F*ck!" Nagagalit syang nakatingin sakin.







Ano bang paki nya!? Kanina lang tinatabuyan nya ako. Tapos ngayon kung maka react parang nawawala akk ng ilang taon..










"Ano bang problema mo? Ha?! Nagka pake ka lagi? Deretsohin mo nga ako! Bakit ka ganyan? Bakit kung maka react ka akala mo kung ilang taon na akong nawawala." Pinipilit kong pakalmahin ang sarili ko.








Ikaw banaman ang ganituhin. Nakakapikon.




"Look. Im sorry. Im just worried. Wheres your phone anyway?" Sya.








Kita muna. Change topic pamore. Nakakainis. Aalis nasa ako ng hinawakan nya ang kamay ko at niyakap ng mahigpit. Lalo akong nagulat sa ginawa nya.







"*hinalikan nya ako sa noo at sabay sabing* please. Don't do that again. Im fucking worried. Your asking me why am i reacting this way? Honestly, i don't know either. Now please answer me. Why didn't you text or call me that your with that moron?" Sya. Nakayakap parin.








"Wag mo syang matawag-tawag na moron. Sinamaham nya lang akong bumili ng bagong phone. Kanina lang nawala ang phone ko. Kaya hindi kita nakontak. Oh ano? Okay na? Pwedeng pasok na tayo? Ang lamig na dito eh." Habang hindi nya inaalis ang pagkakayakap nya sakin. Ako na ang unang kumalas at lumakad na palayo sakanya.












Nakakapagod umasa. Pero ano nanaman kaya ang trip nya? Siguro nakainom lang yun kaya ganun sya.





________
__

Andrew's POV







Im just watching her leaving me. I know im stupid for doing this 'thing' to her. I don't know what im doing. Maybe i just miss Yulice.








Im making my way inside the house. As soon as i open the door. Someone hug me from behind. I look at that person and as my surprise.






"Yulice?" She just look at me while smiling.









____________________________
___________________

Peace be with you guys.

Secret Married (The Stoicism)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon