Sadece Ben

Sonbaharın Kokusu

Gözünde biriken yaşlar
Damladı önce elindeki viski bardağına
Bardak ellerindeki baskıya dayanamadı
Paramparça oldu, kalbi kanadı

Kız görünmezdi
İzledi çocuğu
Ellerinden akan kanları
Ama o biliyordu onun kalbi kanıyordu

Çocuk kafasını kaldırdı
Sonbaharın huzur verici kokusu burnunda yeniden hayat buldu
İmkansızı bulmak ne kadar kolaydı
Görünmezi görmek, onu sevmek

Kız, çocuk kafasını kaldırınca korktu
Bir an onu göreceğini sandı
Ama olmazdı onu göremezdi
Öncelikle kızın kalbini görmesi gerekirdi

Çocuk görünmezi hissetti
Onun kalbini sevdi
Her gece onunla uyuyup
Sabah sonbaharın kokusuyla uyandı

Kız ona kalbini açtı
Çocuk onu gördü
Kız çekindi
Çocuk kendinden geçti

Artık sonbaharın kokusu onundu
Tüm gerçekliğiyle seviyordu
Dertleri boşverip
Sarıldı görünmeze

Kız onu seviyordu
Çocuk onu seviyordu
Sonbahar ve toprağın kokusu birleşti
Bir bütün oldu, esti

Sevgisi hepsini yıkacak haldeydi
Ama onlar bunu umarsamadı
Karşılarına çıkan tüm engelleri yıkıp
Yelken açtılar tüm günahları bırakıp.