baby don't cry ⁝ chanbaek

final

Chanyeol arkadaşlarının gitmesini fırsat bilerek kapıları kilitledi. Camları kapattı. Perdeleri çekti. Ve tezgahta duran cam şişeyi alarak odasına çıktı.

Baekhyun'un ölümüne dayanamıyordu. Küçüğün intihar edişini düşündü Chanyeol. Hayatı boyunca katlandığı acılara rağmen acısız bir ölüm istemişti küçük olan. Ölürken mutlu olmak istemişti.

Odasındaki mumları yaktı Chanyeol. Loş ışık karşısında arkadaşlarına veda mektubunu yazmaya başladı.Ölmek zor değildi Chanyeol için. Arkadaşlarının ne halde olacağını düşünmek zordu. Bu düşünceleri kafasından attı Chanyeol. Eğer düşünürse sevdiği kişiye kavuşamazdı.

Mektubunu yazdıktan sonra telefonunu eline aldı ve Baekhyun'un hiçbir zaman cevap veremediği sohbet kutusuna tıkladı.

pcyeol:merhaba. sana da mektup yazmak istedim fakat okuyacağından emin değilim. burdan yazarsam okurmuşsun gibi hissediyorum.
yanına geliyorum sevgilim. bugün. birazdan. yanında olacağım. saçlarını okşayıp sıkı sıkı sarılacağım sana. burda yaptığım hataları orda yapmayacağım. yapmama izin verme olur mu? sensizken sana daha çok bağlandım baekhyun. sensizken senin değerini anladım. sensizken sana aşık oldum. sana davranışlarımdan dolayı beni affet olur mu? seni sevdiğimi bile bile inkar ettim baekhyun. seni sevdiğime inanmak istemedim. bağlanmak istemedim. kötü günler yaşatmak istemedim. fakat bil ki sevgilim;kötü günler bitiyor. geliyorum. aşkımız için kendimi feda etmeye hazırım sevgilim. beni bekle olur mu? birazdan geleceğim. bana sarıl tamam mı? yoksa üzülürüm.

Chanyeol durdu son cümlesini yazmadan. Derin bir nefes aldı.

pcyeol:geliyorum sevgilim. seni seviyorum.

Chanyeol telefonu elinden bıraktı. Mumların arasına oturdu. Aslında en ağır ölümleri hakediyordu Chanyeol. Baekhyun'un ölümüne sebep olduğu için daha ağırlarını hakediyordu. Düşüncesi bu yöndeydi.

Chanyeol ilaç şişesini eline aldı ve hapları eline boşalttı. Hapları yutmadan önce son kez söyledi.

"Seni seviyorum Byun Baekhyun."