KABANATA 2

64 2 0
                                    

Hera's POV

"Nay, aalis muna ako ah? Bibili ako ng gamot moh. Dito ka lng ah? Ipinagluto na pala kita. Nasa tabi lng yung pagkain. Wag kang magalala nay, ako na ang bahal sa pera. Yung baon ko na lng na binigay sa akin ni tatay ang gagamitin ko. Wag kng magalala." sabi ko sa nanay ko at hinalikan ang noo nito bago umalis.

Matagal nang may stroke ang nanay ko kaya di toh nakakapagsalita at nakakalakad ng maayos. Matagal na ring hiwalay ang nanay at tatay ko ngunit kahit ganun ang nangyari patuloy pa rin akong sinusustentuhan ng tatay ko. May ibang pamilya na ang tatay ko at alam kong hanggang ngayon di niya pa rin ito sinasabi sa bago niyang pamilya na may pamilya siya noon. Pero okay lng nman yun sa akin. Wala naman akong pake dun eh basta ang alam ko may 'care' pa rin siya sa akin. And yes, mahirap ang nanay ko at mas lalo kming naghihirap lalong lalo na ngyong may sakit si Nanay at ako na lng ang nagaalaga sa knya. Wala akong sapat na perang pang paospital sa nanay ko kaya heto ako ngayon naghahanap ng trabaho. Di sapat ang perang binibigay ng tatay ko sa akin para pambili sa gamot ng nanay ko. Actually, wala na tlga siyang pake sa nanay ko. Kumbaga, kinasusuklaman nila ang isa't isa.

Okay, tama na ang pagdradrama ko at bibili pa ako ng gamot. Gaaaash.

Naglakad ako papuntang Pharmacy ng may nahagip ang mata ko. 

Nakakaawa..

Grbe nman.. nakakaawa..

Nakakainis yung babae.. Ang sarap pektusan.. Ang sarap katayin at ipakain na rin sa pating..

Grbe lng.. di na siya na awa.. OA na kung OA pero..

IKAW BA NMAN MAKAKITA NG ISANG MATANDANG PULUBI SINISIPA SIPA DAHIL NANGHINGI LNG NG PAGKAIN? GINAGAWA PA BA YUN NG TAO?! NAKAKABANAS NA NAKAKABUYSET LNG HA! >_____<

Di ko na kinaya ang nakita ko kaya dali dali akong pumunta doon at tinulungan agad agad yung matanda. Nagroll eyes nman yung babae at dali daling naglakad dun sa sasakyan niya. Sisigawan ko pa sana yung babae kaso pinigilan ako ng matanda.

"Wag na ineng. Salamat ah." sabi ng matanda sa akin habang nakangiti.

"Walang anuman po. Kumain na po ba kayo?" tanong ko.

"Wala pa nga eh." nahihiyang sabi nito.

"Ay sus. Dali. Ililibre po kita." sabi ko nito habang nakangiti. Bahala na wala akong pambili ng pagkain mamaya basta makakain lng siya. Mabait akong bata kaya wag na kayong kumontra. :p

Hinatak ko siya sa isang karinderya at binilhan ng dinuguan. Mukhang sarap na sarap pa nga si manong nung kinakain niya ito at mukhang first time pa lng niya.

"Dahan dahan lng po baka mabilaukan po kayo." sabi ko habang inabot sa kanya ang isang basong tubig.

"Ansarap nman kasi nito eh. Ano ba toh ineng?" sabi nito habang kumakain.

"Dinuguan po yan." sabi ko habang naka ganito --> ^_________^. Nakakatuwa kasi si manong kumain. Hahahahahaha~ Crush ko si manong. Lol. Yaaaaak. Dejk lng.

Tpos naging ganito kaagad yung mukha niya --> O_____________________O at inubos kaagad yung isang baso ng tubig.

His expression was PRICELESS. HAHAHAHAHAHA.

"Seryoso ka? Nakakain ba toh? Di ba galing yun sa dugo ng baboy?" tanong nito sa akin.

"Di ko po alam eh pero di nman ata sila maghahanda ng pagkain kung di po makakain diba?"

"Sabagay but is this even healthy? I mean, can this affect your health. Well, this is really delicious and I really want to know how they make this and.."

Ako --> O____________O

Now's my turn to have that expression. Grabe lng.

WATDAPAK?! NAGEENGLSIH SI MANONG?! YUNG TOTOO! JOKE TIME BA TOH?! ANG GALING NIYANG MAGENGLISH! SOSYAL ANG DATING! GAAAAASH!

"Manong, yung totoo.. Pulubi po ba talaga kayo?" tanong ko.

"Oooops. Hahahahaha!" at humalagkak ito sa tawa. "You're good! HAHAHAHAHA!"

"Eh?"

"Okay, di ako pulubi. I am pretending to be ONE. I'm actually a.. I'm not boasting but I'm actually rich" he said. A wide smile was plastered on his face.

"Grabe manong. Mayaman naman po pala kayo eh! Bayaran niyo po ako! Bibili pa po ako ng pagkain nmin ng nanay ko mamaya pati na rin gamot niya!" sabi ko with an annoyed tone.

Grbe lng. Jinojoke time pala tlga ako nito eh. Grbe. So acting lng rin yung babae knina?

"Teka po, acting lng rin yung babae kanina?"

"Nope. Totoo yun. Pakukulong ko yun mamaya. Walang modo. Walang respeto. Buti na nga lng dumating ka eh. Palagi akong nagpapanggap na pulubi pero ikaw lng ang unang tao na lumapit sa akin para tulungan ako."

"Luh. Kawawa nman po yung babae."

"Pero bugbogin nman ako? She has no right."

"Sabagay. Pero, manooong! Bayaran niyo na po ako!"

"Teka, ano nga ba sakit ng nanay mo? Baka makatulong pa ako."

"Nastroke po nanay ko." mahina kong sabi na may halong lungkot.

"Talaga? That's awful. Wait, I think I can help you na mapagaling siya."

WAAAAAAAH! THIS IS A MIRACLE! I SHALL GRAB THIS OPPURTUNITY *O*

"Talaga po?!" natutuwa kong sabi.

"Basta sa isang kondisyon."

"Eh? Ano po yun?"

"May ipapagawa lng nman ako sayo. Actually, may papatinuin lng nman ako sayo."

"Eh?"

*END OF CHAPTER 2*

Married With Her?! PS: She's CRAZY! (ON-GOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon