SON BEKLEYİŞ

-5-

Bugün yine yorgun bir şekilde uyandım.saat 10:30'du televizyon hâlâ açıktı.etrafta cips parçaları vardı.iğrenç bir şekilde ter kokuyordum.üzerimdeki t-şört su gibi olmuştu.Anlaşılan duş almam gerekiyordu.kalktım televizyonu kapatıp banyoya doğru yürüdüm.küvetin dolması için suyu açtım.üzerimdeki kıyafetleri zor çıkartabildim.ilk sağ ayağımı kaldırdım küvete uzattım sonrada sol ayağımı.duşda yaklaşık 40 dakika durdum.duş alınca rahatladım.suyu kapattım.kapının hemen yanında duran bornozumu üzerime takıp çıktım.yatak odama gittim.dolabımın kapağını açtım.O kadar kıyafetim varki hangisini seçeceğimi bilmiyorum.ama en sonunda önünde Freedom (özgürlük) yazan siyah t-şörtümü giyindim altımada kot pantolon giyindim.kahvaltı yapmadan yanıma son param olan 150TL alıp evden çıktım.kapının tam önünde arkadaşım emily aradı;

-Kanka niye gelmedin işe hadi çabuk çıkta gel.

-ben işe geç kalınca patron Beni kovdu.şuan iş aramaya çıktım.

-Kanka benim bundan neden haberim yok neden söylemedin bana.

-Napıcaktın patronun karşısına geçip.Clive'yi kovamazsın mı diyicektin.

O an konuşmadı Emily çünkü öyle birşey yapmak bi yana patrona "noldu" bile diyemezdi.

-tabikide öyle bir şey diyemem Clive.neyse akşam müsaitsen gelicem.

-tamam ben eve geçtiğimde seni ararım,bay bay.

Dedim ve telefonu kapattım.
Durağa doğru yürümeye başladım.durak yine doluydu.Birden kartımın boş olduğunu hatırladım.durağın tam yanında olan büfeye kartımı uzattım.

-ne kadarlık dolduruyum ablacım dedi kibar bir sesle.

-20 TL ,diye cevap verdim.

10 saniye sonra adam kartımı uzattı.bende kartımı aldıktan sonra 20 TL uzattım. Ve o sırada metrobüs geldi.bu sefer güvenle binebilirdim.bindim kartı cihaza okuttum

Dırt dırım

Evet bu cihazın sesiydi.arkaya doğru yürüdüm.ama bu sefer metrobüs o kadarda dolu değildi.içimde birazda olsun ayakta durmadan oturarak gitmenin sevinci vardı.
Ama bi yandanda Micheal aklımda. keşke şu an burda olsa yine konuşsa yine ben onu izlesem.ama bunlardan önce bir iş bulmam lazım.