"Bu benim hayatım anne! Bu kadar müdahil olmanı istemiyorum artık. Lütfen çek arzularını ve emellerini üzerimden. Senin gölgen yüzünden rahat hareket edemiyorum! Düşünebiliyor musun? Hayal bile kuramıyorum, anlıyor musun beni anne?"
"Ama oğlum, senin kötülüğünü istemiyorum. Sadece seni çok seviyorum ve sana bir zarar gelmesini istemiyorum. Hayatına müdahale etmiyorum, elbette kararlarına saygılıyım ama sen de biraz adımlarını atarken beni ve babanı da düşün olmaz mı?"
"Sen ne kadar düşünebildin babanı ve anneni anne? Dedem hala senin ona vadettiklerini söylüyor herkese. Hala bekliyor. Sen yapmadığın bir şeyi benden neden istiyorsun? Onlar senin kötülüğünü mü istiyorlardı?"
Son cümle yıkıcı olmuştu. Duymak istemediği, yıllarca kulağını tıkayacağı sözlerdi. Ciğerparesinden duyduğuna mı yansın, haklı olduğuna mı yansın bilemedi..
Dudakları titredi. Ağlamamak için dişlerini sıktı. Gözlerini kapattı gerisin geri dönüp odadan çıktı. Koridorun duvarlarına tutunarak salona geldi. Midesi yumruk yemiş gibi ağrıyordu. Salonun açık kapısından içeri geçmek istedi, bacakları bedenini taşımıyordu. Olduğu yere yığıldı kaldı. Açık tutmak için zorladığı gözlerinin önünde anne ve babası buğulu bakışlarla kendini seyrediyorlardı. Dayanamadı. Birden koyu bir karanlık kapladı etrafı. Artık göz gözü görmüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN HAKLIYDIN BABA
Teen FictionKızlar babalarına düşkün olur. Hatta onların ilk aşkları babalarıdır. Annelerinden bile kıskandıkları olur babalarını... Onlar için en bük kahramandır baba. Boyu çook uzundur. Güçlüdür. Kuvvetlidir; en korkunç devleri bile yenebilir babaları.. Babal...
