Unexpected Love

Chapter 4: We Meet Again

Savannah.

Umaga na at sa bilis ng araw naka one week na kami sa bagong school namin at napag-alaman namin na sobrang dami ng activities na mangyayari tulad ng camps, clubs, field trip at marami pang iba sumali kami sa dance club dun lang naman kami magaling tatlo pero magaling naman si Naomi sa pagkanta ayaw lang nya kaming maghiwa-hiwalay.

Sabado ngayon niyaya ko sila sa mall pero tinatamad sila kaya ako na lang ang gumala.

Kumain muna ako sa Jollibee, laking Jollibee to hehe at....dito rin kami laging kumakain ni ano pagnaggagala kami ay jusko wag na lang natin siya pag-usapan.

Zac.

Hindi ko makausap ng ayos si Savannah grabe gusto ko lagi siyang kausapin kaso laging may humahadlang. Andito nga pala ako sa mall ayaw naman akong samahan ng mga ugok na yon boring DAW eh boring rin naman sa bahay. Magvideo games daw eh ayoko nga pag naglalaro kami nun lagi ko na lang naaalala sya lalo na yun ang naging dahilan para maghiwalay kami.

Nagutom ako kakakwento kaya pumunta muna ako sa paborito namain fastfood sa Jollibee. Nung una ayaw ko dito pero dahil mahal ko sya natutunan ko rin ang kumain dito at nagustuhan ko rin sa dulo at masarap rin dito.

Nung nakaorder na ako naghanap ako ng mauupuan at nakita ko si Savannah, eto na siguro yung tamang panahon para kausapin ko sya.

"Pedeng makishare?" sabi ko sabay upo nagulat naman sya at parang nataranta kung anong gagawin nya dahil andito ako.

"Ahmm... Aalis na ko may pupuntahan pa pala ako" sabi nya patayo na sana sya kaso pinigilan ko sya

"Andrea pls. Alam kong hindi ka pa tapos kumain samahan mo muna ako" sabi ko nagulat ata sya ng tinawag ko syang Andrea, ayan kasi yung tawag ko sa kanya inalis nya naman yung pagkakahawak ko sa kanya

"Hindi na, aalis na ko" sabi nya pero pinigilan ko sya

"Alam ko naman ako ang dahilan kung bakit ka aalis kaya ako na lang ang lilipat para matapos mo yung kinanakain mo" sabiko at patayo na sana na ako ng pigilan nya ako

"Wait okay fine hindi na muna ako aalis" sabi nya at napangiti naman ako at kumain na kami.

Savannah.

Hays bakit ko ba to ginagawa sana hinayaan ko na lang sya lumipat ng ibang table hindi talaga ako makakain ng ayos.

"Ahmm..." panimula nya "Lilipat na lang ako ng ibang table mukang hindi ka makakain ng ayos" sabi nya. Hay nako kilala nya talaga ako. SAVANNAH MAG-ISIP KA NG EXCUSE. Nakakawalang manners.

"Ahmm... Hindi okay lang hindi na naman kasi ako mahilig kumain hindi tulad ng dati" LIE!!

"Ahhh" tanging sagot nya "So..." Ano na naman.. "We Meet Again... Kamusta ka na" tanong nya.

Wow ha tinanong mo talaga. I'm not okay pagkatapos mo kong iwan. Ang sarap sabihin ng mga katagang nyan.

"I'm Fine" LIE AGAIN! grabe ang dami kong kasinungalingan ngayong araw na ito dahil sayo "Ikaw? Kamusta ka na?" (Magtanong ba daw ng ganun) shut up author (okay)

"Okay lang naman rin" -Zac

KATAHIMIKAN. Yan ang bumalot sa amin ngayon. Pero salamat kasi natapos na akong kumain.

"Ah mauna na ako Andrei" sabi ko at hindi na inantay ang sasabihin nya grabe bakit ko sya tinawag sa second name nya grabe ang tanga mo Savannah bahala na uuwi na lang ako.

Zac.

Wow only word I can say. Grabe tinawag nya ako ba talaga ako sa second name ko. Panaginip ko lang ba to. SH*T!!! ang tanga ko naman kurutin ba ang sarili pero totoo nga tinawag nya ako sa second name.
(para namang big deal yun)
oo author big deal yun kasi pag nagkakagalit kami dati tawag nya sa akin Zac pagbati na kami Andrei
(bakit masama na bang tawagin ka sa second name??)
Oo na tumahimik ka na! (okay galit na si Zac)
grabe naman si author minsan na nga lang managinip
(nanaginip ka naman ng gising matulog muna)
Hindi ka ba talaga tatahimik!!??
(Oo na balik na tayo sa story)

Hays grabe si author well balik na tayo. Pauwi na ako nawalan ako ng energy dahil napagod ako kakagala. Dahil nagtalo kami ni author hindi ko na nakwento na gumala pa ako kung saan-saan like window shopping hinanap ko kasi sya kaso umuwi na ata kaya umuwi na ako.

"Goodafternoon po Sir Zac" -maid
"Goodafternoon" ako at tumuloy na sa kwarto wla pa naman sila mama at papa kasi naman nasa office late na naman uuwi yun.
Natulog na lang ako.

Savannah.

Umalis na ako sa mall alam kong hahanapin lang nya ako at ang mapaglarong tadhana naman syempre paglalaruan kami kaya mas mabuti pang umuwi na lang ako.

"I'm back!" sigaw ko

"Oh andyan ka na pala" -Naomi malamang.

"Hindi picture ko lang to malamang andito na ako" -ako

"Edi wow tatawa na ako ha-ha-ha" -Liana pagtulungan daw ba ako

"San ka ba ng galing babae ka?" -Naomi

"Sa mall" -ako

"Wala kang pasalubong?" -Liana

"Wala" -ako

"Nagpunta ka sa mall tapos pagbalik mo wala ka man lang pasalubong?" -Liana

"Bakit ikaw ba nagpapasalubong paggaling ka sa gala?" -ako

"Hindi" -Liana

"Hindi naman pala eh tapos kung makareklamo ka dyan" -ako

"Tama na nga yan mag-aaway na naman kayo" -Naomi

"Kailan pa kami nag-away aber?" -ako

"Oo nga kailan?" -Liana

"Araw-araw" -Naomi

"Oy grabe ka hindi naman" -Liana na sobrang defensive pero tama ba yun araw-araw

"Hoy babae minsan lang naman" -ako "Pero asan pala sila Kuya Jonathan?" dagdag ko kanina ko pa sila hindi nakikita

"Umalis sila kanina pa at wag monv ibahin ang usapan anong minsan kakainin ka ng lupa kung minsan lang" -Naomi

"Oy grabe sya oh" -Liana

"Hindi ho ako grabe I'm just telling the truth" -Naomi na over confident pa sa pagsasalita

At syempre nagkabangayan na po kami pero di naman yung tutloy sa awayan parang asaran lang, quality time na namin to eh.

Pagkalipas ng sobrang habang bangayan kanina dumating na sila Kuya Jonathan at wala naman masyadong nangyari kundi asarin pa kami kesyo daw totoo naman ang sinasabi ni Naomi talagang kinampihan ang kapatid pero okay lang.

Pagkatapos namin magdinner napagpasyahan namin ng mga girls na matulog sa kwarto ni Naomi. Nung una hindi sya pumayag na sa kwarto nya kasi alam daw nya na magkakalat kami pero wala rin syang nagawa.

"Bakit kasi kailangan dito pa sa kwarto ko tayo matulog?" -Naomi na nakahiga na

"Syempre alam naman