ML Chapter 26 (VISITING)

2 0 0
                                    

Natalia's POV

Nandito na ako ngayon sa tapat ng hospital..

Papasok na ako..

But I saw Kevin walking..

Anong ginagawa niya dito?

I was about to follow him..
Pero ang bilis niyang maglakad..

Nakasakay na siya sa kotse niya at ipinatakbo ito nang napakabilis..

Hinayaan ko nalang siya.. Baka naman may dinalaw lang siya dito sa hospital.

Tuluyan na akong pumasok sa loob..

Nandito na ako sa tapat ng kwarto ni Kenneth..

Andiyan kaya si Stella?

Bahala na nga..

I grab the door knob..

Pero naunahan ako ng isang babae..

"Hi.. bisita ka ba ni Kenneth?" sabi nung medyo may edad na babae..

"Ah opo.." Me..

"Tuloy ka." sabi pa niya..

"Kilala mo ba si Stella?" dagdag pa niya..

"Ah.. opo." Me..

"We'll I'm her mother.. just call me tita Alexa." sabi pa niya..

Ang bait-bait niya...

"Ako naman po si Natalia.. Kenneth's childhood friend." Me..

Nagbow naman ako sakanya.. bilang simbolo ng pagrerespeto..

"Sige.. maiwan muna kita.. bibili lang ako ng makakain natin." Tita Alexa...

"S-sige po ingat.." Me..

Umalis naman siya agad sa kwarto..

Kami nalang dalawa ni Kenneth ang natira..

Maraming mga tubo ang nakakabit sakanya..

Nakakaawa talaga siya...

Hinawakan ko naman ang kamay niya..

And I start crying..

"Ken.. alam mo ba nung mga bata pa tayo.. crush na crush na kita.. hanggang sa lumaki na tayo.. naging mahal na kita eh.. sinubukan kong pigilan ang nararamdaman ko sa iyo.. Pero bakit parang hindi ko kaya?.. Bakit lubos akong nasaktan nung ipakilala mo si Stella sakin??.. imbes na dapat maging masaya ako para saiyo..."

Iyak lang ako ng iyak.. wala akong pakialam.. kung sino man ang makakarinig..

Naalala ko naman yung panahon na aaminin ko na sana sakanya yung nararamdaman ko..

**FLASHBACK**

Nandito ako ngayon sa kwarto ko.. gumagawa ng bracelet na may pangalang KenTalia .... meaning Kenneth + Natalia=KenTalia..

Nabalitaan ko kasi na dadalaw si Kenneth dito sa bahay ngayon..

"Apo.. mag-ayos kana.. paparating na yun si Kenneth." Lolo Jose..

"Opo lolo.." me..

Matapos ang ilang oras ay nandito na nga si Kenneth sa bahay..

Siya lang mag-isa..

"Lolo.." bati niya kay lolo at nag bless pa...

"Nasan po si Natalia?" dagdag pa neto..

"Natalia! Andito na si Kenneth." Lolo

Dali-dali naman akong bumaba
...

"Hi Kenneth!!" Me..

Niyakap ko naman siya at niyakap niya din naman ako...

"May sasabihin sana ako sayo/May sasabihin sana ako sayo.."
Sabay naming sinabi iyon...

"Sige maiwan ko muna kayo." Lolo Jose .

Nagbow naman kaming pareho...

"Tara! Dun tayo sa Garden." Pagyaya ko sakanya...

Pumunta naman kami sa garden..

"Ikaw nalang ang mauna." sabi ko sakanya..

"Okay..okay.." nag deep breathe muna siya..

"Sinagot na ako ng taong mahal ko!" sabi niya.. at tila tuwang-tuwa pa...

"Well congrats.. mabuti.. edi may nagmamay-ari na pala ng puso mo." Me..

I faked my smile.. para sabihin sakanya na masaya talaga ako..

"Ano nga palang sasabihin mo?" sabi naman niya...

"Babalik na ako ng States." Me..

Tumalikod na ako at umakyat nalang ako ng kwarto.. at dahil sa galit ko nasira ko ang bracelet na ginawa ko...

**END OF FLASHBACK**

Narinig ko naman na bumukas ang pintuan.. kaya dali-dali ko namang pinunasan ang luha ko..

Stella's POV

Papasok na ako ng kwarto  ni Kenneth...

And there I saw Natalia.. holding his hand..

Hindi ko naman yun inisipan ng masama dahil alam ko naman na magkaibigan talaga sila.. simula pa noon..

"Natalia..mabuti naman at napadalaw ka.." bungad ko naman sakanya...

"Ofcourse his my friend." sabi niya naman na para bang umiyak siya..

Iba kasi yung boses niya eh..

"Okay ka lang?" Me..

Para kasing hindi siya okay..

"Oo... okay lang ako." sabi niya naman..

"Sige cr lang ako.." pagpapa alam niya naman at tuluyan ng umalis..

.................
.................
.................
.................

Missing LOVE (ON-GOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon