Μια κρυφη μα υπερφυσικη ζωη

(Σ1)Τα συμπτώματα

Την επόμενη μέρα πήγα στο σχολείο προσπαθούσα να μην σκεφτομουν οτι είχε συμβεί το προηγούμενο βράδυ πιθανοτατα να ηταν ενα απο τα τρέλα όνειρα που έβλεπα και μικρός ...οι σκέψεις μου ηταν τοσο δυνατές που το κεφάλι μου πήγε να εκραγεί ευτυχώς εκείνη την στιγμη εμφανίστηκε ο κολλητός μου ο Αντύπας παντα και μονο αυτός μπορούσε να με καθησηχασει απο οτιδήποτε η σχέση μας για κάποιο λογο ηταν πολύ στενή ειμασταν καλοί φιλοι απο παλιά και παντα αυτός ήξερε τι είχα ή ακόμα και τι ήθελα ηταν πολύ περίεργο σαν να διάβαζε τις σκέψεις μου ..χαιρετησαμε ο ένας τον άλλον και κάναμε το γνωστό και για ολους τους αλλους περίεργο συνθηματισμο.... πηγαμε και κατσαμε στα εξωτερικά τραπέζια του σχολείου.. το τραπέζι στο οποίο καθομασταν δεν ηταν ενα απλό τραπέζι ηταν το τραπέζι ακριβως δίπλα απο εκεί που καθόταν η Κατερίνα ως γνωστόν Καιτη , μαζί με την παρέα και πολύ μισιτο γκομενο της τον Μπράντον...και ποιος δεν τον μισουσε ήθελε παντα να είναι το επίκεντρο του σχολείο ..εντάξει το καταλαβαίνουμε όλοι πιστεύω οτι μιλάω για το κλασσικό πλουσιόπαιδο καθε σχολείου.....εκει καθομασταν παντα λογου του Αντύπα και του κολλήματος που είχε με αυτήν την κοπελα δεν λέω ηταν πολύ όμορφη και εξυπνη μα ποτε δεν έδειχνε τον πραγματικό της εαυτό και το επαιζε χαζή για να νομίζει ο Μπράντον οτι ηταν έξυπνος.....μετα απο κάνα δεκάλεπτο περιπου χτύπησε το κουδούνι και προσεξα οτι ο Αντυπας έκλεισε τα ματια του και τα αυτιά του λες και το κουδούνι χτύπησε ακριβως δίπλα του .....πολύ περίεργο για τον Αντύπα καθώς αυτός ουτε όταν εγώ του μιλάω δεν με ακούει καλά καλά.....σκεφτομενος μπαίνω μεσ την τάξη κάθομαι κλασσικά δίπλα απο τον Αντύπα και αρχίζουμε να μιλάμε με μέσω ενα τετραδιακι το οποίο το ειχαμε αγοράσει μονο και μονο για να μιλάμε χωρίς να μας καταλάβει ο καθηγητης....εκείνη την ωρα ειχαμε ιστορία με το "πολυαγαπημένο" μας καθηγητή τον κο καλτσουλη , τον λέγαμε έτσι επειδή κάθε φορά που είχαμε μάθημα γυμναστικής αφού ηταν και γυμναστής μας ,φορούσε κάτι κάλτσες με περίεργα σχεδια και πολύχρωμα σχήματα......τον αγαπούσαμε πολύ και τον κοροιδευαμε αλλά ηταν πολύ αυστηρός σε σημείο που μπορούσε να σε πάω στον διευθυντή επειδή φτερνιστηκες . Μόλις ξεκίνησε το μαθημα ξεκίνησε και το "chat" μου με τον Αντύπα δεν του είπα κάτι για το οτι είχε συμβεί το προηγούμενο βράδυ απλως το προσπερασα σαν να μην εγινε τίποτα ...ξαφνικά άκουσα μια φωνη μέσα στο μυαλό μου ..ζήτησε βοήθεια , παρόλο που δεν ηταν και πόλη ξεκάθαρα τα λογια ο οποιοσδηποτε θα καταλάβαινε τι έλεγε αυτή η κοπελα γιατί κοπελα ηταν σίγουρα ζητάω να βγω εξω απο την τάξη με την γνωστή δικαιολογία 'κύριε μπορω να πάω στην τουαλέτα;' αφότου βγαινω θυμάμαι τι εκανα το προηγούμενο βράδυ μονο που τώρα συγκεντρονομαι ακούω ξανά την φωνή τώρα πια ξέρω απο που να πάω προχωραω προς τον κάτω όροφο και ξανά κάνω το ίδιο προχωραω ευθεία με κατεύθηνση το δωμάτιο του επιστάτη τρέχω και ανοίγω την πόρτα και βλέπω την Καιτη στα γόνατα με ενα σορό μαλλια να αιωρούνται γύρω με κοίταξε τα ματια της ήταν πράσινα και έλαμπαν ξαφνικα τα μαλλια της ήρθαν προς το μέρος μου με περικύκλωσαν και μια τούφα τύλιξε τον λαιμό μου με έπνιγε χωρίς να το θέλω τσιριξα πολύ δυνατά και απο το φυσιολογικο τα μαλλια της ήρθαν παλι στα κανονικά τους ενω η Καίτη κρατούσε τα χερια της σφιχτά στα αυτιά της σαν να είχα τσιριξει στα αυτιά της μα πως γίνεται αυτό αφού ήμουν σε απόσταση τριων μετρων μακρια της και καταρχην πως το έκανε αυτό με τα μαλλια της αν και παρολο που τα ματια της είναι πράσινα παλι ήταν πολύ έντονα και λαμπερά ......έτρεξαν πίσω στην τάξη χτύπησαν την πόρτα και μπήκα μέσα πήγα και καθισα ήμουν πανικοβλημενος κάτι το οποίο κατάλαβε ο Αντύπας άρχισα να του τα ξερναω όλα με πολλές λεπτομέρειες και το περίεργο ήταν οτι δεν γελούσε αλλά ήταν σοβαρός λες και ήξερε κάτι . Μόλις τελιωσα να γράφω ο Αντύπας με κάλεσε στο σπίτι του μετα το σχολείο αλλά έτσι κι αλλιως θα πήγαιναν για να καταστροσουμε την φάρσα για τα γενέθλια του καλτσουλη ..την υπόλοιπη ημερα μου συμπεροταν πολύ περίεργα εντωμεταξυ η μέρα ηταν πολύ ωραία είχε λιακάδα αλλά κάθε φορά που είχε ηλιο εμείς καθομασταν μέσα στο σχολείο λες και ειμασταν βαμπίρ και φοβομασταν τον ηλιο πράγμα πολύ περίεργο αλλα έτσι κι αλλιως δεν με πειραζε και κατάκαρδα ...μόλις τελείωσε η μέρα πήγα με σπίτι του μπήκαμε μέσα και κλείδωσε την πόρτα ανεβήκαμε πανω στο δωμάτιο του και πέταξε με τον γνωστό τροπο την τσαντα στο τοίχο καθομαι στο κρεβάτι και αυτός στο γραφείο του ανοίγει τον υπολογιστή και γράφει μια λεξη στα λατινικα μια γλώσσα που ο Αντύπας Πέρσυ έμαθε οτι υπάρχει...μετα απο δυο με τρια λεπτα μου δειχνει μια εικόνα ενος ανθρώπου με κυνόδοντες να τρώει εναν άλλο ανθρωπο τρόμαξαν και πήγα προς τα πίσω τον ρωταω αν έχει ψυχολογικά με τον γνωστό σαρκαστικό τροπο και μου λέει οτι πρέπει αν μάθω κάποια πραγματα πριν να είναι πολύ αργά ξαφνικα ακούγεται ένας πολυ μεγαλος θόρυβος απο το σαλονι σαν γρυλισμα μου λέει να κρυφτω κάτω απο το κρεβάτι πάω κρυβομαι βλέπω οτι αυτός μένει όρθιος μπροστά απο την πόρτα και μου λέει αυτό που θα δεις σε κανέναν ....... Ξαφνικά ενα μεγαλόσωμο πράγμα μπρνει μέσα στο δωματιο σπάζοντας την πόρτα και βλέπω τον Αντύπα να επιτίθεται πολύ γρήγορα σαν να τηλεμεταφερθηκε πολυ περιεργο εγώ είχα μπει πιο μέσα στο κρεβάτι και φοβόμουν για την ζωή μου όλα σταμάτησαν το μόνο που ακούστηκε ηταν κάτι να πέφτει κάτω στριβω το κεφάλι μουβκαο βλέπω τον Αντύπα ανεσθητο βγαινω απο το κρεβάτι και αρχίζω να τον σφαλιαριζω τρέχω κάτω στην κουζίνα για να πάρω νερό αλλά εκεί με περιμενε αυτό το τέρας μόλις με είδε αρχισε να τρέχει προς το μέρος μου τρόμαξαν κσι τσιριξα σε δευτερόλεπτα το τερας πήρε την μορφή ενος ανθρώπ ευτυχώς είχα παρακολουθησει κάποια μαθήματα πολεμικών τεχνών οποτε του επιτεθηκα ηταν πιο γρήγορος απο εμένα του εχωσα κάνα δυο μπουνιές αλλά σε αντίθεση με εμένα αυτός με έκανε λιωμα ήμουν σίγουρος εκείνη στο μάτι θα άφηνε μελάνια μα για κάποιο λογο δεν πονουσα καθόλου σαν να θεραπευόταν οι πληγές ...άνετα θα ελεγα πως εκεινη την στιγμή σκεφτόμουν δυο πραγματα πρώτον το τι μου συμβαίνει και το οτι με κάποιον τροπο θα μπορουσα να ενεργοποιησω αυτό το πράγμα που εκανα ήθελα να δω αν πεθανε ο Αντύπας οποτε έδωσα μια δυνατή μπουνια στο πράγμα οτι και αν ηταν και μου έδωσα λίγο χρονο αφού έπεσε κάτω και δεν ξανασηκώθηκε...έκλεισα τα ματια μου και συγκεντρωθηκα αρκετά τα ματια μου έγιναν άσπρα χωρίς να το θέλω ξεκίνησα να ανεβαίνω τις σκάλες μπηκα στο δωμάτιο πήγα κοντά του και τσιριξα ......άνοιξε τα ματια του και τρόμαξε σηκώθηκε και με ρώτησε αν είμαι καλά δεν του ανταποκριθηκα είχα ενα κενό βλέμμα μου εχωσε μια σφαλιαρα επανηλθα τον Ρώτησα τι έγινε τα μάτια του ηταν κόκκινα και είχε κυνόδοντες μου υποσχέθηκε πως θα μου τα εξηγήσει όλα μόλις τακτοποιήσει το σπίτι βγαίνει απο το δωμάτιο και βλέπει τις ζημιες που είχα προκαλέσει και με κοίταξε με το ύφος που είδε κάθε φορά που χαλαγα κάτι και αυτος έπρεπε να το φτιαξει.....μόλις τελείωσε τις "αγκαριες" του καθησα στο κρεβάτι του και αυτός σε ενα απο τα πουφ που είχε μέσα στο δωμάτιο του ...ξεκίνησε να μου τα λέει όλα α ..ξεκίνησε με το γεγονος πως είναι βρικόλακας δεν τον πίστευα ο φίλος που είχα εδώ και τοσα χρόνια δεν μου είπε ενα τέτοιο μυστηκο....τον ρώτησα τι ήμουν εγώ δεν ηξερε ....εσκυψα το κεφαλι μου είχα στεναχωρηθει πολύ..μέχρι που μου είπε οτι ήξερε που μπορω να μάθω στους Σιωπιλους Μυστηκοκρατες.......Γεια...σας παιδιά αυτό το πρωτο κεφάλαιο της πρώτης σεζόν ελπίζω να σας άρεσε ψηφιατε σας παρακαλω