Μια κρυφη μα υπερφυσικη ζωη

Οι Σιωπιλοι Μυσ/τες 2

Τίτλος : Οι Σιωπιλοι Μυστηκοκρατες 2
"Με τις φωνές μας τι είναι αυτά που λες πως θα ανεβουμε ως εκεί με τις φωνές μας ;;
"Αν έχεις προσέξει κάθε φορά που τσιριζεις ,το αντικείμενο στο οποίο κατευθύνεται ή φωνή σου μετςκινηται προς τα πίσω ..αυτό γίνεται λόγο του οστικού κυματος που δημιουργεις με την φωνη σου
"Δεν μπορώ να σε καταλαβω ,κάθε φορά που τσιριζω μόνο κόσμο κουφαινω τίποτα άλλο
"Κατάλαβα ..πρέπει να μάθεις πολλά για τις δυνάμεις σου αλλά πρώτα πρέπει να βγούμε από εδώ ..
Κατευθηνθηκαμε προς τον άσπρο κύκλο μου είπε να της δώσω το χέρι και να κρατηθω καλα ...τσιριξε και ξαφνικά πετάχθηκε στον αέρα μου τράβηξε το χέρι και ξαφνικά πεταχθηκα προς τα πάνω...κοντεύαμε στον κύκλο και ή θεα που βλέπαμε ήταν πολύ ωραία ...ή κοπέλα δυνάμωσε την φωνη της για να επιταχυνουμε ......προσπεράσαμε τον κύκλο και καθησαμε πάνω στον γκρεμό για να ξεκουραστει ......τότε ρωτησα το ονομα της...μου ειπε πως την έλεγαν σοφία και ότι με όλα αυτά δεν πρόλαβε να μου γνωριστεί
Ξαφνιαστηκα δεν ήξερα ότι ήταν από την Γη νόμιζα θα ήταν από εκείνον τον κόσμο αλλα με ολα αυτα που συναιβησαν σε πεντε μονο μερες δεν , το ονομα της δεν ηταν κατι το οποιο με απασχολουσε παρα πολυ...
Αστερης ....της ειπα και της εδωσα το χερι μου, χαμωγελασε και τραβηξε τα μαλλια της πισω απο τα μαλλια της για να μην καλυπτουν το προσωπο της ...αυτο το κοριτσι ειχε κατι το μοναδικο πανω της που την εκανε ξεχωριστη .....
Νομιζω εφτασε η ωρα για να φυγουμε ...ειπε
Αποκρυθηκα με ενα θετικο κουνημα του κεφαλιου μου ...τωρα πια το να φτασουμε στον κυκλο ηταν πολυ ευκολο σε σχεση με το τι επρεπε να κανω νωριτερα .....κρατηθηκαμε απο τους βραχους και κατεβαιναμε αργα .....ξαφνικα ενα βελος πεταχθηκε ακριβως διπλα απο το χερι μου επρεπε να βιαστουμε ...δεν ξεραμε τι να κανουμε απο την μια φοβομασταν να προχωρησουμε σε περιπτωση που πεφταμε κα απο την αλλη υπηρχαν δυο τρελαρες οι οιποιοι ηθελαν να μας σκοτωσουν ........Πεσε ..μου ειπε η σοφια . ...Τρελαθηκες θα σκοτωθω ......Με εμπιστευεσαι με ρωτησε .....ναι της ειπα και αφησα τα χερια και τα ποδια μου ..ειχα φοβηθει ασκοπα αφου ακριβως απο κατω μου ηπηρχε ενας βραχος μου επεκτηνοταν προς τα εξω ...το καλυτερο ηταν οτι η πυλη βρισκοταν επεισης σε εκεινο το σημειο .........πιαστηκαμε χερι χερι ,πηραμε μια βαθια ανασα και μπηκαμε μεσα ........βγηκαμε στον ιδιο δρομο που ημουν και πριν.....μα πως γινεται να ειναι και η σοφια στο μυαλο μου και στις αναμνησεις μου ......μονο που ηπηρχε μια διαφορα .....ο τοπος ολος ηταν γεματος με δαιμωνες ......περπατα οσο πιο σιγα μπορεις μου ειπε ......πρεπει να φτασουμε σε εκεινη την πυλη για να φτασουμε στους σιωπιλους μυστηκοκρατες...
Ευτυχως ολοι οι δαιμωνες κοιτουσαν προς αλλη κατευθηνση .....προχωρουσαμε οσο πιο σιγα μπορουσαμε με μικρα βηματα το ενα ποδι μετα το αλλο ...εγω κοιτουσα τους διαμονες σε περιπτωση που καποιοε μας επιτεθοταν ....ενας δαιμονας κουνησε τα αυτια του ,γυρησε το κεφαλι του προς το μερος μας και γρυλησε τοτε γυρισαν ολοι ....αρχισαμε να τρεχουμε και αυτοι απο πισω μας .....
-Ουρλιαξε ,της ειπα
-Τρελαθηκες; ειμαι πολυ κουρασμενη ....δεν μπορωω
-Τοτε θα τσιριξω εγω ...
-Μα δεν ξερεις πως να το κανεις σωστα ....
-Καθε προσπαθεια μετραει..
Σταματησα ...γυρισα πισω και τριριξα μα δεν δουλεψε η φωνη μου ηταν σαν μικρου κοριτσιου σε θρυλερ ....ξαναπροσπαθησα μα τιποτα .....ακουσα την σοφια να κλαιει γυρισα και την ειδα ειχε πεσει κατω ετρεξα προς το μερος της την αγκαλιασα ....οι δαιμωνες ηταν πολυ κοντα .....πηρα μια βαθια ανασα και τσιριξα ξαφνικα δημιουργηθηκε ενα αορατο πεδιο απο γυρω μας οπου τιποτα δεν περνουσε...
-Πως το εκανες αυτο;
-Δεν εχω ιδεα..της ειπα
-Δεν μπορουν να περασουν απο μεσα ...
-Το βλεπω
-Το ερωτημα ομως ειναι πως θα βγουμε εμεις εξω για να φτασουμε στην πυλη ;
-Νομιζω ξερω τι να κανω
-Τι ;;;
-Θα δεις ..το μονο που θελω απο εσενα ειναι να τρεξεις οσο πιο γρηγορα μπορεις....
-Τι εννοεις τι πας να κανεις ;
Πηγα κοντα στον θολο απλωσα το χερι μου και τον ακουμπησα ,ενιωθα την ενεργεια να ρεει μεσα μου ...συγκεντρωθηκα και τα καταφερα ο θολος κατρασταφηκε....το μονο κακο ηταν οτι δαιμωνες ηταν πολυ κοντα μας ...αρχισαμε να τρεχουμε .....η πυλη βρισκοταν σε αποσταση των πενηντα περιπου μετρων ......κοντευαμε...οταν φτασαμε ακριβως μπροστα πιαστηκαμε χερι χερι ....πηραμε μια βαθια ανασα και μπηκαμε μεσα ...δεν ξεραμε τι μας περιμενε απο την αλλη πλευρα ..βγηκαμε σε ενα μακρυ διαδρομο ....με πολλες πορτες στα πλαγια ..το πατωμα ηταν ασπρομαυρο σε τετραγωνακια τοποθετημενα σε μορφη σκακιου και το ταβανι ηταν χωματενιο με ριζες να πεταγωνται μεσα απο αυτο .....
-Που ειμαστε;; ρωτησα
-Νομιζω ειμαστε στον κοσμο των Σιωπιλων μυστηκοκρατων..
-Και τι κανουμε τωρα
- Μια επιλογη για μια πορτα
-Τι λες για εκεινη ;;
-Ποια απο ολες εξυπνε ;;;
-Στο τελος του δρομου,αν προσεξεις ο αριθμος που ειναι γραμμενος πανω της δεν εχει καμοια σχεση με τις διπλανες της,
-Ναι καλα λες..πρωτη φορα βλεπω τον αριθμο 100 πανω σε πορτα .....ασχετα που η αριστερα ειναι 56 και η δεξια 58...
Προχωρησαμε,μα οσο πιο πολυ προχωρουσαμε τοσο πιο πολυ η πορτα απομακρυνοταν ......Μετα απο μιση ωρα τρεξιμο ....καθισαμε κατω ,ειχαμε λαχανιασει ...προσπαθουσα να σκεφτω τι θα μπορουσαμε να κανουμε...
-Αφου οταν τρεχουμε προς μια κατευθηνση ο διαδρομος μακρενει τι θα συμβει αν τρεχουμε σε διαφορετικες κατευθηνσεις τι θα συμβει ;;
-Δεν νομιζω να συμβει τιποτα
-Οχι σκεψουτο σαν ενα λαστιχο ...οταν το τραβας απο την μια μερια τεντωνει ....οταν ομως το τεντωνεις και απο τις δυο..
-Κοβεται
-Αυτο ακριβως σκεφτομουν..σηκω τι περιμενεις;
-Λοιπον ποιος τρεχει προς τα που ....
-Εσυ θα τρεχεις απο εκει που μπηκαμε και εγω προς την πορτα με το εκατο..
-Με το τρια ξεκινα ..3..2..1
Ξεκινησαμε να τρεχουμε μα τιποτα παλι το ιδιο...
-Σταματα δεν πιανει...της ειπα
-Ισχυει..τι θα κανουμε τωρα;
-Δεν ξερω ....ειμαι σιγουρος οτι κατι πρεπει να σημαινει το εκατο ..
-Μαλλον το ποση δυναμη πρεπει να ασκηθει στην πορτα για να ανοιξει....αλλα πως θα ασκησουμε δυναμη στην πορτα αν δεν μπορουμε να την φτασουμε..
-Ουρλιαζοντας....ειπα και τσιριξα οσο πιο δυνατα μπορουσα.....τα καταφερα η πορτα ανοιξε μα το μερος ειχ αρχισει να καταρεει .....
-Τρεχα ..της λεω
- Ξανα ;; και αμα δεν πιασει ;;
-Τωρα θα πιασει το νιωθω ...
Αρχισαμε να τρεχουμε ....φτασαμε στην πορτα και μπηκαμε μεσα .....βγηκαμε σε ενα μερος σαν σπηλια με μια πηγη στην μεση υπηρχε μια πηγη .....
-Που ειμαστε;
-Δεν ξερω ....αλλα κατι μου λεει πως φτασαμε ακριβως εκει που θελαμε ...της ειπα ..και απο το πουθενα ακουγαμε μια χοντρη και βαθια φωνη να μας λεει:
Εκλεκτε σε περιμεναμε!!